EWANGELIA (Mk 3,20-35) – czytania

SZATAN ZOSTAŁ POKONANY

ks. Mariusz Frukacz

„Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego”.  To bardzo mocne i zdecydowane słowa Jezusa. Pan Jezus przypomina nam, że sprawa nawrócenia, życia w doskonałości jest bardzo trudną pracą wewnętrzną, to ciągły wysiłek człowieka nad tym, by zawsze żyć w zgodzie z Prawem Bożym, by nie marnować łaski Bożej, którą otrzymujemy.  Na czym polega grzech przeciwko Duchowi Świętemu?

.

Św. Jan Paweł II w encyklice o Duchu Świętym „Dominum et Vivificantem” tak nam to wyjaśnia. Mianowicie – „bluźnierstwo nie polega na słownym znieważeniu Ducha Świętego; polega natomiast na odmowie przyjęcia tego zbawienia, jakie Bóg ofiaruje człowiekowi przez Ducha Świętego, działającego w mocy Chrystusowej ofiary Krzyża. Jeśli człowiek nie przyjmuje owego «przekonywania o grzechu», które pochodzi od Ducha Świętego i które ma charakter zbawczy, to zarazem odrzuca «przyjście» Pocieszyciela – to «przyjście», jakie dokonało się w tajemnicy paschalnej, a które zespolone jest z odkupieńczą mocą Krwi Chrystusa: Krwi, która «oczyszcza sumienia z martwych uczynków» – pisze św. Jan Paweł II. 

Bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu polega więc w konsekwencji na radykalnej odmowie przyjęcia tego odpuszczenia, którego wewnętrznym szafarzem jest Duch Święty, a które zakłada całą prawdę nawrócenia, dokonanego przezeń w sumieniu. Jeśli Chrystus mówi, że bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu nie może być odpuszczone ani w tym, ani w przyszłym życiu, to owo «nie-odpuszczenie» związane jest przyczynowo z «nie-pokutą» – to znaczy z radykalną odmową nawrócenia się” – kontynuuje Ojciec Święty.

.
A zatem Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii przypomina nam, że człowiek nie może trwać w złu, w grzechach. Nie może odrzucać Odkupienia. Często człowiek zamknięty w swoim grzechu, uniemożliwia ze swojej strony nawrócenie, odpuszczenie grzechów. Tym samym jest w stanie duchowego upadku, który Jezus określa bardzo obrazowo: „Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać”.

.
Nie trwajmy uporczywie w grzechu, w złu. Nie lekceważmy sobie nawrócenia. Otwórzmy się na dar odpuszczenia naszych grzechów. Pracujmy nad naszym sumieniem, nad wzmocnieniem siły naszego wnętrza. Zadbajmy w naszym życiu o „wzmocnienie siły człowieka wewnętrznego”