EWANGELIA (Łk 6,39-45) – czytania

JAKI JEST SKARBIEC TWEGO SERCA?

ks. Sławomir Zieliński

W każdej epoce powstawało wiele mądrych sentencji, które wprowadzone w życie miały je uczynić piękniejszym i lepszym. W dzisiejszej Ewangelii św. Łukasz zebrał aż pięć takich ważnych Jezusowych powiedzeń: o dwóch niewidomych, o nauczycielu i uczniu, o drzazdze i belce, o drzewie dobrym i złym, wreszcie o człowieku mającym dobre lub złe serce. Wszystkie te powiedzenia mają jeden cel: pomóc człowiekowi stać się bardziej odpowiedzialnym za swoje słowa i czyny.

Zazwyczaj szukamy obłudy u faryzeuszów żyjących w Palestynie w czasach Chrystusa, a przecież wypowiedziane przez Jezusa słowo: „obłudniku” być może dotyczy także i nas. Można być dobrym ojcem, matką, wychowawcą, księdzem, kimś ważnym w społeczeństwie, a nie dostrzegać „grubej belki” w swoim oku, wytykając innym niewielkie przewinienia.

Zarówno szlachetność, jak i fałsz mają swe źródło w sercu człowieka. Jezus nazywa je skarbcem, skrywającym w sobie dobro i zło. Człowieka należy mierzyć miarą jego serca, jego duchowego wnętrza, a przede wszystkim sumienia. Jesteśmy chrześcijanami, więc „miejmy serce” i wydobywajmy z tego skarbca najpiękniejsze pokłady dobra.