ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA

Z Księgi Wyjścia – Wj 25, 17-21

I uczynisz przebłagalnię ze szczerego złota: długość jej wynosić będzie dwa i pół łokcia, szerokość zaś półtora łokcia; dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni. Jednego cheruba uczynisz na jednym końcu, a drugiego cheruba na drugim końcu przebłagalni. Uczynisz cheruby na końcach górnych. Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu. I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów. Umieścisz przebłagalnię na wierzchu arki, w arce zaś złożysz Świadectwo, które dam tobie. 

Bóg Ojciec: Dziś chcę mówić o sercu Mojego przybytku, o Tabernakulum. Prototypem Tabernakulum w Starym Testamencie jest Arka Przymierza. Została wykonana dla złożenia w niej Tablic Świadectwa, jako rzecz najświętsza, miejsce, z którego miałem przemawiać do Mojżesza. [Wj 25, 10-22]. Moja obecność w tym miejscu była duchowa, podczas gdy w Tabernakulum jestem rzeczywiście obecny w Moim Synu pod postacią Chleba Eucharystycznego.

Arka Przymierza jako pierwsze Tabernakulum, jeszcze oczekujące, jeszcze niewypełnione żywym Bogiem w Ciele i Krwi, miało przygotować ludzi na przyjęcie właściwego Tabernakulum, w którym będę rzeczywiście przebywał. Dlatego wykonano ją ze złota i ozdobiono cherubami mającymi przypominać Moją chwałę i cześć, jakiej jestem godzien nieustannie i stale w wiecznej adoracji. Adoracja, która trwa nieprzerwanie w Niebie, została wam ukazana właśnie poprzez cheruby, których uniżenie i powagę powinniście naśladować, trwając w Mojej obecności. Do Arki mogli przybliżać się wyłącznie kapłani i tylko oni mogli jej dotykać. Do jej przenoszenia powołani byli również szczególni ludzie poświęceni Mojej służbie – lewici. Arka Przymierza była widzialnym znakiem Mojej obecności pośród Izraelitów, ich dumą i błogosławieństwem, dzięki któremu pewni byli swojego zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi.

Tabernakulum jest Moim Najświętszym Miejscem w Moich świątyniach. Nie przebywam w nim symbolicznie ani duchowo, ale realnie, tak samo jak przebywam w Niebie. Można powiedzieć, że dotykam jego ścian, powinno więc być wykonane z największą dbałością. Złoto jest najszlachetniejszym materiałem, jaki wam dałem. Nie żądam, aby każde Tabernakulum było wykonane ze złota, ale żądam, aby było najpiękniejsze, na jakie was stać. Nie do pomyślenia jest to, aby podłoga, po której chodzicie, albo ławki, w których siadacie, były piękniejsze, droższe i wykonane z większą dbałością i większym kosztem niż Tabernakulum, które jest sercem Kościoła, a często właśnie na nie nie starcza pieniędzy, jest wykonane na końcu i przy oszczędnościach, które Mi uwłaczają. Cała świątynia jest miejscem otaczającym Tabernakulum. Jej istnienie ma prawo bytu właśnie jako otoczenie i zabezpieczenie Miejsca Najświętszego, w którym Ja sam przebywam.

Dopiero na dalszym planie są inne funkcje budynku jako miejsca zgromadzenia wiernych i zabezpieczenie ich przed zmiennymi warunkami pogody. Każda świątynia powinna być projektowana począwszy od Tabernakulum i Ołtarza, jako serca świątyni. Cała reszta jest dodatkiem. Tabernakulum powinno być oddzielone od wiernych tak, aby nikt niepowołany nie wchodził do prezbiterium albo nie przechodził przez nie do zakrystii, jak gdyby było to zwykłe miejsce. Zakrystia jest miejscem przygotowania do sprawowania najświętszych tajemnic, nie do załatwiania interesów z wiernymi. Nie powinny w niej przebywać osoby niepowołane. Powinno być osobne miejsce do spotkań z wiernymi. Usunięcie balasek chroniących Miejsce Najświętsze jest jak gdyby usunięciem straży sprzed drzwi komnaty królewskiej. Znaczyłoby to tyle, że król wyjechał, a zamek jest opuszczony lub że nikt go już nie szanuje i nie uważa za króla, a straż go zdradziła. Pomyśl o tym, jak bardzo jestem zdradzony. Błogosławię cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

***

ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA – Orędzia o Mszy św. cz I

 OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ – Orędzia o Mszy św. cz. II

CZAS POKUTY. CODZIENNA OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ – Orędzia o Mszy św. cz. III

TAJEMNICA MSZY ŚWIĘTEJ według św. o. Pio

OFIAROWANIE MSZY ŚWIĘTEJ przed każdą Mszą św., w której uczestniczymy

OSOBISTE OFIAROWANIE SIĘ BOGU OJCU W POŁĄCZENIU Z OFIARĄ MSZY ŚW. przed każdą Mszą św., w której uczestniczę

Rozmyślanie Męki Pańskiej, czyli co dzieje się podczas Ofiary Mszy św.

MODLITWA PO MSZY ŚWIĘTEJ – JEZU MÓJ KRÓLU

zobacz też:

10 PRZYKAZAŃ BOŻYCH

BÓG OJCIEC – rozważanie 10 przykazań Bożych

OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ – ORĘDZIA

GDYBYŚCIE MIELI WIARĘ WE MNIE, TO NA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO KAPŁANA KLĘKALIBYŚCIE – PAN JEZUS

OFIAROWANIE MSZY ŚWIĘTEJ przed każdą Mszą św., w której uczestniczymy

OSOBISTE OFIAROWANIE SIĘ BOGU OJCU W POŁĄCZENIU Z OFIARĄ MSZY ŚW. przed każdą Mszą św., w której uczestniczę

MODLITWA PO MSZY ŚWIĘTEJ – JEZU MÓJ KRÓLU

Rozmyślanie Męki Pańskiej, czyli co dzieje się podczas Ofiary Mszy św.

Duchowa Komunia Święta

Dopuszczanie kobiet do liturgii jest profanacją. Wielu kapłanów z tego powodu pójdzie na potępienie, pociągając za sobą te naiwne kobiety – o. Pio

szafarze Komunii św.

Wasz śpiew jest Mi obrzydliwy, bo przynosi chwałę wam samym, a nie Mnie /schole, chóry, zespoły, orkiestry/

Adoracja Najświętszego Sakramentu – Na Żywo

Modlitwa codzienna Żertwy ofiarnej

GŁÓWNE GRZECHY KAPŁAŃSKIE – PAN JEZUS

PODEJMIJ ŻERTWĘ ZA KAPŁAŃSKIE SERCE

PAN JEZUS – rozważanie orędzi o kapłaństwie

POWÓD MOICH ŁEZ – MARYJA

STAŃ SIĘ DZIECKIEM jeszcze raz

ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA

10 PRZYKAZAŃ BOŻYCH

ORĘDZIA O CZYSTOŚCI

ORĘDZIA O POŚCIE – cz. I

POST. CZAS POKUTY – Orędzia o poście cz. II

NOWENNA NA CZAS POSTU – POKUTA NARODOWA – Orędzia o poście cz. III

ORĘDZIA O MAŁŻEŃSTWIE

KONTEMPLACJA DUCHA ŚWIĘTEGO

KONTEMPLACJA MARYI

KONTEMPLACJA BOGA OJCA

KONTEMPLACJA JEZUSA CHRYSTUSA

KONTEMPLACJA JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA

KONTEMPLACJA NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA

BOŻA TERAPIA UWALNIANIA Z LĘKU I CHORÓB CYWILIZACYJNYCH – nowenna od lęku

Co się dzieje podczas Eucharystii – ks. Dominik Chmielewski