Kim jest święty? Gdyby zadano mi takie pytanie w sondażu ulicznym, jaka byłaby moja odpowiedź?
Dziś Pan Jezus pokazuje nam, że święty to „człowiek z krwi i kości”. Nie lękający się ani trudów życia, ani własnej słabości, lecz potrafiący pośród nich odnaleźć własną drogę do szczęścia. Być szczęśliwym to nie znaczy nie mieć trudności, ale przeżywać je w obecności Pana Jezusa! Prawdziwe szczęście znajdujemy, odkrywając bogactwo własnego człowieczeństwa..

Co jest tym bogactwem? Ubóstwo, czyli świadomość, że życie jest darem, a my nie jesteśmy samowystarczalni. Potrzebujemy Boga i drugiego człowieka, a inni potrzebują nas. Łzy, czyli wrażliwość serca wobec cierpienia własnego czy innych. Łzy pokazują nam, co lub kto jest dla nas wartością. Łagodność, czyli zdolność równowagi i wolność wobec dominacji i zależności w relacjach. Pragnienia, które ukierunkowują nasze poszukiwanie celu i sensu życia. Miłosierdzie jako możliwość zatroskania się o własną i bliźniego kruchość. Objawia się w dobroci serca, które daje kolejną szansę. Czystość, która w każdym człowieku i w każdej rzeczy widzi dar, a nie przedmiot użycia. Pokój, który jest przejrzystością celów i zamiarów oraz brakiem wszelkiej wrogości. Cierpienie, które przyjęte, choć nie szukane, czyni szlachetniejszym serce człowieka.

.
Czy można być takim człowiekiem? Tak! Pokazują nam to święci, których nie znamy z opowiadań czy obrazów, lecz którzy żyli pośród nas: Jan Paweł II, Matka Teresa z Kalkuty, Joanna Beretta Molla, Jerzy Popiełuszko, Karolina Kózkówna, Jakub Alberione i wielu innych!

s. Anna Maria Pudełko