EWANGELIA  (Łk 13, 10-17) – Uzdrowienie w szabat

(…) Była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.

————–

Czy można chwalić Boga, cierpiąc jak kobieta z dzisiejszej Ewangelii? Może jesteśmy przed Bogiem jak pochylony grzesznik, któremu duchowa choroba nie pozwala podnieść oczu, by na Niego spojrzeć? Nie jest Wolą Króla, byśmy mieli wzrok utkwiony w podłogę, lecz abyśmy się w Niego wpatrywali i przyjmowali Go wyprostowani, a więc żyjąc w stanie łaski uświecającej.

Jezu, mój Królu, proszę, wyprostuj moje życie, bo sam nie potrafię uwolnić się od mojego grzechu.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Łk 13, 10-17)

Uzdrowienie w szabat

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.
Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Położył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.
Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus uzdrowił w szabat, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!»
Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A owej córki Abrahama, którą Szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, czy nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?»
Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni