EWANGELIA  (Łk 2, 41-52) – czytania

KONTEMPLACJA SŁOWA

ks. Mariusz Krawiec 

Naturalnym odruchem Maryi i Józefa było poszukiwanie zagubionego w świątyni jerozolimskiej dwunastoletniego Jezusa. I choć oboje byli świadomi tego, że Jezus jest Synem Bożym, nie bardzo wiedzieli, jak się mają wobec Niego zachowywać. Stąd pojawił się ten zgrzyt i słowa Jezusa: „Czy nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co jest mego Ojca?”. Człowiek potrzebuje czasu na oswojenie się z obecnością Boga w jego życiu.

Tak jak nowicjusz, który wstępuje do klasztoru. Może mieć powołanie i wolę służenia Bogu, ale musi jeszcze przejść drogę formacji, aby złożyć śluby zakonne. Maryja zachowywała słowa Jezusa w swym sercu. Kontemplowała je, a one przenikały Jej serce i umysł, dając Jej duchową mądrość i wrażliwość na sprawy Boże.

.