Ewangelia wg. św. Mateusza   9,1-8

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: „Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy”.
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: „On bluźni”.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: „Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: «Odpuszczają ci się twoje grzechy», czy też powiedzieć: «Wstań i chodź» ? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów”, rzekł do paralityka: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu”.
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Komentarz do Ewangelii:

Uzdrowienie duszy i ciała

Jezus jest Panem tego, co duchowe, ale także tego, co jest materialne. Może uzdrowić duszę, ale może także uleczyć nasze chore ciało. Dzisiejsza scena pokazuje to wyraźnie. Syn Boży nie tylko, że odpuścił sparaliżowanemu grzechy, ale także uzdrowił go z jego kalectwa. W modlitwach możemy z odwagą prosić o uzdrowienie naszego ciała. Pamiętajmy jednak, że w pierwszej kolejności Jezus uzdrowił wnętrze sparaliżowanego. Bez żalu za grzechy i zdecydowanego postanowienia poprawy uzdrowienie zewnętrzne jest niepełne. Jeśli je otrzymamy, to ma być ono początkiem nawrócenia naszego serca.
.
Panie, Ty uzdrawiasz człowieka w całej jego pełni. Oddaje Tobie choroby mojego ciała i duszy. Przyjdź i uzdrów mnie.

.

ks. Mariusz Krawiec SSP