Położył duże zasługi w promowaniu publicznego kultu Najświętszego Serca Jezusowego i Serca Matki Bożej. W 1623 r. wstąpił on do oratorianów. Po 20 latach pobytu w zgromadzeniu wystąpił z niego i założył nowe Zgromadzenie Jezusa i Maryi. Specjalne zadanie apostolskie nowego zgromadzenia polegało na propagowaniu liturgicznego kultu Serca Jezusowego i Serca Maryi, które łączył ze sobą. „Zgromadzenia Jezusa i Maryi – pisze św. Jan Eudes – jest całkowicie oddane i poświęcone temu Boskiemu Sercu i jedną z głównych racji, dla której zostało ono założone było to, by szczególnie czcić to Najświętsze Serce, by je otaczać pietyzmem jako pierwszego i głównego swego patrona i jako regułę oraz wzór dla siebie, by starać się dostosować doń pragnienia i uczucia swych serc…

Powiem wam, że nie powinniśmy rozłączać tego, co Bóg tak doskonale złączył. Jezus i Maryja są tak ściśle ze sobą związani, że kto widzi Jezusa, widzi Maryję, a kto kocha Jezusa, kocha Maryję; kto ma nabożeństwo do Jezusa, ma nabożeństwo i do Maryi… Te dwa Serca Jezusa i Maryi są tak ściśle ze sobą złączone, że Serce Jezusa jest początkiem Serca Maryi, jak Stwórca jest początkiem stworzenia. Serce zaś Maryi jest początkiem Serca Jezusa, jak matka jest początkiem serca swego dziecka”. Papież Pius X nazywa św. Jana Eudesa w dekrecie beatyfikacyjnym ojcem publicznego kultu Serca Jezusowego. Nazywa go też nauczycielem w zakresie tego kultu, gdyż św. Jan Eudes ułożył formularz mszalny i bre­wiarzowy o Sercu Jezusowym. Wreszcie Pius X nadaje mu chwalebny tytuł apostoła Serca Jezusowego, gdyż sam żywił gorące nabożeństwo do Serca Bożego i nie szczędził wysiłków, by wszędzie to nabożeństwo rozkrzewiać.

źródło: www.nspj.szczecin.pl