EWANGELIA (Łk 14,25-33)

KTO JEST MOIM WZOREM?

ks. Krzysztof Stosur

Kto wyrzeka się wszystkiego,

wszystko otrzyma

Dawno temu… Wcale nie za górami i za lasami, ale w Europie i na polskiej ziemi obowiązywała mądra i piękna zasada – mistrz (obojętnie jakiej dziedziny) przekazywał swoją mądrość i wiedzę uczniowi, a ten wzorował się i czerpał z tego, ile się dało. To było dawniej. A dziś – gdzie ci mistrzowie i ich uczniowie? – trudno o takich, oj bardzo trudno.

.
W Ewangelii przypomina nam się dziś Mistrz nad Mistrze – przypomina, co trzeba zrobić, by być jak On, by Go naśladować. Trudna to nauka, ale przecież On nigdy nie powiedział, że będzie łatwo i dlatego jest nazywany Mistrzem nad Mistrze i tylko On ma „słowa życia wiecznego”.

.
A my wolimy wzorować się dzisiaj na zblazowanej piosenkarce, sprzedajnym piłkarzu, aktorce ze szkodliwego filmu. Żeby oni jeszcze nam coś proponowali rzeczywiście wartościowego!? A dla nich ważne są pieniądze, zdrady, kłamstwa, wulgarność, głupota. Smutna to prawda, ale mają oni swoich uczniów, fanów, wyznawców. Tylko czy gotowi są owi „mistrzowie” na oddanie życia za to, co mówią, jak żyją i co głoszą?

.
Pan Jezus był gotów i to zrobił, bo to właśnie On był i jest najlepszym Nauczycielem, Mistrzem, Królem. Bo to On nam ofiaruje konkret – niebo, jeśli tylko zechcemy być Jego uczniami. Bo to On nas zachęca, nie krzyczącą reklamą czy kolorowym pisemkiem, ale swoją nauką i przykładem swego życia. On nam proponuje Siebie w sakramentach i Ewangelii. A wybór należy do mnie i do ciebie!

„Kto nie dźwiga swego krzyża, (…) ten nie może być moim uczniem”.
(Łk 14,27)