EWANGELIA (Łk 8, 4-15) – Przypowieść o siewcy

(…) Siewca wyszedł siać swoje ziarno.

————–

Przypowieść o ziarnie jest nam dobrze znana. Należy sobie jednak zadać pytanie, czy kiedykolwiek realnie wpłynęła na nasze życie. Czy sprawiła, że pragniemy przyjmować Słowo Boże sercem otwartym. Czy spowodowała, że pragniemy owocować, wydawać plon, stawać się żyzną glebą? Czy sprawiła, że usuwamy ze swojego życia wszystko, co przypomina kamienie, skałę, osty, ciernie? Wreszcie, czy możemy powiedzieć, że odmieniła nasze życie, że przeorała nas tak głęboko, iż codziennie wypatrujemy Siewcy, spragnieni Słowa jak codziennego pokarmu? Jeśli chcemy wydać plon stokrotny, to musimy zdecydować się na rozwijanie w sobie tych cech.

Jezu, mój Królu, Słowo życia, zasiej we mnie pragnienie czytania, słuchania, rozważania, medytowania i wypełniania Ewangelii.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (Łk 8, 4-15)

Przypowieść o siewcy

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść: «Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».
To mówiąc, wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»
Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu.
Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni