EWANGELIA (Mk 7, 31-37) – Uzdrowienie głuchoniemego

(…) Dobrze wszystko uczynił.

————–

Jezus na różne sposoby próbuje uświadomić uczniom ich niewiarę, ograniczenie. On tylu ludzi uzdrawia, dotyka, oczyszcza, a uczniowie cały czas są tylko widzami. Jezus wypomina im niewiarę, kamienne serce. Dostali za darmo to, czego inni nie mieli: przemienienie na górze Tabor, Eucharystię, zapowiedź krzyża, spotkanie ze Zmartwychwstałym.

Jezu, mój Królu, kiedy wreszcie zrozumiem, że największym cudem jesteś Ty sam. Bóg, który stał się człowiekiem, Bóg, który został w Eucharystii. Otwórz moje oczy i serce na ten cud.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mk 7, 31-37)

Uzdrowienie głuchoniemego

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni