KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Z Księgi Wyjścia – Wj 25, 17-21
I uczynisz przebłagalnię ze szczerego złota: długość jej wynosić będzie dwa i pół łokcia, szerokość zaś półtora łokcia; dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni. Jednego cheruba uczynisz na jednym końcu, a drugiego cheruba na drugim końcu przebłagalni. Uczynisz cheruby na końcach górnych. Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu. I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów. Umieścisz przebłagalnię na wierzchu arki, w arce zaś złożysz Świadectwo, które dam tobie.
Bóg Ojciec: Dziś chcę mówić o sercu Mojego przybytku, o Tabernakulum. Prototypem Tabernakulum w Starym Testamencie jest Arka Przymierza. Została wykonana dla złożenia w niej Tablic Świadectwa, jako rzecz najświętsza, miejsce, z którego miałem przemawiać do Mojżesza. [Wj 25, 10-22]. Moja obecność w tym miejscu była duchowa, podczas gdy w Tabernakulum jestem rzeczywiście obecny w Moim Synu pod postacią Chleba Eucharystycznego.
Arka Przymierza jako pierwsze Tabernakulum, jeszcze oczekujące, jeszcze niewypełnione żywym Bogiem w Ciele i Krwi, miało przygotować ludzi na przyjęcie właściwego Tabernakulum, w którym będę rzeczywiście przebywał. Dlatego wykonano ją ze złota i ozdobiono cherubami mającymi przypominać Moją chwałę i cześć, jakiej jestem godzien nieustannie i stale w wiecznej adoracji. Adoracja, która trwa nieprzerwanie w Niebie, została wam ukazana właśnie poprzez cheruby, których uniżenie i powagę powinniście naśladować, trwając w Mojej obecności. Do Arki mogli przybliżać się wyłącznie kapłani i tylko oni mogli jej dotykać. Do jej przenoszenia powołani byli również szczególni ludzie poświęceni Mojej służbie – lewici. Arka Przymierza była widzialnym znakiem Mojej obecności pośród Izraelitów, ich dumą i błogosławieństwem, dzięki któremu pewni byli swojego zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi.
Tabernakulum jest Moim Najświętszym Miejscem w Moich świątyniach. Nie przebywam w nim symbolicznie ani duchowo, ale realnie, tak samo jak przebywam w Niebie. Można powiedzieć, że dotykam jego ścian, powinno więc być wykonane z największą dbałością. Złoto jest najszlachetniejszym materiałem, jaki wam dałem. Nie żądam, aby każde Tabernakulum było wykonane ze złota, ale żądam, aby było najpiękniejsze, na jakie was stać. Nie do pomyślenia jest to, aby podłoga, po której chodzicie, albo ławki, w których siadacie, były piękniejsze, droższe i wykonane z większą dbałością i większym kosztem niż Tabernakulum, które jest sercem Kościoła, a często właśnie na nie nie starcza pieniędzy, jest wykonane na końcu i przy oszczędnościach, które Mi uwłaczają. Cała świątynia jest miejscem otaczającym Tabernakulum. Jej istnienie ma prawo bytu właśnie jako otoczenie i zabezpieczenie Miejsca Najświętszego, w którym Ja sam przebywam.
TAJEMNICA MSZY ŚWIĘTEJ według św. o. Pio