Maria Konopnicka w jednym ze swych wierszy pytała:

„Kochasz ty dom, rodzinny dom (…)?” i dalej pisała:

„O, jeśli kochasz, jeśli chcesz

Żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż,

Sercem ojczystych progów strzeż,

Serce w ojczystych ścianach złóż.” 

Dzisiaj Święto Niepodległości ! 104. rocznica!

W takiej uroczystej chwili jak nie zapytać siebie samych, czy rzeczywiście kochamy ten wspólny, polski dom, naszą Ojczyznę. Psalmista wołał: „Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica! Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość” (Ps 137, 1 – 6). A Edmund de Amicis – autor książki pt.: „Serce”– pisał: Kocham Ojczyznę, bo moja matka się tutaj urodziła, bo w tej świętej ziemi spoczywają ci wszyscy, których opłakuje matka i czci ojciec, bo miasto moje rodzinne, mowa, książki uczące mnie, bo mój brat, moja siostra, koledzy moi, cały wielki naród, wśród którego żyję, przyroda, co mnie otacza i wszystko, co widzę, co kocham, co podziwiam – jest częścią Ojczyzny”.

 
Miłość Ojczyzny to najpierw pamięć, pamięć o tych wszystkich, którym tak wiele zawdzięczamy. Wiele pokoleń pracowało, poświęcało się, tworzyło kulturę narodową, tworzyło ojczyste dzieje, abyśmy mogli podjąć to całe dziedzictwo i budować jeszcze lepszą przyszłość. Dlatego winniśmy im pamięć. Dzisiaj w sposób szczególny pragniemy wyrazić wdzięczną pamięć tym, którzy nie tylko żyli i pracowali dla swojej ojczyzny, ale nade wszystko oddali za nią to, co mieli najcenniejsze – swoje życie. „Gdzie twoje groby, Polsko, gdzie ich nie ma?” —wołał św. Jan Paweł II w Warszawie w czasie I pielgrzymki. Święto Niepodległości uświadamia nam wielką ofiarę i daninę krwi wylaną przez pokolenia Polaków dla odzyskania wolnej i suwerennej Ojczyzny. Dziś wspominamy Ich, modlimy się za Nich, aby dane Im było cieszyć się Ojczyzną Niebieską.

Miłość Ojczyzny to nie tylko wdzięczna pamięć i szacunek dla ołtarzy przeszłości.. Miłość Ojczyzny to także odpowiedzialność za jej obecny i przyszły kształt.

Nasza niepodległa Ojczyzna weszła w trzecie tysiąclecie dziejów chrześcijaństwa. Powierzmy Bożej opatrzności nasz naród, naszą wolność, nasze dzieje i naszą przyszłość. Idźmy polskimi drogami, drogami naszych ojców ku przyszłości z Chrystusem. Idźmy prosząc Boga za wielkim kaznodzieją sejmowym, księdzem Piotrem Skargą:

„Boże, Rządco i Panie narodów,

z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,

[…] błogosław Ojczyźnie naszej,

by Tobie zawsze wierna, chwałę przynosiła imieniu Twemu,

a syny swe wiodła ku szczęśliwości.”

.

Niech więc dzisiejsza uroczystość uwrażliwi nas na sprawy, społeczne i narodowe. Niech ożywi pamięć, która ogarnia dzieje zrywów i powstań, klęsk i zwycięstw wielu pokoleń Polaków, którym na sercu leżało dobro Ojczyzny. Niech nam uświadomi, z jak wielkiego dorobku przeszłości korzystamy. Nie zmarnujmy tego ogromnego dziedzictwa. Podejmujmy wciąż trud odpowiedzialności za przyszłość naszego kraju. Niech Bóg błogosławi naszym szlachetnym wysiłkom. Niech błogosławi naszą Ojczyznę.

MARYJO KRÓLOWO POLSKI, MÓDL SIĘ ZA NAMI!

ks. Zbigniew Załęcki