<—  Powrót – strona główna pieśni 

1. Idźmy, tulmy się jak dziatki
Do Serca Maryi Matki.
Czy nas nęka życia trud,
Czy to winy czerni brud.
Idźmy, idźmy ufnym krokiem,
Rzewnym sercem, łzawym okiem.
To Serce zna dzieci głos,
Odwróci bolesny cios.

2. Ach, to Serce dobroć sama
Najczulszej z córek Adama
Jest otwarte w każdy czas,
Samo szuka, wzywa nas:
„Pójdźcie do Mnie, dziatki moje.
Wyczerpnijcie łaski zdroje.
Kto mnie znajdzie, życie ma.
Temu Syn Zbawienie da”.

3. To Maryi Serca chwałą,
Że zgubionym Zbawcę dało.
Jemuś winien, świecie, cud,
Że Bóg zstąpił zbawić lud.
Pod nim Jezusa nosiła,
Do niego rzewnie tuliła.
Wychowała, by Bóg – Syn,
Zgładził długi naszych win.

4. Jakież w tęsknem Sercu rany,
Poniosłaś, gdy Syn kochany
Szedł wychylić kielich mąk,
Z krwawych nieprzyjaciół rąk.
Gdyś widziała przenikniona,
Jak On cierpi, woła, kona!
Jak On łoży życie swe,
Za me grzechy, ach za me!

5. Tam pod krzyżem gdyś bolała,
Matkąś się nam Sercem stała!
Gdy Jezusa rany, Krew,
Przebłagały Ojca gniew.
Rzekł do Ciebie z swego krzyża:
„Matko! zgon się mój przybliża,
W Janie Ci oddaję świat,
Bądź mu Matką – Jam mu brat.”

6. Więc do Ciebie, jak do Matki
idziem, tulim się Twe dziatki.
Matko, ulżyj życia trud,
zmyj z serc naszych winy brud.
Ty nas kochasz, a my Ciebie,
Niech się z Tobą złączym w Niebie.
Matko, kto nie kocha Cię,
Dzieckiem Twym nie zowie się.