EWANGELIA (J 14, 23-29) czytania

NIEROZERWALNA WIĘŹ – DUCH ŚWIĘTY I MY

ks. Adam Rybicki

Jezus nie zostawia nas w naszych konfliktach i rozdarciach. Jako ludzie toczymy różne walki i zmagania – ze sobą, w sobie, z innymi. A On posyła nam Ducha, dzięki któremu przez te konflikty – paradoksalnie – jesteśmy bliżej Prawdy.

Jak widzimy w dzisiejszym pierwszym czytaniu, poróżnienia zdarzały się już w Kościele pierwotnym. Kościół jednak się nie rozpadł, przeciwnie, w decyzjach i postanowieniach pojawił się Duch Święty, a przez Niego wszystko zaczęło iść w dobrym kierunku: „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my”. Ta jedność apostołów z Duchem Świętym pozwala im być fundamentem wiary, dlatego w drugim czytaniu słyszymy: „A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka”. Zatem fundamentem naszej wiary jest nauka apostołów, bo istnieje ta nierozerwalna więź: „Duch Święty i my”. 

Właśnie tego Ducha nieustannie w Kościele wzywamy i zapraszamy, ponieważ rodzące się we wspólnocie spory wewnętrzne i zewnętrzne rozbijają nas, wprowadzają zamęt i niepokój. Dlatego w dzisiejszej Ewangelii słyszymy o wzajemnym powiązaniu obecności Ducha z pokojem, który daje nam Jezus: „A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję”. 

Wzywajmy więc Ducha Świętego, ilekroć w naszych wewnętrznych czy zewnętrznych konfliktach zawodzi nasza ludzka mądrość i pojawia się zamęt. On poprowadzi nas w dobrą stronę i zaprowadzi pokój.