KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Duch Święty: Pisz, córko. Objawiłem się twojej duszy podczas pierwszego sakramentu, jaki przyjęłaś w Kościele. Wtedy objąłem cię i wypełniłem Moją łaską. Wprowadziłem twoją duszę do wnętrza Mistycznego Ciała Chrystusa, jakim jest Kościół. W Chrystusie, drugiej Osobie Boskiej, znalazłaś usprawiedliwienie wszelkiej ludzkiej słabości, jaka z winy pierwszych ludzi stała się twoim udziałem. Jednak w Boskim Synu wszystko jest święte, bo uświęcone Jego męczeńską Krwią spływającą z Krzyża Odkupienia. Ty również mocą Jego zasługi stałaś się świętą, obmytą z pierworodnego grzechu i uwolnioną z mocy Szatana. Moja łaska odnalazła cię i obdarowała nowym życiem.
Twoja dusza została wypełniona Moimi darami, aby mogła kontynuować życie w Bogu, w Jezusie Chrystusie, Jego Mistycznym Ciele. Spośród wielu ofiarowanych ci darów, najcenniejszym była łaska wiary, dzięki której dążysz dziś ścieżką Zbawienia. Łaska ta jest potężna tak, że może przenosić góry, ale nosisz ją w twojej ludzkiej duszy, niezmiernie słabej i narażonej na agresję świata. Wiarę musisz chronić, pielęgnować i rozwijać poprzez modlitwę i czynny udział w sakramentach Kościoła, w których Ja sam przychodzę do twojej duszy, aby ją umacniać. Za każdym razem, kiedy przychodzę w sakramencie, przynoszę ci łaski. Umacniam cię i czynię bliższą Chrystusowi. Między twoją duszą i Chrystusem nie powinno znajdować się nic, bo wszystko, co by się tam znalazło, będzie was dzielić. Dlatego wszystko to, co sprzeciwia się wierze, powinnaś od razu oddać Mi, abym łaską wypełnił te chore przestrzenie i nie dopuścił do rozdziału i szczelin.
Niewiara jest grzechem wówczas, kiedy jest zawiniona. Nie jest grzechem, kiedy dotyczy dusz nieświadomych. Jednak dla chrześcijanina Chrzest jest zobowiązujący. Rodzice i rodzice chrzestni są zobowiązani poprzez uczestnictwo w sakramencie do ochrony i rozwijania łaski wiary w chrzczonej duszy. Na Sądzie Bożym odpowiadają za łaskę wiary swoich własnych i chrzestnych dzieci. Sakramenty są wkraczaniem człowieka w nadprzyrodzone życie Boga, co ma wielkie konsekwencje w wieczności. Tajemnice te obejmują Bóstwo Wszechmogącego i Trójjedynego Boga. Bezpośrednio dotykają Jego Istoty, dlatego mają dalekosiężne i wieczne owoce. Dusza ochrzczona nie tylko wchodzi do domu swego Pana, ale poprzez Mistyczne Ciało Boga wchodzi do wnętrza samego Boga, Jezusa Chrystusa, który ustanawiając Kościół Święty, oddał Mu swoje Ciało.
Nieświadomość i lekceważenie tej tajemnicy tak powszechnie nie zwalczane jest grzechem Kościoła, który chrzci, ale nie naucza. Chrzci, ale nie upomina. Chrzci, ale nie uświadamia odpowiedzialności, jaką niesie z sobą ten sakrament dla wszystkich jego uczestników. Każdy kapłan ma obowiązek uświadomić uczestników udzielonego przez siebie sakramentu o tajemnicach i konsekwencjach Chrztu. Katecheza społeczeństwa chrześcijańskiego uległa degradacji w taki sposób, że jeśli nawet ma miejsce, to jest traktowana jako coś zbędnego, o małej wadze dla przyszłego życia człowieka. Podczas gdy są to tajemnice kluczowe dla całego życia człowieka, doczesnego i wiecznego. Dlatego Kościół w swoich pasterzach ponosi odpowiedzialność za zanik katechezy i powszechną ignorancję wiernych, której nie zapobiega i z którą nie walczy. Powszechna laicyzacja społeczeństwa jest konsekwencją laicyzacji kapłanów, którzy więcej rozumieją świat niż Boga.
Misją Kościoła jest nie tylko udzielanie sakramentów, ale głoszenie Ewangelii, to znaczy źródła pochodzenia, istoty i konsekwencji sakramentów, jako zbawczej łaski pozostawionej w Kościele przez samego Boga, Jezusa Chrystusa, który zszedł na Ziemię i narodził się w ludzkim ciele, aby przez swoją śmierć na krzyżu dać życie wieczne w Królestwie swego Ojca tym, którzy przyjmą Jego naukę i Jego Ofiarę poprzez sakramenty, w których Ja działam, jako obiecany Pocieszyciel, który pozostanie ze wszystkimi uczniami Chrystusa aż do skończenia świata. Amen.
Błogosławię cie, Moje dziecko. Pierwsza lekcja skończona. jutro powiem ci o drugiej. Przygotuj się.
Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.