Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2017-09-30 14:55

Reguła Mariańska. ODŻYWIANIE SIĘ W BOGU

RYCERSTWO JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA

Matka Boża: Obiecałam ci przychodzić i opowiadać o Moim życiu, abyś była zdolna je naśladować. Chcę zostawić ci wzór, abyś mogła we wszystkim podążać za Mną. Nauczyłam cię usypiać i budzić się w Bogu, oddawać Mu zawsze pocałunek miłości, jakim cię obdarza, budząc cię do nowego życia każdego dnia. Odnawiaj swoją duszę poprzez moc Ducha Świętego, moc Jego miłości i moc wiary, jaką zechce cię obdarzyć.

Dzisiaj chcę cię nauczyć kolejnej rzeczy. Nauczę cię jeść. Jak czuła matka nauczę cię wszystkiego. Teraz skieruje twoją uwagę na jedną z podstawowych czynności, jakie wykonujesz każdego dnia. Jedzenie nie jest zwykłą czynnością. Jest niezwykłe z tego względu, że podtrzymuje w człowieku życie. Jest namacalnym darem Boga. Gdyby ręka Boga nie karmiła człowieka, umarłby z głodu i z pragnienia. Jesteście bezradni jak niemowlęta oczekujące mleka swej matki, a zdaje się wam, że posiadacie wszystko i o wszystkim decydujecie. Gdyby Bóg nie obdarzał was urodzajem, nikt nie mógłby się wyżywić. Jedząc więc, człowiek powinien pamiętać o jednej podstawowej prawdzie. Je z Woli Boga, z dobroci i błogosławieństwa Boga. Tylko dlatego, że Jego hojna ręka wciąż pozostaje otwarta. Najważniejszą prawdą, która została wyparta ze świadomości człowieka, to pełna zależność człowieka od Boga. Człowiek poczuł się panem swego losu i śmie sądzić, że nie potrzebuje Boga. To największe oszustwo tego wieku, złudna samowystarczalność.

Przystępując do posiłku, miej świadomość, że będziesz jeść to, co przygotował ci twój niebieski Ojciec. W czasach kiedy człowiek musiał sam zdobywać pożywienie, wiedział, że wyrośnie z ziemi tylko to, co Bóg pobłogosławi, na co spuści deszcz i co ogrzeje słońcem. Wiedział, że pożywi się tylko tymi zwierzętami, które będą zachowane zdrowe, które Bóg ustrzeże przed drapieżnikami i przed złą wodą. Kiedy polował, modlił się o błogosławieństwo z Nieba, kiedy wyruszał na połów, prosił o obfity. Dziś, kiedy wszystko należy do wszystkich i nic nie należy do nikogo, nikt również nie modli się o błogosławieństwo ziemi i powodzenie w połowie. Zdaje się, że Bóg został wyłączony z procesu produkcji żywności i stał się zupełnie w nim zbędny. To jest właśnie złudzenie samowystarczalności, jakiemu ulegacie.

Przed każdym posiłkiem powinniście odmawiać krótką modlitwę, aby uświadomić sobie właśnie, że pożywienie dostajecie od Boga i tylko od Niego. To On sprawia, że wynalazki człowieka działają. Kiedy On zamknie swoją dłoń, cała teoria ludzkiej samowystarczalności legnie w gruzach. Modlitwa przed posiłkiem przypomina człowiekowi o jego miejscu w świecie i oddaje chwałę Bogu w postaci prostej wdzięczności za opiekę i błogosławieństwo.

Sam posiłek powinien zaspakajać głód. Nie powinien jednak przekraczać tego co potrzebne. Dziecko karmiąc się mlekiem matki, nigdy się nie objada. Je dokładnie tyle, ile potrzebuje. Wzrastając, doświadczając dobrobytu, człowiek nauczył się czynić z jedzenia rodzaj przyjemności samej w sobie. Należy cieszyć się darami Boga, ale tak, aby wciąż Bóg był na pierwszym miejscu. Kiedy sama czynność posilania się zyskuje wyższość nad Bogiem i przesłania Go człowiekowi, do duszy zakrada się grzech. Potrzebujecie Boga do Życia, a jedzenia do podtrzymywania życia ziemskiego. Te proporcje i pamięć o nich musi być zachowana.

Zbyt obfite posiłki maja złe skutki w duszy i w ciele. Duch człowieka staje się leniwy i ospały. Nieskory do umartwienia i kontemplacji. Ciało człowieka podobnie, osłabia się zamiast wzmacniać i rozwija w sobie liczne choroby wynikające z nagromadzenia zbyt wielkiej ilości pokarmu i niedostosowania jego wielkości do możliwości przetwarzania organizmu. Po pierwsze więc, odmówiwszy modlitwę, starajcie się jeść tyle, ile potrzebujecie, a kiedy przestaniecie odczuwać głód, przestańcie jeść (beknięcie to sygnał, że jesteś najedzony). To jest sygnał, że jesteście zaspokojeni i dalsze jedzenie będzie już działać na waszą niekorzyść. Sensem i celem jedzenia jest przede wszystkim zaspokojenie głodu, na drugim miejscu jest wspólny posiłek, na którym spotyka się rodzina.

Jedzenie jednak, które nie ma być zaspokojeniem głodu, ale zaspokojeniem innych celów, przynosi złe skutki. Od pierwszej chwili życia człowieka na Ziemi i korzystania z jej darów pojawiła się ta pokusa w postaci jabłka, które człowiek zerwał nie dla zaspokojenia głodu, był bowiem syty. Wspomnijcie na to wydarzenie, tak znamienne w skutki i nie traktujcie swoich żołądków jak zabawek do zaspokojenia dziecięcych zachcianek, ale rozsądnie z szacunkiem, jak ludzie stworzeni na obraz i podobieństwo Boga.

Kiedy zaspokoicie głód, nie zapominajcie podziękować Temu, który was karmił. Niech Bóg zawsze będzie obecny przy waszych posiłkach. Nie wstydźcie się czynić znaku krzyża przed posiłkiem i po nim. W ten sposób wszystko nabiera innej wartości i nawet jedzenie zostaje zanurzone i uświęcone w Męce Jezusa, która wszystkiemu nadaje inny, święty wymiar. W ten sposób każdy następny posiłek może uświęcać duszę, coraz bardziej będąc modlitwą i dziękczynieniem, a coraz mniej zwykłym zjadaniem pożywienia.

Człowiek ochrzczony jest świątynią Ducha Świętego. Bóg jest prawdziwym wnętrzem człowieka. Jedzenie podtrzymuje tylko jego ciało. Pamiętajcie o tym, śpiąc, jedząc, pracując i wykonując całe mnóstwo codziennych obowiązków. Jesteście stworzeni na obraz i podobieństwo Boga i jako Jego świątynie w świecie poruszacie się i żyjecie. Chcę wam przypomnieć waszą godność i nauczyć was żyć zgodnie z Wolą Bożą, aby wszystko, co czynicie, podobało się Bogu. Błogosławię cię, córko, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.