EWANGELIA (Mt 5,1-12a) – czytania

WIELKA JEST ICH NAGRODA W NIEBIE

abp Władysław Ziółek

Święci to także ludzie – pisał ksiądz Twardowski. Oni, podobnie jak my, kochali, cierpieli, cieszyli się i płakali, żyli samotnie albo zakładali rodziny, troszczyli się o chleb powszedni, zmagali się ze słabościami i grzechem… Cuda przed niczym ich nie chroniły. Święty to ja nie jestem – powtarzamy czasami. Warto jednak zapytać: dlaczego nie jestem święty? I zastanowić się: czy chcę być święty?

.
Apokalipsa ukazuje drugą stronę naszego życia: wystawieni na przeciwności i walkę, ucisk, cierpienia i śmierć, przetrwamy i będziemy żyć przy Bogu; staniemy przed Jego tronem odziani w białe szaty i z palmą zwycięstwa w ręku. Ileż w tych słowach nadziei! Liczba opieczętowanych jest wielka – tłum, którego nikt nie może policzyć. Ich szczęście nie jest samolubne: oni nieustannie wstawiają się za tymi, którzy jeszcze znajdują się w wielkim ucisku. Oto dowód na to, że Bóg o ziemi nie zapomniał, że interesuje się tymi, którzy cierpią dla Jego Imienia. Bo rzeczywiście jesteśmy dziećmi Bożymi!

.
Ludzie święci uczynili ze swego ziemskiego życia drogę do Pana Boga. Wcielili w życie ewangeliczne błogosławieństwa i stali się szczęśliwymi na ziemi i w niebie. Dzisiaj musimy i my uwierzyć, że świętość to nasze powołanie, że nie można się lękać być świętym, że przyszli święci to my.

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” (Mt 5, 8)