<— Powrót do czytelni

Miłość dziecka doświadcza rzeczywistej próby w czasie starości lub niedołęstwa rodziców. Jest to czas, w którym dziecko może się odwdzięczyć rodzicom za pielęgnowanie jego niedołęstwa w pierwszym okresie życia, za nieprzespane noce rodziców i wszelkie środki finansowe poniesione na wychowanie – mówi Bóg Ojciec w czwartym przykazaniu. Oddawanie rodziców do domów starości jest wielkim nieporozumieniem i zostawieniem ich dusz na pastwę losu.

Czas starości rodziców należy traktować jak czas brzemienności, to znaczy czas poprzedzający narodziny rodziców dla Nieba. Ten czas należy poświęcić na to, aby rodzice możliwie najczystsi, świadomi, odpokutowawszy swoje winy, weszli do Nieba albo jak najkrótszy okres zmuszeni byli spędzić w Czyśćcu. Jeśli dusza rodzica jest chora, należy dołożyć wszelkich możliwych starań, aby po narodzeniu nie umarła, a więc nie została potępiona. Przygotowanie rodziców powinno obejmować więc nie tylko troskę o ich godny byt i czystość zewnętrzną, ale także o czystość ich dusz, sakramenty święte, modlitwę i świadomość konieczności przebaczenia absolutnie wszystkim winowajcom. 

Po śmierci rodziców na dzieciach ciąży obowiązek sprawienia im godnego pogrzebu i zadbania o ich duszę, to znaczy obowiązek modlitwy i zamawiania Mszy świętych za dusze rodziców. Obowiązek ten ciąży na dzieciach aż do ich własnej śmierci, bo aż do własnej śmierci są dziećmi swoich rodziców.

Kto więc chce wieść dobre i szczęśliwe życie, niech pyta o radę swoich rodziców, niech zawsze prosi ich o błogosławieństwo, a Bóg będzie się mu udzielał poprzez rodziców i błogosławił poprzez ich błogosławieństwa – mówi Bóg Ojciec w czwartym przykazaniu.

Maryja jest jak schronienie, w którym przyjmowani są bez wyjątku wszyscy chorzy, wszyscy biedni i wszyscy opuszczeni. – św. Bazyli Wielki

***

BÓG OJCIEC – rozważanie 10 przykazań Bożych

10 PRZYKAZAŃ BOŻYCH

ORĘDZIA O CZYSTOŚCI

KONTEMPLACJA DUCHA ŚWIĘTEGO

Do Kapłanów umiłowanych synów Matki Bożej – ks. Stefano Gobbi

Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny – św. Ludwik Maria Grignion de Montfort