EWANGELIA (Mt 22, 1-14) – Przypowieść o zaproszonych na ucztę

(…) Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.

————–

Bóg zaprasza na ucztę wszystkich. Czy słyszymy Jego głos w naszym codziennym życiu, w którym często rządzi nasz egoizm i przytłaczają nas różne troski, te uzasadnione i nie: o pracę, o zdrowie, o pieniądze? Czy nie lekceważymy zaproszenia Boga? On zwraca się do nas każdego dnia, wielokrotnie zapraszając na Mszę św., na modlitwę. Naprawdę warto zmienić priorytety, skorygować plany, odpowiedzieć na Jego zaproszenie i Mu zaufać. On nas kocha i pragnie, abyśmy byli szczęśliwi.

Jezu, dziękuję Ci za czas tej modlitwy i usłyszenie Twego głosu. Proszę o łaskę, abyś był w centrum mojego życia każdego dnia.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 22, 1-14)

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali.
Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni