Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2022-12-09 16:07

OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ. Ofiara nowego Adama i stworzonej dla Niego nowej Niewiasty

OFIARA MSZY ŚWIĘTEJ – ORĘDZIA

BÓG OJCIEC: Msza święta jest Ofiarą sprawowaną na cześć i chwałę Boga Najwyższego i z tego powodu jest sprawowana w sposób ciągły i nie przerwany od blisko dwóch tysięcy lat. Bóg godzien jest uwielbienia, które nie ustaje. Msza święta sprawowana jest na wszystkich kontynentach, a więc tam, gdzie jedni kończą modlitwę, zaczynają drudzy. Tak jest pomyślany świat, aby w każdej godzinie Stwórca był uwielbiony przez stworzenie. W tej wiec godzinie, w której jedni śpią, inni wznoszą modły. Modlitwa nieustająca ma za zadanie uwielbiać Stwórcę za dzieło stworzenia i Odkupienia świata, a także przepraszać Boga za grzechy popełnione przez ludzi bez przerwy na wszystkich kontynentach Ziemi.

Ofiara, którą sprawuje kapłan, jest więc w pierwszym rzędzie składana na chwałę Boga i na uśmierzenie Jego sprawiedliwego gniewu, a w drugim rzędzie na pożytek stworzeń. Jezus Chrystus ustanowił ją dla utrwalenia własnej przebłagalnej Ofiary, która odpowiada na pragnienie i żądanie Boga wobec ludzkości.

Ta najwyższa Ofiara jest doskonałą odpowiedzią człowieka na pytanie Boga: „Gdzie jesteś Adamie?”. Pierwszy, niedoskonały Adam odpowiedział: „Ukryłem się, bo jestem nagi”, a następnie usprawiedliwił się, zrzucając winę na niewiastę, która zrzuciła winę na węża. Drugi, doskonały Adam wyszedł z ukrycia i ukazał ową nagość grzechu pierworodnego, usprawiedliwiając nie siebie, ale całą ludzkość pokorną pokutą zadaną ciału, które zgrzeszyło wobec Boga. To ciało nieskończenie pokarał katuszami i męką aż do szczytu pokuty, jakim jest śmierć męczeńska dla Boga.

Nowa Ewa stworzona dla nowego Adama nie usprawiedliwia się inaczej, jak tylko wydając samą siebie na męczeństwo ducha. Choć niewinna, przyjmuje winę za wszystkie swoje dzieci, które odkupi od grzesznej niewiasty za cenę własnego męczeństwa pod krzyżem. Odtąd staną się one, owe grzeszne dzieci, dziećmi Niepokalanej. Za nie płaci Ona słuszną cenę i zyskuje miano Matki ludzkości. Nie szuka winnych, ale sama staje jako winna przed Obliczem Boga, pokutując za ludzkość mającą dostąpić łaski Odkupienia. Jak bowiem ludzkość miałaby zasłużyć na tę największą z łask? Druga Ewa, przejmując na siebie winę starej Ewy i poddając się karze za tę tragiczną w skutkach winę, odcina się na zawsze od węża, aby ten nie miał z Nią nigdy żadnego udziału. Ona, nie oglądawszy się na niego, unicestwia jego istnienie w rzeczywistości nowego Adama i nowej Ewy i unieszkodliwia jego jad w tych, którzy prawdziwie stają się Jej dziećmi. Tak powstaje nowa, usprawiedliwiona przez nowych Rodziców ludzkość, która poprzez jedno, jedyne i niepowtarzalne usprawiedliwienie zostaje usprawiedliwiona wobec Boga i jako niewinne dziecko staje wobec Stwórcy w niewinności pierwszego stworzenia. Ofiara Mszy świętej wyprasza bowiem łaskę pierwszą, to jest uwolnienia nowego stworzenia od grzechu pierworodnego /Łaska uwolnienia z grzechu pierworodnego zawarta w Sakramencie Chrztu świętego jest już owocem Odkupienia, które dokonuje się i powtarza na wieki w tajemnicy każdej Mszy świętej/. Amen. Błogosławię cię, Moje dziecko, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.