Najukochańsza Królowo i Matko, Pani Częstochowska w cudownym Obrazie w Kaplicy Na Brzegu. Zwracam się dziś [22 wrzesień] do Ciebie z wielkim podziękowaniem za wszystkie lata życia mojej drogiej siostry Michasi, która za Twoją łaską i wstawiennictwem dożyła swój jubileusz 60. [...]
DUCH ŚWIĘTY:Podobieństwo Boże, którym człowiek został obdarowany, zobowiązuje go do poszanowania własnej osoby i traktowania się z należytym szacunkiem. Nadmierne ozdabianie ciała, przypinanie ozdób, malowanie skóry, tatuaże, to wszystko uwłacza godności dziecka Bożego. Tatuaże mają diabelskie podłoże. Wszyscy noszący tatuaże oddają cześć innemu bóstwu, są to pogańskie zwyczaje. Tatuaż jest zaprzeczeniem godności człowieka. Ludzie noszący tatuaże na swoim ciele, obrażają Boga. Człowiek kalający w ten sposób własne ciało, które w oczach Bożych jest świątynią Ducha Świętego, jest prowadzony przez złego ducha.
Nie ma znaczenia czy tatuaż przedstawia Matkę Bożą, Pana Jezusa, diabła czy kwiatek, wszystko to pochodzi od złego ducha.
Wszelka przesada w dbałości o to, co zewnętrzne, przekonuje człowieka do postrzegania się jako byt czysto materialny, którego wartością i bogactwem jest ciało, które posiada. Jest to jednak błąd, który prowadzi do zduszenia w sercu człowieka wewnętrznego życia nadprzyrodzonego i sprowadzenia samego siebie do przedmiotu. Jest to autodegradacja, która prowadzi do tego, że człowiek jest w stanie sam traktować się jak przedmiot, na którym zawiesza się ozdoby, lub jak ścianę, na której się maluje. Ciało człowieka jednak jest święte, bo stworzył je Bóg.
Widząc w sobie Ducha Świętego, człowiek zachowuje godność nie tylko w stroju, zachowaniu i słowach, ale także w myślach i pragnieniach. Rozwiązłość jest przeciwieństwem skromności. Szacunek okazywany samemu sobie wzbudza również szacunek w otoczeniu. Moja miłość, którą człowiek odkrywa wobec siebie, sprawia, że nabiera sam do siebie tak głębokiego szacunku, iż nie jest w stanie nie poważać własnego ciała i kalać go nieczystością. Intymna wewnętrzna więź duszy człowieka z Bogiem owocuje świadomością godności ludzkiego ciała i miłości wobec niego, miłości opiekuńczej, która każe je osłaniać i chronić jako własność Boga i Jego tajemnicę.