EWANGELIA  (Łk 17, 11-19) – Niewdzięczność uzdrowionych z trądu

(…) Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu.

————–

Trąd niszczył więzy rodzinne i relacje przyjaźni, gdyż chory musiał być odosobniony. Takie same konsekwencje przynosi grzech. Niewierność i nieczystość rozbija rodziny, kłamstwo niszczy przyjaźń, kradzieże przynoszą szkodę ludziom i całemu państwu. Nikt nie jest wolny od niewidzialnego trądu grzechu. Dzisiejsza Ewangelia uczy nas bardzo zapomnianej dziś cnoty wdzięczności. Kiedy Bóg nas wysłuchuje, czy nie zapominamy Mu podziękować? Co jest dla nas ważniejsze: dar czy Darczyńca? 

Jezu, mój Królu, tak często noszę w sobie niewidzialny trąd grzechu. Jestem nieczysty w myślach, słowach i czynach. Pomóż mi, abym na nowo stał się czysty jak dziecko.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Łk 17, 11-19)

Niewdzięczność uzdrowionych z trądu

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Zmierzając do Jerozolimy Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.
Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”.
Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. A gdy szli, zostali oczyszczeni.
Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”.
Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni