EWANGELIA (Łk 1,26-38) – czytania

PRZEZ MARYJĘ DO JEZUSA

Jan Paweł II

Musimy kontemplować oblicze Maryi

1. Dziś obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wspominamy niezwykłą inicjatywę Ojca Niebieskiego: zachował On od grzechu pierworodnego przyszłą Matkę swego Syna, który stał się człowiekiem. Ku Maryi, jaśniejącej w niebie pośród zgromadzenia świętych, kieruje się dzisiaj spojrzenie wszystkich wierzących.

.

Nasuwają się na myśl słowa z 32. Pieśni Raju, którymi zwraca się do Dantego św. Bernard, ostatni przewodnik w jego pozaziemskiej wędrówce:

Teraz spójrz znowu w lica,

co do Chrysta tak są podobne;

Ich jasność jedynie

Pozwoli przenieść ci oblicze Chrysta.

.

Jest to zachęta do kontemplowania oblicza Maryi, bowiem Matka bardziej od wszelkiego innego stworzenia upodabnia się do Syna, Jezusa. Blask, jaki bije z Jej oblicza, może pomóc Dantemu przygotować się do wielkiego przeżycia, jakim jest uszczęśliwiająca wizja uwielbionego oblicza Chrystusa.

.

2. Jakże cenne jest wezwanie świętego Doktora Kościoła skierowane do nas, ziemskich pielgrzymów, gdy z radością wspominamy «Całą Piękną»! Niepokalana jednak zachęca nas, abyśmy nie zatrzymywali spojrzenia na Niej, lecz sięgali dalej, zgłębiając, na ile to możliwe, tajemnicę Jej poczęcia, a więc tajemnicę w Trójcy Świętej Jedynego Boga, pełnego łaski i wierności.

'

Tak jak Księżyc świeci odbitym światłem Słońca, tak też niepokalane piękno Maryi jest całkowicie związane z pięknem Odkupiciela. Matka odsyła nas do Syna; przez Nią dochodzi się do Chrystusa. Dante Alighieri słusznie pisze, że Jej

«jasność jedynie / Pozwoli przenieść ci oblicze Chrysta».

.

3. Aby nabrać ufności i nadać sens życiu, ludzie muszą spotkać Chrystusa. A Maryja Dziewica jest niezawodną Przewodniczką prowadzącą do źródła światła i miłości, którym jest Jezus; przygotowuje nas do spotkania z Nim. Lud chrześcijański mądrze zrozumiał tę rzeczywistość zbawczą i, zwracając się do «Całej Świętej», z dziecięcą ufnością usilnie prosi Ją słowami: « Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!»