Wigilia Paschalna to wspólne czuwanie w oczekiwaniu zmartwychwstania Jezusa. Jest to noc, w której życie zwyciężyło śmierć, a światło Chrystusa pokonało ciemność grzechu.

.

Czasem trudno przeżyć Wigilię Paschalną. Liturgia jest za długa, ma wiele czytań, psalmów, kazanie i do tego jeszcze mnóstwo osób. Wyrwani ze świata, oderwani od normalnych spraw stajemy w świątyniach, aby zrozumieć to, czego rozumem ogarnąć się nie zdoła.

.

Jak pojąć Chrystusa, który umiera i zmartwychwstaje z miłości? Jak uwierzyć w Jego obecność, skoro jest tak wiele ucisku i cierpienia? Jak ujrzeć w białym opłatku i w winie z odrobiną wody Boże Ciało i Krew? I jak w końcu, wracając do domu, nieść w sobie jasny płomień świecy paschalnej Chrystusowego zmartwychwstania?

.

Dziś, kiedy stoisz w świątyni, nic nie jest takie jak zawsze. Tajemnica Bożej obecności jest bliżej niż kiedykolwiek. Ta Msza św., choć taka zwyczajna, bo znana od lat, nie jest zwyczajna: dziś „łączy się niebo z ziemią, sprawy ludzkie ze sprawami Bożymi”, śmierć ustępuje miejsca życiu, a krzyż staje się znakiem zwycięstwa, a nie przegranej. Pozwól Bogu zanurzyć Cię w tę tajemnicę. Zasłuchaj się w śpiew, wsłuchaj się w czytania, zaśpiewaj refreny psalmów, zamyśl się nad kazaniem i ze łzami w oczach przyjmij Komunię Świętą. Zobaczysz to, co takie tajemnicze – misterium Wielkiej Nocy.

Tutaj Chrystus zmartwychwstaje! Pokonuje śmierć i nienawiść, jedna wrogów, przywraca pokój, błądzących prowadzi do domu i łzy osusza.
Bo to Chrystus zmartwychwstaje!
Zapragnij dziś zmartwychwstać i Ty! Wtedy, wracając do domu, będziesz niósł w sobie Jego światło. I już nie wśród ludzi i dźwięku organów, ale w szarości dnia i wśród ludzkich spraw wyśpiewasz Stwórcy: Bogu niech będą dzięki!

.

ks. Przemysław Pokorski