Św. Anzelm to wielce zasłużona postać w historii Europy. Ten benedyktyński mnich jest przykładem, jak wielka pobożność maryjna owocuje nie tylko poprawnością teologicznego myślenia, ale i wrażliwością na najgłębsze potrzeby człowieka. Naśladowanie Maryi pozwala bowiem zrozumieć, kim jest człowiek i którędy biegnie jego droga do prawdziwego szczęścia. Oto jedno ze wskazań świętego, które zrodziła refleksja nad życiem Najświętszej Maryi Panny:

„Przyjdź, maluczki, pozostaw na chwilę swe codzienne zajęcia i ucieknij na moment od zgiełku myśli kłębiących się w twej głowie. Odłóż swe ciężkie troski, niech poczekają ciążące ci rozterki. Uwolnij się na chwilę od tego wszystkiego, aby żyć dla Boga. Odpocznij w Nim przez chwilę”.

W sobotę 20 kwietnia przypada 79. rocznica ekshumacji zwłok żołnierzy rozstrzelanych przez Niemców w Kasinie Wielkiej przed obecnym Ośrodkiem Zdrowia, a pochowanych potajemnie z narażeniem życia przez Katarzynę Kowalczyk w Piwnicy Młynkowskiej u podnóża Kaplicy Na Brzegu. Publikujemy opis przedstawiony przez świadka tamtych przerażających wydarzeń w naszej miejscowości – Marię Nowak.

MARIA NOWAK ur. 2 stycznia 1936 roku w Kasinie Wielkiej, najstarsza z dzieci [trzy córki] Tomasza i Katarzyny Kowalczyk, właścicieli gospodarstwa młynkowskiego, na którym była nieużywana wówczas Piwnica Młynkowska u podnóża Kaplicy Na Brzegu, w której pochowano potajemnie przed hitlerowcami zamordowanych partyzantów Armii Krajowej.

MARIA NOWAK: Była to niedziela 14 listopada 1943 roku, dzień ten wszyscy kasinianie zapamiętali do końca swojego życia.

Przed obecny dzisiaj Ośrodek Zdrowia w Kasinie Wielkiej, Niemcy przywieźli samochodami ciężarowymi jedenastu zakładników [byli to członkowie ruchu oporu AK oddział „Mnich” z Mszany Dolnej]. Na miejsce to mieszkańcy Kasiny Wielkiej zostali „spędzeni” po niedzielnej Ofierze Mszy świętej [Suma], aby patrzyli na egzekucję tych niewinnych młodych żołnierzy. Gdy wszyscy byli już na miejscu, niemiecki oficer kazał jednemu z mieszkańców Kasiny [Franciszek Wrzecionek] dołączyć do grupy skazanych na egzekucję. Mężczyzna myśląc, że też będzie rozstrzelany, idąc do grupy wołał patrząc na Kaplicę Na Brzegu: „Matko Boska Częstochowska ratuj mnie!” Jak się później okazało, oficer kazał mu rozwiązać i ściągnąć buty zakładnikom, ponieważ mieli oni związane ręce. Potem nastąpiła egzekucja jedenastu jeńców. W większości świadkami tego zdarzenia były kobiety i dzieci, gdyż mężczyźni w obawie o swoje życie pouciekali do lasu. Po rozstrzelaniu tych zakładników, niemiecki oficer kazał podsołtysowi, ciała zabitych wrzucić do brzegu na skały. Zakazał pochowania ich w ziemi, nazywając ich „bandytami” – miało to na celu pokazać mieszkańcom jak kończy się uczestnictwo w ruchu oporu. Powodem rozstrzelania tych zakładników była zemsta władz okupacyjnych za to, że został  wykonany wyrok na kierownika kamieniołomu w Śnieżnicy w Kasinie Wielkiej oraz egzekucja sołtysa na rozkaz AK. Mimo wielu ostrzeń od ruchu oporu nie zmienili swojego postępowania i dalej pracownicy tego kamieniołomu byli karani chłostą, przywiązywani do ławki na stacji PKP przez kierownika kamieniołomu – Michała Remera.

Po rozstrzelaniu zakładników, ich ciała leżały przez całą niedzielę i noc okupacyjną w miejscu, w którym dokonano egzekucji. W poniedziałek rano podsołtys zwrócił się do mojej mamy [Katarzyny Kowalczyk] o udostępnienie nieużywanej Piwnicy Młynkowskiej mówiąc: „Przecież to są nasze chłopaki”. Piwnica ta znajdowała się pomiędzy: z jednej strony rzeki „Kasinianka”, a poniżej Kaplicy Na Brzegu [dziś stoi krzyż upamiętniający to wydarzenie]. Moja mama bez wahania zgodziła się na pochowanie tych ciał, co więcej sama uczestniczyła w przenoszeniu zwłok na drabinie z własnego gospodarstwa. Wraz z nią zwłoki przenosili: podsołtys Marcin Śmieszek i Sebastian Skowronek z osiedla Mistarze. Kiedy wrócili mężczyźni z lasu, a wśród nich mój tata [Tomasz Kowalczyk – żołnierz kampanii wrześniowej z 1939 roku, który został ranny podczas walk i zabrany do obozu Niemieckiego w Dachau], mając  wiedzę jak Niemcy postępują z podbitymi narodami, przeraził się na wieść co zrobiła moja mama. Tata był na nią bardzo oburzony, mówiąc do niej te słowa: „Gdy Niemcy dowiedzą się o tym pochówku, to wywiozą nas do obozu lub rozstrzelają na miejscu i spalą nasz dom”. Moja mama na te słowa spokojnie odpowiedziała mu: „Ci zabici, to są nasze chłopaki i Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu nas obroni”. Tak też się stało. Przez dwa lata nikt z mieszkańców nie doniósł Niemcom o pochówku zakładników. Jeszcze około miesiąca przed egzekucją, jeden z tych zabitych partyzantów [Jan Aleksandrowicz, kowal z Mszany Dolnej], był u nas w domu z żoną, wracając z jarmarku ze Skrzydlnej. Był on kolegą mojego taty, bardzo się lubili i często odwiedzał nasz dom.

EWANGELIA (J 6, 55. 60-69) – Do kogo pójdziemy, Ty masz słowa życia wiecznego

(…) Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?

————–

Mowa Jezusa spotyka się z niezrozumieniem wielu słuchaczy. Dzieje się tak, ponieważ przyjmują Jego Słowa tylko na poziomie ludzkiego poznania, prostej logiki, zwykłego codziennego doświadczenia. Wierzyć to być z Jezusem, trwać w Jego nauce i iść za Nim. O to chodzi w wierze, aby połączyć ją z miłością. Czasem trzeba stawiać pytania i dociekać, a innym razem uklęknąć przed tajemnicą i powiedzieć: „Panie, przymnóż mi wiary”.

Jezu, mój Królu, nie potrzebuję szukać innego światła, innego źródła. Ty jesteś Świętym Boga.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 6, 52-59) – Ciało moje jest prawdziwym pokarmem

(…) Jak On może nam dać swoje ciało na pożywienie?

————–

Jezus mówi: „Ja jestem chlebem życia”. To tajemnica naszej wiary. I tak jak była ona trudna do przyjęcia dla Żydów, pozostaje i dla nas. Jesteśmy za bardzo ziemscy. Potrzebujemy nieustannego ćwiczenia się w wierze. Zacznijmy od modlitwy wraz z apostołami: „Panie Jezu, przymnóż nam wiary”.

Jezu, mój Królu, spożywam Twoje Ciało i piję Twoją Krew, abyś Ty pozostał we mnie, a ja w Tobie.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 6, 44-51) – Chleb żywy, który zstąpił z nieba

(…) Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało.

————–

Jezus kontynuuje mowę o chlebie życia i wypowiada słowa, które dla wielu staną się zgorszeniem: „Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”. Mówią one o Jego Męce, o Ofierze zastępczej, jaką wziął na siebie: przyjął śmierć za nas. Istota tej Ofiary jest obecna w Eucharystii. Spożywanie Jego sakramentalnego Ciała daje dostęp do życia wiecznego.

Jezu, mój Królu, Chlebie, który z Nieba zstępujesz i dajesz życie światu, daj mi tę łaskę, abym wierzył w Ciebie i w Tobie widział Ojca.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 6, 35-40) – Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne.

(…) Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał.

————–

Ojciec powierzył wszystkich Synowi, a Syn nie chce stracić nikogo spośród tych, których dał Mu Ojciec. Jezus przyszedł, aby nikogo nie stracić, aby wskrzesić i dać życie w dniu ostatecznym. Można powiedzieć, że Bóg Ojciec nie tylko zabiega, ale wręcz drży o nasze zbawienie. Aby to osiągnąć, ofiarował nawet swojego Syna. Czy nam podobnie zależy na naszym zbawieniu?

Jezu, mój Królu, Chlebie życia, który od Ojca przychodzisz, przemieniaj moje życie, aby wydało owoc w dniu ostatecznym.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 6, 30-35) – Ja jestem chlebem życia

(…) Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba.

————–

Mojżesz w czasie wędrówki przez pustynię był pośrednikiem między Bogiem a ludem. Na prośbę ludu Bóg zesłał mannę – pokarm, który karmi ciało, ale nawet i on się znudził Izraelitom. Ojciec daje prawdziwy chleb z Nieba, chleb życia, którym jest Syn – Jezus. To nie jest jedynie metafora. Jezus zstępuje z Nieba i daje życie. Prawdziwe i wieczne życie. Mają do niego dostęp ci, którzy wierzą w Jezusa.

Jezu, mój Królu, który zstąpiłeś z Nieba, jesteś obecny w Eucharystii. Proszę Cię, niech nigdy nie zabraknie mi tego Chleba.

Cała Ewangelia ⇩ 

TESTAMENT BERNADETY

Patron Miesiąca Kwietnia

Matka Boża była tak piękna, że kiedy się Ją raz zobaczyło, nie można się było powstrzymać od pragnienia, aby umrzeć, żeby Ją znowu zobaczyć.

św. Bernadeta

Św. Bernadetta Soubirous (1844-1879). Była córką ubogiego młynarza. Kiedy miała 11 lat, przyjęła ją do siebie krewna, u której pasała owce. Po trzech latach wraca do rodzinnego Lourdes, aby przygotować się do Pierwszej Komunii Świętej. Wtedy 11 lutego 1858 roku po raz pierwszy Bernadecie objawiła się Matka Boża w pobliżu groty Massabielle. Wezwała ją do modlitwy różańcowej oraz do czynów pokutnych o nawrócenie grzeszników. W ciągu pół roku Matka Boża objawiła się świętej 18 razy.  Wizje te dały początek słynnemu sanktuarium w Lourdes. Gdy Bernadetta zapytała Panią kim jest:  Matka Boża odpowiedziała:

– Jestem Niepokalane Poczęcie

Za biedę, w jakiej żyli mama i tatuś, za to, że się nam nic nie udawało, za upadek młyna, za to, że musiałam pilnować dzieci, stróżować przy owcach, za ciągłe zmęczenie… dziękuje Ci, Jezu.

Za dni, w który przychodziłaś, Maryjo, i za te, w które nie przyszłaś – nie będę Ci się umiała odwdzięczyć, jak tylko w raju. Ale i za otrzymany policzek, za drwiny, za obelgi, za tych, co mnie mieli za pomyloną, za tych, co mnie posądzali o oszustwo, za tych, co mnie posądzali o robienie interesu… dziękuje Ci, Matko.

Za ortografię, której nie umiałam nigdy, za to, że pamięci nigdy nie miałam, za moją ignorancję i za moją głupotę, dziękuję Ci.

Dziękuję Ci, ponieważ gdyby było na ziemi dziecko o większej ignorancji i większej głupocie, byłabyś je wybrała…

EWANGELIA (J 6, 22-29) – Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki

(…) Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał.

————–

Syn Człowieczy przyszedł, aby dać ludziom pokarm, który przetrwa na życie wieczne. W Jezusie dokonującym znaków trzeba dostrzec Tego, którego posłał Ojciec. A zamiar Ojca polega na tym, aby uwierzyć w Tego, którego On posłał. Wiara oznacza osobistą, głęboką i wyjątkową relację z Jezusem.

Jezu, mój Królu, proszę Cię, daj mi tę łaskę, abym szukał Ciebie dla Ciebie samego i wierzył w Ciebie jako posłanego przez Ojca Syna Człowieczego.

Cała Ewangelia ⇩ 

Spóźnianie się na Mszę świętą jest nieporozumieniem. Jeśli nie ma ku temu ważnego powodu, jest to niezrozumienie Misterium Męki Pańskiej. Nie można wskoczyć w nią w każdym dowolnym momencie. Jest to brak szacunku dla cierpienia Boga.

OFIAROWANIE MSZY ŚWIĘTEJ przed każdą Mszą świętą, w której uczestniczymy

OSOBISTE OFIAROWANIE SIĘ BOGU OJCU W POŁĄCZENIU Z OFIARĄ MSZY ŚWIĘTEJ przed każdą Mszą świętą, w której uczestniczę

Modlitwa przed Mszą świętą o zachowanie Ofiary Mszy świętej w naszej Ojczyźnie Polsce

Modlitwa przed, lub po Komunii świętej o łaski dla siebie i innych

MODLITWA PO MSZY ŚWIĘTEJ – JEZU MÓJ KRÓLU

1. Gdy kapłan wstępuje na stopnie Ołtarza – Chrystus idzie na Górę Oliwną.

2. Gdy kapłan rozpoczyna Ofiarę Mszy św. – Chrystus modli się w Ogrojcu.

3. Gdy kapłan całuje Ołtarz – Chrystus zdradzony pocałunkiem Judasza.

4. Gdy kapłan idzie na miejsce przewodniczenia – Chrystus pojmany i zaprowadzony do Annasza.

5. Gdy kapłan mówi: Przeprośmy Boga za nasze grzechy – Chrystus prowadzony do Kajfasza. Piotr zapiera się Go trzykrotnie.

6. Gdy kapłan mówi modlitwę przed pierwszym czytaniem – Chrystus w Ciemnicy.

7. Pierwsze czytanie – Chrystus prowadzony do Piłata.

Urodził się we Flavia Neapolis (dzisiejszy Nablus w Samarii). W wieku 33 lat przyjmuje chrzest. Staje się gorliwym wyznawcą. Justyn to najważniejszy apologeta chrześcijaństwa w II wieku. Pragnąc wyjaśniać i bronić wiary, udaje się do Rzymu, gdzie zakłada własną szkołę. W tym czasie wydaje dwie apologie – do cesarza i senatu rzymskiego oraz „Dialog z Żydem Trytonem”.

Podczas prześladowań chrześcijan za czasów Marka Aureliusza zostaje aresztowany i z wyroku sądu ścięty mieczem w 165 roku. W swoich pismach podjął pierwsze próby zbliżenia nauki chrześcijańskiej i filozofii greckiej.

Modlitwa

EWANGELIA (J 6, 16-21) – Jezus chodzi po wodzie

(…) To Ja jestem, nie bójcie się. 

————–

Nasze życie jak łódź jest miotane gwałtownymi wiatrami pokus. Boimy się ich. Jesteśmy sternikami, myślimy, że panujemy nad łodzią. Nic bardziej mylnego. Czasem wieje taki wiatr, że tylko Jezus może pomóc. Trzeba za Nim zatęsknić i pozwolić Mu wejść do łodzi swego życia na Jego warunkach i w sposób, jaki On proponuje. Nie bójmy się tego, nie bójmy się Jezusa!

Jezu, mój Królu, gdy już nie mam siły wiosłować, gdy boję się, że utonę i pójdę na dno, chwyć mnie za rękę i wypowiedz słowa, które usłyszę w głębi mojego serca: „To Ja jestem”.

Cała Ewangelia ⇩ 

†  †  † 

Odmów poniższe modlitwy za duszę zmarłej Śp. Marii:

†  †  † 

NIESZPORY ZA ZMARŁYCH [około 5 minut]

PSALMY PIELGRZYMÓW ZA ZMARŁYCH [około 15 minut]

NOWENNA ZA ZMARŁYCH [około 3 minuty dziennie]

Święto ruchome – piątek po II Niedzieli Wielkanocnej.

Bazylika Grobu Pańskiego to dla chrześcijan najważniejsze miejsce pielgrzymkowe. To świątynia, w której dotknąć można Skały Golgoty oraz wejść do pustego Grobu Pańskiego, w którym złożony był Chrystus po ukrzyżowaniu i w którym Zmartwychwstał.

Sam grobowiec to prosta, kamienna konstrukcja. Znajduje się wewnątrz bogato zdobionego budynku z kopułą ozdobioną scenami z życia Jezusa i dwiema marmurowymi kolumnami przy wejściu.

Na pamiątkę tych wydarzeń: Męki, śmierci, złożenia Chrystusa w Grobie i Zmartwychwstania, chrześcijanie przygotowują w swoich kościołach symboliczne dekoracje Grobu Pańskiego nawiązujące do tego z Jerozolimy.

EWANGELIA (J 6, 1-15) – Rozmnożenie chleba

(…) Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym. 

————–

Jezus poddaje swoich uczniów próbie. Andrzej mówi coś, co nie ma sensu, bo jak odrobiną jedzenia – 5 chlebami i 2 rybami – nakarmić tysiące głodnych. A jednak tak właśnie myślą wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Chrześcijanin to ktoś, kto nie boi się, że jeśli zaufa Jezusowi, to narazi się na śmieszność w oczach innych ludzi.

Jezu, mój Królu, mocna wiara wystarczy, a wówczas Ty rozmnożysz mój mały gest wobec głodnych chleba i Ciebie.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 3, 31-36) – Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne

(…) Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.

————–

Jezus przybywa od Ojca i całym swoim życiem tu, na Ziemi, daje świadectwo o tym wszystkim, co poznał u Ojca. Tylko On widział Ojca, tylko On zna Go naprawdę, tylko On Go objawia. Kto myśli w kategoriach tego świata, nie przyjmuje Jego świadectwa, jest poza prawdą, sam się z niej wyklucza. Ten, kto przyjmuje Jego Słowo, ma udział w prawdzie, jaka jest w Bogu. Ma udział w życiu wiecznym.

Jezu, mój Królu, wierzę w to, co objawiasz o Ojcu i dziękuję, że zapraszasz także mnie, abym przez wiarę miał udział w wiecznej radości.

Cała Ewangelia ⇩ 

Urodził się około 400 roku w Tuscji. Papież Celestyn I mianował go archidiakonem. Kiedy przebywał jako legat w Galii, został obrany papieżem (440). Jego pontyfikat przypadł na czasy licznych sporów teologicznych i zamieszania pośród hierarchii kościelnej. Musiał zwalczać liczne herezje oraz tendencje odśrodkowe, podejmowane przez episkopaty Afryki Północnej, Galii. Poprzez swoich legatów brał udział na soborze w Chelcedonie (451). Przeprowadził uznanie prymatu stolicy Piotrowej zarówno przez cesarza zachodniego Walentyniana III, jak i przez Konstantynopol. Bronił Italię i Rzym przed najazdami barbarzyńców.

Wyjechał naprzeciw Attyli, króla Hunów i jego wojskom, wstrzymał ich marsz i skłonił do odwrotu (452). W trzy lata później podjął pertraktacje ze stojącym u bram Rzymu Genzerykiem, królem Wandalów. Niestety król nie dotrzymawszy umowy złupił Wieczne Miasto. Papież był obrońcą kultury zachodniej.

EWANGELIA (J 3, 16-21) – Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony

(…) Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła.

————–

Bóg posyłając swojego Syna, wyraża swą wielką, wprost niepojętą miłość do człowieka. Jezus przyszedł przecież nie po to, aby nas potępić, ale zbawić. Odpowiedzmy na tę wszechogarniającą nas miłość, spełniając w naszym życiu wymagania prawdy, żyjąc Ewangelią i Prawem Bożym. I tak zbliżymy się do Światła, do Chrystusa, do Miłości.

Jezu, mój Królu, pragnę każdego dnia coraz więcej dziękować Ci za Twoją miłość, która jest moim ocaleniem.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 3, 7b-15) – Trzeba się powtórnie narodzić

(…) Tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

————–

Misja Jezusa oznacza krzyż, konieczne jest wywyższenie Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Jeśli naprawdę uwierzymy w te słowa, zmienimy się. Zaczniemy inaczej patrzeć na świat, a także na innych ludzi. Będziemy wtedy kontynuować dzieło Jezusa, troszcząc się o braci i okazując sobie wzajemnie miłosierdzie.

Jezu, mój Królu, pragnę być Twoim uczniem, słuchać Twoich słów, kochać jak Ty. Pomóż mi, proszę, stać się nowym człowiekiem.

Cała Ewangelia ⇩ 

Należała do rodziny Maryi, Matki Jezusa. Być może była rodzoną siostrą św. Józefa albo któregoś z jego braci (tradycja apostolska nazywa Kleofasa bratem św. Józefa). Synami Marii Kleofasowej byli: św. Jakub Młodszy, Józef i Juda Tadeusz, których Ewangelie nazywają „braćmi”, czyli krewnymi Jezusa. Maria należała do najbliższego grona Pana Jezusa.

Wraz z innymi pobożnymi niewiastami towarzyszyła Mu podczas wędrówek apostolskich. Trwała przy Nim aż do śmierci. „Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra matki Jego Maria, żona Kleofasa” potwierdza bezpośredni świadek, św. Jan Apostoł (19,25).

Kiedy udała się w poranek wielkanocny do Grobu Pana Jezusa, aby namaścić Jego ciało olejkami, pierwsza ujrzała anioła świadka zmartwychwstania i rozmawiała z nim.

Uroczystość przeniesiona na 8 kwietnia.

Specjalne nabożeństwo do Tajemnicy Wcielenia

Będą żywili szczególne nabożeństwo do wielkiej Tajemnicy Wcielenia Słowa, obchodzonej 25 marca. Jest Ona właściwą tajemnicą tego nabożeństwa, gdyż zostało ono zainspirowane przez Ducha Świętego:

Aby uczcić i naśladować ową niewypowiedzianą zależność, jaką Syn Boży zechciał przyjąć wobec Maryi na chwałę Boga, swego Ojca, i dla naszego zbawienia. Zależność tę widać najjaśniej w tej właśnie Tajemnicy, gdy Jezus Chrystus żyje jako więzień i niewolnik w łonie Najświętszej Maryi Panny, będąc we wszystkim od Niej zależnym.

Aby podziękować Bogu za niezrównane łaski, którymi obdarzył Maryję, a zwłaszcza za to, że Ją wybrał na swoją najgodniejszą Matkę, co się właśnie w tej Tajemnicy dokonało. Są to dwa zasadnicze cele niewoli Jezusa w Maryi.

TRAKTAT O PRAWDZIWYM NABOŻEŃSTWIE DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY – św. Ludwik Maria de Montfort

Anioł Pański godzina 12:00 – śpiewany lub do odmawiania i po łacinie

Uroczystość przeniesiona na 8 kwietnia.

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzona dorocznie 25 marca przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Życzymy wam dużo radości i opieki najwspanialszej z niewiast – Najświętszej Panny Maryi. Niech Matka Jezusa i nasza Matka będąca wzorem kobiecości wspiera was potrzebnymi łaskami.

.
Niech wyprasza u Swego Syna obfite błogosławieństwo na każdy dzień, abyście mogły godnie wypełniać szczególną rolę w Kościele, w rodzinie i w świecie.

AKT OSOBISTEGO ODDANIA SIĘ MATCE BOŻEJ

Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi – Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich

NAJŚWIĘTSZE WCIELENIE ………. 99

Święty Domek w Nazaret ………. 99

Zwiastowanie NMP ………. 100