Aktualności
EWANGELIA (Mk 16, 15-20) – czytania
TAJEMNICA RÓŻAŃCA ŚWIETGO
KONTEMPLACJA MARYI
MATKA BOŻA:
Dzieci, tajemnica Wniebowstąpienia jest tajemnicą radosną. Musicie tak myśleć o waszych zmarłych. Nie jako o umarłych ich ciałach, ale jako ożywionych i uwolnionych ich duszach. Człowiek na Ziemi odbiera należną mu pokutę, a po śmierci zdąża do Nieba. Kiedy nastąpi dzień chwały, wszyscy przyobleczeni zostaniecie w nowe ciała, ciała, które nie podlegają już śmierci, zepsuciu i cierpieniu, ciała bez reszty uwolnione od pokuty.
Chciałabym uświadomić wam, że odejście Ciała Mojego Syna było dla Mnie bolesne, bo i Ja, jako człowiek, radowałam się Jego obecnością w ciele, Jego spojrzeniami, słowami i dotykiem. Jego Ciało było dla Mnie świątynią szczęścia i radości, ale i Ja musiałem oddać Je Bogu w ofierze, najpierw na krzyżu, a teraz – wiecznej chwale. Choć Moje Serce ścisnęła niewypowiedziana tęsknota, wypełniła Mnie również wielka radość z powodu radości Mojego Syna, który wstępując do Nieba, otwiera nam wszystkim drogę i mówi: „Pójdźcie za Mną”. To również droga dla wszystkich tych, którzy w Niego uwierzą. Tak więc ból rozstania przyćmiewa siła nadziei przyszłego spotkania, zupełnie wolnego od trosk i łez.
Uwielbione ciało nie może już cierpieć, uwielbiony duch raduje się radością wieczną. Jako chrześcijanie powinniśmy wciąż patrzeć w Niebo i wspominać chwilę odejścia z Ziemi naszego Zbawiciela. Mój Syn odszedł, kiedy doskonale wypełnił Wolę Ojca. Wolą Ojca było zabrać z Ziemi swego jedynego Syna. Czy mogłam mieć o to żal? Ja sama przecież otrzymałam łaskę cieszenia się Nim przez te wszystkie lata. Teraz nadszedł czas powtórnego ofiarowania i wyznania, że Mój Syn nie należy do Mnie, ale do swego Ojca, który jest w Niebie. Z pokorą przyjęłam Jego Wolę, bo kiedy dusza z pokorą przyjmuje Wolę Bożą, Duch Święty wypełnia ją radością i pokojem. Tak i wy pamiętajcie, że żaden człowiek nie jest waszą własnością i kiedy przyjdzie godzina jego śmierci, będzie to błogosławiona godzina, w której jego prawdziwy Ojciec wezwie go na miejsce jego wiecznego przeznaczenia. Wszyscy ludzie należą do Boga i nie mamy prawa zatrzymywać nikogo dla siebie.
Życie ziemskie jest ogromem cierpienia, a życie wieczne ukazuje dopiero w pełni nasze przeznaczenie. Jedyną troską, jaka powinna zajmować bliskich zmarłego, to troska o jego duszę. Ciało, które było źródłem bólu i pokuty, powinno odejść i musi odejść, aby mogło zmartwychwstać do wiecznej chwały. Bóg uczyni was czymś więcej niż prochem i pyłem, pozwólcie ziemi wrócić do ziemi. Ciała są tylko dane wam na to jedno życie, dla cierpień, które Opatrzność Boża zechce wam zesłać. Nie pragnijcie ich na wieki zatrzymywać, bo wówczas nie otrzymacie nowych, które będą bez porównania ze starymi, bo nie będą już więcej służyć do cierpienia. Wasza troska o ciało jest tak niedorzeczna, jak troska żebraka o jego stare, przebutwiałe łachmany. Wierzcie Mi, że wasze ciała są tak nieczyste i tak niedoskonałe w porównaniu z tymi, które chce dać wam Bóg. Żebrak nie pragnie przywdziewać nowego stroju, bo nie czuję się go godny, ma nieoczyszczone ciało, jakże więc mógłby założyć piękny i czysty strój? Pragnie nosić swój stary, bo do niego przywykł i nie potrzebuje oczyścić swego ciała, aby go nosić. Nowy strój żąda doskonałej czystości, więc nowe ciała żądają oczyszczenia waszych dusz [CZYŚCIEC] i dopiero wówczas, kiedy będą doskonale oczyszczone, Bóg przyoblecze je w nowe, doskonałe, jaśniejące jego chwałą ciała.
Nie płaczcie więc nad ciałami waszych bliskich, oddawajcie je Bogu ze czcią, bo w nich żył ukryty Bóg, ale teraz, kiedy spełniły już swoją rolę, rolę pokutną, zrzućcie je jak kajdany, niech odejdą wraz z całym bólem całego życia. Troszczcie się tylko o wasze dusze. Wasze dusze muszą stać się doskonale czyste, aby mogły być włączone w doskonałą budowlę Niebieskiego Królestwa. Wybierajcie więc z radością cierpienia ziemskie, aby nie tracić czasu i nie przekładać swej pokuty na wieczność [CZYŚCIEC], a nie daj Boże, nie przekładać jej na wieczność piekielną [PIEKŁO]. Błogosławię was w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
zobacz też:
10 PRZYKAZAŃ BOŻYCH
BÓG OJCIEC – rozważanie 10 przykazań Bożych
OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ – ORĘDZIA
GDYBYŚCIE MIELI WIARĘ WE MNIE, TO NA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO KAPŁANA KLĘKALIBYŚCIE – PAN JEZUS
OFIAROWANIE MSZY ŚWIĘTEJ przed każdą Mszą św., w której uczestniczymy
OSOBISTE OFIAROWANIE SIĘ BOGU OJCU W POŁĄCZENIU Z OFIARĄ MSZY ŚW. przed każdą Mszą św., w której uczestniczę
MODLITWA PO MSZY ŚWIĘTEJ – JEZU MÓJ KRÓLU
Rozmyślanie Męki Pańskiej, czyli co dzieje się podczas Ofiary Mszy św.
Duchowa Komunia Święta
Dopuszczanie kobiet do liturgii jest profanacją. Wielu kapłanów z tego powodu pójdzie na potępienie, pociągając za sobą te naiwne kobiety – o. Pio
szafarze Komunii św.
TAJEMNICA MSZY ŚWIĘTEJ według św. o. Pio
Wasz śpiew jest Mi obrzydliwy, bo przynosi chwałę wam samym, a nie Mnie /schole, chóry, zespoły, orkiestry/
Adoracja Najświętszego Sakramentu – Na Żywo
Modlitwa codzienna Żertwy ofiarnej
CZĘSTOCHOWSKA DROGA KRZYŻOWA – 18 pozycji do rozważania
GŁÓWNE GRZECHY KAPŁAŃSKIE – PAN JEZUS
PODEJMIJ ŻERTWĘ ZA KAPŁAŃSKIE SERCE
PAN JEZUS – rozważanie orędzi o kapłaństwie
POWÓD MOICH ŁEZ – MARYJA
STAŃ SIĘ DZIECKIEM jeszcze raz
ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA
ŁASKA UŚWIĘCAJĄCA – KRÓLOWA ŁASK
10 PRZYKAZAŃ BOŻYCH
ORĘDZIA O CZYSTOŚCI
ORĘDZIA O POŚCIE – cz. I
POST. CZAS POKUTY – Orędzia o poście cz. II
NOWENNA NA CZAS POSTU – POKUTA NARODOWA – Orędzia o poście cz. III
CZAS POKUTY. CODZIENNA ADORACJA
ORĘDZIA O MAŁŻEŃSTWIE
KONTEMPLACJA DUCHA ŚWIĘTEGO
KONTEMPLACJA MARYI
TAJEMNICA RÓŻAŃCA ŚWIETGO
KONTEMPLACJA BOGA OJCA
KONTEMPLACJA JEZUSA CHRYSTUSA
KONTEMPLACJA JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA
KONTEMPLACJA NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA
BOŻA TERAPIA UWALNIANIA Z LĘKU I CHORÓB CYWILIZACYJNYCH – nowenna od lęku
ŻYCIE SAKRAMENTALNE PIERWSZEGO KOŚCIOŁA według św. Agnieszki
Kontemplacja Ducha Świętego W LISTACH ŚW. PAWŁA
Kontemplacja Słowa WEDŁUG EWANGELII ŚW. JANA
WYMARZONE SERCE BOGA
Co się dzieje podczas Eucharystii – ks. Dominik Chmielewski
