Cytaty św. Maksymiliana o Matce Bożej

Św. Maksymilian Kolbe ma swoje szczególne miejsce przy Matce Bożej Częstochowskiej w Kaplicy Na Brzegu.  

Relikwie św. Maksymiliana Kolbe w Kaplicy Na Brzegu

PATRON MIESIĄCA

Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. (J 15,13)

81. ROCZNICA ŚMIERCI  (1941 – 2022)

„Wyobraźcie sobie, jak będziemy szczęśliwi na łożu śmierci, kiedy będziemy mogli z całą szczerością stwierdzić: O Niepokalana, za sprawą Twego miłosierdzia poświęciłem Ci całe moje życie, dla Ciebie pracowałem, dla Ciebie cierpiałem, i teraz dla Ciebie umieram. Jestem Twój! Jaki spokój, jaka cudowna radość wypełni nasze serce w nadziei, że Ją szybko ujrzymy.”

„Jeżeli Matka Boża jest z nas zadowolona, to wystarczy, a mniejsza z tym, czy to ludziom będzie się podobać, czy nie, czy nam ciężko będzie, czy lekko, a nawet chociażby przełożeni nie byli zadowoleni – to i tak iść tą drogą, by Niepokalana była zadowolona.”

św. Maksymilian Kolbe

Urodził się w Zduńskiej Woli koło Łodzi w 1894 roku. Na chrzcie otrzymał imię Rajmund. Wstępując do zakonu franciszkanów, przyjął imię Maksymilian. Studia filozoficzne i teologiczne odbywał w Rzymie. Ukończył je doktoratem. W 1918 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Mimo osobistego zamiłowania do skrajnego ubóstwa, w pracy apostolskiej posługiwał się najnowocześniejszymi środkami. Gorliwie szerząc cześć Maryi Niepokalanej, założył stowarzyszenie ludzi oddanych apostolstwu – „Milicję Niepokalanej”.

W 1922 roku zorganizował wydawnictwo oraz redakcję „Rycerza Niepokalanej”. Powołał nowe placówki w Grodnie i Teresinie pod Warszawą, który nazwano wkrótce Niepokalanowem.

W 1930 roku wyjechał do Japonii, gdzie stworzył tamtejszy Niepokalanów oraz nową wersję „Rycerza Niepokalanej”. W roku 1936 wrócił do Polski. Następnie podjął starania o otwarcie podobnych ośrodków w Belgii i na Litwie. Był dwukrotnie aresztowany przez Niemców: po raz pierwszy na początku okupacji, po raz drugi w roku 1941. Osadzono go na Pawiaku, w kilka miesięcy później przewieziono do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Tam wszystkim dawał przykład cierpliwości.
Przyjął dobrowolnie śmierć w bunkrze głodowym zamiast innego więźnia. Dobity zastrzykiem z fenolu zmarł 14 sierpnia 1941 roku. Beatyfikował go bł. Paweł VI w 1971 roku. Jedenaście lat później kanonizował Go, św. Jan Paweł II. Jest patronem archidiecezji gdańskiej i diecezji koszalińskiej oraz – jak powiedział św. Jan Paweł II – „naszych trudnych czasów”.

Święty Maksymilian Maria Kolbe ma również swoje miejsce przy Matce Bożej Częstochowskiej w Kaplicy Na Brzegu.

św. Maksymilian Maria Kolbe

św. Maksymilian Maria Kolbe

W ikonografii  św. Maksymilian przedstawiany jest w habicie franciszkańskim lub w więziennym pasiaku, czasem z numerem obozowym 16 670 na piersi. Towarzyszy mu Maryja Niepokalana.
Jego atrybutem jest korona z drutu kolczastego lub dwie korony – czerwona i biała.

Modlitwa

Boże, Ty napełniłeś gorliwością o zbawienie dusz i miłością ku bliźnim świętego Maksymiliana Marię, kapłana i męczennika, żarliwego czciciela Niepokalanej Dziewicy, † spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy dla Twojej chwały wytrwale pracując w służbie braci, * w życiu i w śmierci stawali się podobni do Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.