Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2022-12-23 16:07

ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA. Kult Boży uszczuplony do granic absurdu. Dotykanie przedmiotów świętych. Post milczenia

ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA

Z Księgi Liczb – Lb 3, 5-10

Przemówił znowu Pan do Mojżesza tymi słowami: „Każ się zbliżyć pokoleniu Lewiego i postaw [je] przed kapłanem Aaronem: niechaj mu służą! Pełniąc służbę w przybytku, troszczyć się będą wszyscy o to, o co on sam i cała społeczność winna dbać w związku z Namiotem Spotkania. Winni strzec wszystkich sprzętów Namiotu Spotkania i wezmą na siebie staranie o to wszystko, o co winni się troszczyć Izraelici, gdy chodzi o pełnienie służby w przybytku. Oddaj więc lewitów Aaronowi i jego synom; winni mu być całkowicie oddani ze strony Izraelitów. Aaronowi i jego synom zlecisz, by pełnili powierzoną im służbę kapłańską. Gdyby się zbliżył ktoś niepowołany, ma być ukarany śmiercią”.

Bóg Ojciec: Posłuchaj Mnie, nie chodzi Mi o osobiste zniewagi, ale o kult, który został uszczuplony do granic absurdu, o tendencję, która wprowadzona do Kościoła, sprawia, że ci, którzy przychodzą Mnie czcić, obrażają Mnie. Do tego wszystkiego dochodzi bezmyślność i obojętność ludzka, która nie jest już niczym ograniczona. Przepisy dotyczące kultu chroniły Mnie i was również przed lekceważącym podejściem do rzeczy świętych.

– Naucz nas wszystkiego na nowo. Czy to możliwe, abyśmy znów oddawali Ci chwałę tak, jak tego pragniesz?

– Tak. To możliwe. Wiesz dobrze, że nie nudzę się nauczaniem tych, którzy chcą słuchać, a skoro chcesz słuchać i pytasz Mnie, czego pragnę, powiem ci wszystko. Zapisz. Przedmioty święte powinny być traktowane ze szczególną czcią. W skład tych przedmiotów wchodzą nie tylko naczynia liturgiczne, ale również księgi i szaty, a także wszystkie przedmioty, które stawiane są na Ołtarzu podczas sprawowania Ofiary Mszy świętej. Te przedmioty są święte i jako takie powinny być traktowane. Niezależnie więc od tego, czy w oczach ludzkich mają wartość, bo są drogie, czy też nie, są święte i powinny być otaczane czcią. Dbałość o nie powinna wyrażać się w utrzymywaniu ich w należytej czystości, przechowywaniu ich w miejscu godnym i przenoszeniu ich w sposób godny i przez osoby do tego powołane. Nie wszyscy, którzy mają ręce, powinni je przenosić. Powinny być traktowane jak przedmioty święte. To samo dotyczy przedmiotów, które nie znajdują się na Ołtarzu, ale są używane do świętych czynności, a szczególnie do sprawowania Sakramentów.

Następnie, chcę, aby do dotykania przedmiotów świętych dopuszczane były tylko osoby w stanie łaski uświęcającej, a nie wedle waszych ludzkich zapatrywań, sympatii czy interesów. Nie widzicie różnicy pomiędzy duszą uświęconą Moją obecnością i duszą trwającą w grzechu. Między tymi duszami zionie przepaść. Czy do sprzątania swoich domów zaprosicie kogoś, kto się nie mył całymi latami? Czy nie zabrudzi wszystkiego, czego się dotknie? Miejcie rozsądek, jeśli brakuje wam wiary. Starajcie się ostrożnie podchodzić do rzeczy świętych. Pośpiech dodatkowo jest zawsze złym doradcą, a koło Mnie powinniście zawsze chodzić na palcach przez szacunek i bojaźń Bożą, aby w niczym nie urazić Mojej świętości. Świątynia, w której sprawowana jest Najświętsza Ofiara, powinna służyć przede wszystkim temu celowi. Kiedy więc odbywają się nabożeństwa ku Mojej czci, chcę być pierwszym, do którego otwierasz usta. Rozumiesz Mnie?

– Nie wiem.

– Nie człowiek powinien być witaminy i pozdrawiamy przy Moim Ołtarzu, ale Ja [kapłan rozpoczynając Msze św. nie powinien pozdrawiać ludzi, którzy przybyli na nabożeństwo, ale kontynuować Mszę św., dopiero po zakończeniu może o nich wspomnieć lub w kazaniu. To Bóg ma być w centrum, nie człowiek]. Ze Mną pierwszym powinien mówić kapłan, bo do Mnie przychodzi. Owszem, stara liturgia zakładała możliwość przerwania Mszy świętej, ale tylko dla ważnych powodów. Nie dla załatwiania spraw ludzkich. Czy nie byłoby więc słuszne, przychodząc do Mnie i organizując uroczystość na Moją cześć, najpierw złożyć Mi Ofiarę i otworzyć usta dla Mnie? Dla uniknięcia takich nadużyć przekładano naukę [kazanie] na czas po Mszy świętej, bo w niej kapłan zwracał się do wiernych. Najpierw jednak zwracał się do Boga, wchodząc na stopnie Ołtarza w ciszy i skupieniu, aby swoje pierwsze słowa skierować dopiero do Mnie. Ten post milczenia już jest miłą Mi ofiarą. Jest jak ofiara dziewictwa, w której usta kapłana zachowują dar mowy dla Boga.

Jeśli pamiętać będziecie, że Ja jestem pierwszym i uczynicie Mnie pierwszym we wszystkim, te błędy same ukażą się waszym oczom i wszystkie nieprawidłowości znikną. Kiedy już odbiorę należną Mi chwałę ze strony kapłana i zgromadzonego ludu, wówczas przychodzi czas na rozlewanie Mojej łaski na wiernych poprzez Słowo [kazanie].

Również wierni, przychodząc na Mszę świętą, powinni być wyciszeni i milczący a powitania i wzajemne życzliwości zachować na czas po Mszy świętej [post milczenia – nic nie mówić przed Mszą św., nie witać się, pozdrawiać, itd.] Jeśli przychodzą do Mnie, powinni najpierw przywitać się ze Mną, swoje oczy kierować w Moją stronę, a wszystko inne powinno czekać, łącznie z myślami, które nie są skierowane do Mnie [po wejściu do Kościoła, należy uklęknąć i oddać pokłon Bogu w Tabernakulum, a dopiero potem iść na swoje miejsce lub do ławki, nie rozglądając się na wszystkie strony]. Taki stan umysłu i ducha jest w stanie godnie uczestniczyć we Mszy świętej. Jeśli wierzycie w Moją obecność w Tabernakulum, milczcie. Niech wasze duchowe oczy dostrzegą inną rzeczywistość niż to co, co widzą wasze oczy zmysłowe.

Przed rozpoczęciem się Mszy świętej Moje Tabernakulum i Ołtarz otaczają liczni aniołowie. Duchy niebieskie schodzą na Ziemię, aby Mnie uwielbiać w Najświętszej Ofierze. Całe Niebo milczy, przygotowując się na współuczestniczenie w Męce Mojego Syna. W duszach świętych trwa modlitwa czuwania z Ogrójca. Za chwilę rozpocznie się największe Misterium wspólne Niebu i Ziemi. Zaszczycone tą łaską dusze cierpiące [Dusze czyśćcowe] w pokorze pochylają się przed Ołtarzem. Wszyscy oczekują na kapłana przez którego rozpocznie się właściwa Ofiara Męki Mojego Syna. Jeśli będziecie wchodzić do świątyni w tą duchową rzeczywistość [Rozmyślanie Męki Pańskiej, czyli co dzieje się podczas Ofiary Mszy św.], nikomu z was nie przyjdzie do głowy aby witać się z kimkolwiek z ludzi i kierować uśmiechy do kogokolwiek poza udręczonym Jezusem, który oblany krwawym potem oczekuję na swojego zdrajcę.

Wchodząc do świątyni, wchodzisz do Ogrójca, aby wraz z Jezusem przeżywać Jego Mękę. Przygotuj się przez żarliwą modlitwę, aby nie ulec pokusie. Niech udręczony Zbawiciel znajdzie oparcie w twoim świadomym czuwaniu i szczerym współczuciu. Dołącz do Jego Najświętszej Matki i ucz się od Niej godnego uczestniczenia w tym niepowtarzalnym i jedynym wydarzeniu w historii ludzkości, dziele Odkupienia i Zbawienia świata. Błogosławię cię, córko, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.