Niedawno przed budynkiem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie kilkadziesiąt osób protestowało przeciwko dotacji przyznanej na powstające w Świątyni Opatrzności Bożej muzeum Jana Pawła II i kardynała Wyszyńskiego. Głosili oni m.in. takie hasło: „Chcemy kultury, a nie kultu!”.

Również św. Jan Paweł II nie chce od nas kultu swojej osoby, ale raczej pewnej kultury, którą wnosił przez całe swoje życie. „Kult” odnosi się do samego Boga. Święci natomiast wprowadzają w naszą codzienność różne wzorce zachowań i postaw chrześcijańskich. „Kultura” (z łac. colere – ‘uprawiać’, ‘dbać’, ‘pielęgnować’, ‘kształcić’) pochodzi od łac. cultus agri (‘uprawa ziemi’). Można ją określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i niematerialnych. Tak rozumiana kultura to szeroko pojęty styl życia. Temu rodzajowi kultury – opartej na wartościach ewangelicznych, poszanowaniu życia, godności ludzkiej itd. – służy dzisiejszy Dzień Papieski. Nikt tu nie uprawia kultu św. Jana Pawła II. Ten dzień jest nie tylko oddaniem mu czci, ale jeszcze bardziej przypomnieniem nam wszystkim, do jakiego rodzaju kultury nas wzywał – i wzywa – św. Jan Paweł II. Polega ona na własnym zaangażowaniu na rzecz naszego zbawienia. To zaangażowanie, to pełnienie woli Bożej w naszym życiu, dzięki czemu uzyskamy godny strój na ucztę w królestwie Bożym.
Czytajmy i rozważajmy dzieła św. Jana Pawła II. Poznawajmy jego życie, a nade wszystko nie dopuśćmy, aby nadchodzące pokolenia były pozbawione tego wspaniałego dziedzictwa Wielkiego Świętego i Wielkiego Polaka.

ks. Adam Rybicki