EWANGELIA (J 6,1-15) – czytania

SERCE A ROZSĄDEK

o. Marek Cul

„Kto chce wierzyć, potrzebuje «serca pełnego rozsądku» (1Krl 3,9)” – stwierdza Youcat, czyli Katechizm Kościoła Katolickiego dla Młodych, pkt. 20. I dodaje „Bóg na różne sposoby próbuje się z nami kontaktować. W każdym spotkaniu z człowiekiem, w każdym kontakcie z przyrodą, w każdym pozornym przypadku, w każdym wyzwaniu, w każdym cierpieniu tkwi ukryte Boże przesłanie skierowane do nas”. „Serce pełne rozsądku” potrafi zobaczyć i zrozumieć to przesłanie. A że nie jest to łatwe, pokazuje dzisiejsza Ewangelia.

Jezus na oczach tysięcy dokonał cudu rozmnożenia chleba. Nikt spośród tam obecnych nie miał wątpliwości, że wydarzyło się coś niezwykłego. Niemal wszystkim wydawało się, że wiedzą, co należy czynić. Postanowili obwołać Jezusa królem. Ten zaś „usunął się”, zniknął z ich pola widzenia.

Jakże to częste w naszych kontaktach z Bogiem. Chcielibyśmy uczynić z Nim coś, co wydaje nam się słuszne i sprawiedliwe. Przecież doświadczyliśmy Bożej obecności, byliśmy świadkami wielkich rzeczy, których dokonał. Uwierzyliśmy Mu. Teraz wystarczy tylko, że obwołamy Go „królem” i wszystko inne stanie się proste, każdy będzie mógł nasycić się chlebem. Tymczasem On znów nam się wymyka, usuwa. Jakby dawał do zrozumienia, że nie o to chodzi. Serce pełne rozsądku, czyli ukształtowane na wzór Jego Serca, potrafi rozeznać, co jest wolą Bożą, co Pan Bóg pragnie, abyśmy zrobili. Dlatego wołajmy: Jezu, uczyń serce moje według Serca Twego!

„Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat”.
(J 6,14)