Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2023-01-27 16:12

Obecność Ducha Świętego w Kościele poprzez święte Sakramenty. UZDRAWIANIE PRZEZ DUCHA ŚWIĘTEGO – SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

KONTEMPLACJA DUCHA ŚWIĘTEGO

Duch Święty: Dziś nie będę mówił długo, ale muszę powiedzieć ci o Moim udziale w kolejnym z sakramentów. Jestem Duchem Nadziei, którą niosę zrozpaczonym, chorym na duszy i ciele. W Sakramencie Namaszczenia Chorych udzielam Moich darów wiary i męstwa tym, którzy toczą walkę z chorobą. Moje przyjście w tym sakramencie jest uzdrowieniem i umocnieniem całego człowieka, a więc nie tylko jego ciała, ale przede wszystkim duszy, która pierwsza choruje. Kiedy Jezus uzdrawiał paralityka, najpierw odpuścił mu jego grzechy, a dopiero później uzdrowił jego ciało. Odpuszczenie grzechów umożliwia Bogu wkroczenie w życie człowieka z łaską. Grzechy zamykają drogę łasce. Człowiek jest w stanie duchowego paraliżu, bo żadne poruszenie łaski nie jest możliwe. Najpierw więc musi się dokonać uzdrowienie duszy, bo to ona jest zawsze głównym odbiorcą łask Bożych i obiektem jego działania.

W chorej duszy nie ma nadziei. Brak nadziei prowadzi do rozpaczy. Rozpacz prowadzi do odrzucenia miłosierdzia Bożego, a to prowadzi wprost do Piekła.

Pierwszą więc łaską, jaką przynoszę chorym i cierpiącym w Sakramencie Namaszczenia, jest nadzieja. Po niej obdarzam dusze męstwem do znoszenia cierpień i niedomagań, a także wszelkich upokorzeń w pokoju i poddaniu się Woli Bożej. Nadaję sens cierpieniu człowieka, łącząc jego cierpienie z cierpieniami Chrystusa w Jego Mistycznym Ciele. Chory człowiek nie jest już więcej jednostką, która niedomaga i odstaje od zdrowego społeczeństwa, ale jest jego sercem, którego bicie zapewnia życie całemu organizmowi, wzbudzając krążenie w całym ciele. W Mistycznym Ciele Chrystusa dusze cierpiące w zjednoczeniu z Chrystusem zapewniają nieustanny przepływ łaski do wszystkich członków tego Ciała. Łaska w życiu duchowym oznacza właśnie życie. Powołując cierpiące dusze, łączę je w ogromne jedno wielkie serce, które zjednoczone z Sercem Zbawiciela przedłuża życie świata.

Mądrość Boża obdarowuje wszystkich ludzi darami, które służą Zbawieniu i życiu. Nie wszyscy więc otrzymują to samo uzdrowienie ciała, w zależności od tego, co będzie dobrem dla danej duszy. Uzdrowienie ciała musi bowiem zaowocować rozwojem duchowym, aby ta łaska przyniosła owoc. Jeśli uzdrowienie miałoby prowadzić do upadku duszy i utraty przez nią życia wiecznego, byłoby złym darem.

Cierpienie jest służbą. Cierpiący na ciele po uzdrowieniu winien więc jest dalej swoją służbę Kościołowi. Może zmienić jej wymiar, ale nie powinien odbierać swojej posługi dla dobra ludzkości. Może wówczas zastąpić swoje cierpienie cierpieniem zastępczym, wprowadzając do swojego życia posty i umartwienia czy pielgrzymki. Może również wprowadzić dodatkowe nabożeństwo takie jak Droga krzyżowa lub różaniec. Cierpienie nie jest bowiem szczególnym powołaniem do służby i uzdrowienie winno owocować wzrostem gorliwości o sprawy Boże. W innym wypadku uzdrowienie przynosi szkodę Mistycznemu Ciału. W zbawczej ekonomii Boga nie chodzi bowiem o Zbawienie jednostki, ale o Zbawienie wszystkich powołanych do życia dusz. Każdy ochrzczony człowiek bierze na siebie odpowiedzialność za Zbawienie własnej duszy, ale również za Zbawienie Mistycznego Ciała Chrystusa, całego Kościoła świętego. Ja jednak jestem siłą słabych, aby nigdy nikt nie pozostawał bez pomocy Nieba. Błogosławię cię, Moje dziecko, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Modlitwa do Ducha Świętego o światło w rozumieniu tekstu

Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.