EWANGELIA (Łk 14, 1.7-14) – czytania

BOGACZ DUCHOWY?  

ks. Jan Augustynowicz

Wobec spektakularnego charakteru różnych akcji i rozgłosu, który próbują zdobyć sobie ludzie udający społeczników, a także hałasu, jaki towarzyszy wszystkiemu, co chce się przebić, wielu wierzących pyta: co ja mogę zrobić dla ewangelizacji? W jaki sposób służyć Chrystusowi i Kościołowi, mając do dyspozycji „wdowi grosz”?

 Na te pytania otrzymujemy dziś odpowiedź: „Synu, z łagodnością wykonuj swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował” (I czytanie). Chrystus uczy pokory. Świat zmieniają nie krzykacze, kolorowe reklamy, wielkie imprezy, ale święci, ludzie o wielkim duchowym formacie. Na wzór Chrystusa „cisi i pokornego serca”, zawsze i wszędzie będący sobą, żyjący według zasad ewangelicznych, modlący się „w swej izdebce”, ich „lewa ręka nie wie, co daje prawa”. 

Niestety, „na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa” – przestrzega Syracydes. Brońmy się przed tą niebezpieczną chorobą za pomocą „rozumnego serca” (I czytanie). Warto zapamiętać słowa Maxa Schellera: „Pokora otwiera spojrzenie duchowe na wszystkie wartości tego świata. Pokorny staje się duchowym bogaczem”. Dietrich von Hildebrand napisał: „Pokora jest nie tylko warunkiem autentyczności i prawdziwości wszystkich cnót, lecz także warunkiem przemienienia w Jezusie. Ale ma ona w sobie samej wysoką wartość, nadaje człowiekowi szczególne piękno”. Kard. George Basil Hume powiedział wprost: „Pokora jest fundamentem życia duchowego, bo stanowi jego początek”. Zechciejmy mieć to na uwadze w naszej codzienności.