EWANGELIA  (Łk 2, 41-52) – Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca

(…) Synu, czemu nam to uczyniłeś?

————–

Siłą dzisiejszej Ewangelii są pytania. One wprowadzają spokój i mądrość. Pytanie stawia Maryja, dzieląc się bólem swojego czystego Serca. Ona uczy nas komunikacji, gdy jesteśmy zawiedzeni zachowaniem naszych bliźnich. Pytanie pojawia się też w ustach młodego Jezusa. My również możemy Bogu stawiać pytania, licząc na odpowiedź, która przyjdzie z różnych stron.

Jezu, mój Królu, niech moja modlitwa będzie rozmową, stawianiem pytań. Mów do mnie w wersetach Pisma Świętego.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Łk 2, 41-52)

Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni