KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
10 przykazań w kilku zdaniach
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Duch Święty: Moje dziecko, zapisz Moje słowa. Jest owoc, który długo dojrzewa i trzeba wspomagać jego rozwój. To owoc wstrzemięźliwości. Wstrzemięźliwość można nazwać milczeniem we wszystkich dziedzinach życia. Jest to odwrócenie postawy wszechpanującej konsumpcji. Człowiek obdarzony tym darem powoli uczy się karmić Bogiem i Jego Słowem, rezygnując z próbowania, doświadczania i karmienia się światem. Korzysta ze świata na tyle, na ile jest to konieczne, ale nie smakuje w nim więcej. Wstrzemięźliwość dotyczy wszystkich sfer ludzkiej egzystencji, nie tylko spożywania pokarmów i napojów, ale również rezygnację z przyjemności i rozrywek, jakie daje świat. Wyciszenie umysłu i ciała prowadzi do wyciszenia serca, dlatego dla uzyskania tego owocu wskazana jest świadoma współpraca człowieka przez ćwiczenie się w umiarkowaniu. Jak wspomniałem nie dotyczy się to tylko konsumpcji, ale również zażyłych stosunków z ludźmi, lektur, pracy, wypoczynku, rozmów i zdobywania wiedzy. We wszystkim należy zachować umiar zgodnie z powołaniem.
Dar mądrości Bożej i dar umiejętności dają człowiekowi możliwość zbudowania dystansu do spraw tego świata, zarówno dobrych jak i złych. Zbyt zażyłe stosunki z rodziną prowadzą do ograniczenia Woli Bożej, osłabiają pragnienie poświęcenia się dla Boga i Jego spraw. Zbyt zażyłe stosunki z przyjaciółmi uniemożliwiają nawiązanie ponadludzkiej i nadprzyrodzonej więzi z Bogiem. Musi wciąż istnieć sfera dostępna tylko dla Boga, gdzie nie ma dostępu żaden człowiek. Wszystko jest z Boga i wszystko opiera się na Bogu. Szukanie oparcia w ludziach jest znakiem niedojrzałości duchowej. Człowiek opanowany przez Boga, liczy na Niego, obdarzając Go pełnym zaufaniem. Ogranicza wszelki rodzaj własnych pragnień i potrzeb, aby więcej żyć przyszłą chwałą. Używanie tego świata prowadzi do zguby duszy. Wstrzemięźliwość jest inwestycją w wieczność – budowaniem skarbu w Niebie.
Wstrzemięźliwość wobec ludzi i ich ciekawości nazywana jest powściągliwością. Kto jej nie zachowuje, szybko popada w błąd prowadzenia czczych rozmów i rozwadniania darów Bożych przez mówienie, chwalenie się, ciekawość i pychę. Są sfery święte, w których spoczywa Bóg, i wchodzi się tam w pojedynkę. Jeśli rozda się wszystko ludziom, cóż pozostanie dla Boga? Podstawą otrzymania owocu wstrzemięźliwości jest więc świadome przyznanie prymatu Bogu we wszystkich dziedzin życia bez wyjątku. Wówczas dary mądrości i umiejętności mogą się rozwijać i doprowadzić dusze do prawdziwej zażyłej relacji z Bogiem, która sama dystansuje człowieka od świata, utrzymując wciąż jego myśli przy Bogu. Błogosławię cie w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.