Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2017-10-02 17:05

Reguła Mariańska. ADORACJA BOGA NA ZIEMI W NAJŚWIĘTSZYM SAKRAMENCIE

RYCERSTWO JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA

Matka Boża: Chcę, abyś pamiętała o Moim Synu. Mój Syn żyje i jest pośród was. Mój Syn nie odszedł z Ziemi, ale mieszka na niej wraz z wami aż do skończenia świata. Pamiętajcie o Nim. Jego rzeczywista obecność pośród was jest ogromną łaską, której nie możecie właściwie odczytać z powodu małej wiary. Gdybyście wierzyli prawdziwie, Jezus nie byłby samotny, a pośród was nie byłoby chorych i opętanych. Cześć, jaką oddajecie Jezusowi w Najświętszym Sakramencie, i miłość, jaką Go obdarzacie, nawiedzając Najświętszy Sakrament, jest sprawdzianem waszej wiary.

Musicie sobie uświadomić, że Jezus nie chciał opuścić Ziemi. Musiał umrzeć dla waszego Odkupienia, ale nigdy nie przestał pragnąć przebywać między wami, leczyć wasze chore ciała i dusze. Przychodząc na świat w postaci ludzkiej, jako narodzony Bóg, obdarzył ludzkość swoją błogosławioną obecnością i każdy, kto oddawał Mu cześć i wierzył w Niego, że prawdziwie ma moc czynić cuda w imię Boga, zostawał uzdrowiony. Bóg w swojej sprawiedliwości nie pozbawia człowieka swojej obecności również dziś. Musicie tylko wierzyć, że musiał odejść z Ziemi w tej postaci, w jakiej został ukrzyżowany, aby człowiek pojął i przyjął Odkupienie jako wydarzenie rzeczywiste, umiejscowione w historii człowieka, które się dokonało.

Jezus jako człowiek został ukrzyżowany, złożony do grobu, zmartwychwstał i wstąpił do Nieba. To są fakty, które są niezbędne człowiekowi, aby wierzył i czcił Boga za Jego niezgłębione miłosierdzie, którego szczyt ukazał człowiekowi w swoim Synu, Odkupicielu świata. Gdyby Jezus nie wstąpił do Nieba, człowiek nie umiałby pojąć Jego obecności w Niebie po prawicy Ojca. Jego władzy królewskiej nad wszystkim, co należy do Ojca. Bóg jednak nigdy nie chciał odchodzić z Ziemi i pozostawiać swoje stworzenia. W swoim miłosiernym zbawczym planie przewidział sposób pozostawienia na ziemi mimo swego rzeczywistego odejścia z niej. Ta Boska miłość i pragnienie przebywania z człowiekiem objawiła się w ustanowieniu Najświętszego Sakramentu, w którym Bóg na zawsze zawarł swoja pełną obecność na Ziemi.

Najświętszy Sakrament bowiem jest ukrytym przed ludzkimi zmysłami Bogiem, Bogiem w Ciele i Krwi, Jezusem – Człowiekiem i Jezusem – Bogiem. Jezus w Najświętszym Sakramencie ukrył się przed zmysłową częścią człowieka, ale rzeczywiście jest w Nim obecny w całej swej cielesnej i duchowej postaci, a więc w pełni swojego człowieczeństwa i w pełni swojego Bóstwa. Jedyna różnica, jaka dzieli czasy Jego stąpania po Ziemi i czasy dzisiejsze to ta, że nie da się Go dostrzec bez wiary. Wiem, że wobec niewielu cudów, jakich dziś doświadczacie, trudniej jest wam wierzyć, że to naprawdę Jezus jest z wami i mieszka pośród was, ale i współcześni Jezusowi musieli wejść na wyżyny wiary, aby rozpoznać w Nim Boga. Przed nimi również się ukrył. Ukazał się ludzkim zmysłom, ale ukrył się jako Bóg.

Kochać Jezusa w Najświętszym Sakramencie to po prostu – wierzyć. Wiar w to, że naprawdę tak bardzo kocha, że został na Ziemi z człowiekiem. Wszyscy wiecie, gdzie mieszka. Wszyscy możecie do Niego pójść. Wszyscy możecie z Nim mówić i być uzdrowieni. Musicie tylko okazać wiarę, tak samo jak niegdyś, Jezus czeka tylko na waszą wiarę. Otrzymaliście tak wiele, bo kiedy Mój Syn stąpał po Ziemi nie mógł przebywać z każdym tak wiele, jak by pragnął. Jego ludzka natura ograniczała Go. Teraz może przebywać z każdym, jak długo tylko zapragniecie. Teraz ma czas dla każdego, indywidualnie spotyka się z każdym, a Jego dom jest znany każdemu. Dlaczego więc pozostaje pusty? Dlaczego nie ustawiają się tłumy, aby Go zobaczyć, aby Go spotkać? Dlaczego nikt nie przychodzi dziękować i prosić? Z powodu małej wiary. Z powodu zanikającej na Ziemi wiary dom Boży pozostaje pusty. Jeżeli uwierzycie naprawdę, zobaczycie, jak wielki jest dar, który otrzymaliście wszyscy. Mój Jezus jest ciągle z wami i ciągle czeka, aby obdarowywać swoimi cudami tych, którzy przyjdą do Niego.

Najświętszy Sakrament to Mój Syn, nowonarodzony i złożony w żłóbku, nauczający i uzdrawiający jako Mistrz i Nauczyciel ludzkości, opuszczony i zapomniany w Getsemani, biczowany i dręczony w ukryciu, oskarżany i poniżany na swej krzyżowej drodze, ukrzyżowany i złożony w grobie, a wreszcie zmartwychwstał i zasiadający na tronie w Niebiosach, Pan i Król wszelkiego stworzenia. Tak wiele w tak niewielkiej i skromnej postaci. Uwierzcie, że umysł człowieka nie zdoła objąć tak wile, nie zdoła objąć Boga, dlatego Bóg oddaje człowiekowi wszystko, ale w tajemnicy swojego ukrycia. Łaski, które otrzymujecie daje wam w wielkiej tajemnicy, tak że nawet wy sami ich nie znacie i niejednokrotnie nie potraficie dostrzec. Mój Syn jest tak pokorny, tak cichy, że nie żąda czci dla swojej potęgi i chwały, ale miłości dla swojej dobroci i współczucia dla swojej Ofiary. Poznajcie Go i starajcie się Go dostrzec w Najświętszym Sakramencie, a wówczas otrzymacie łaskę dostrzegania Go we własnym wnętrzu. Błogosławię cię, córko, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.