KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
10 przykazań w kilku zdaniach
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Matka Boża: Moje drogie dziecko, modlitwa jest wejrzeniem w Serce Tego, który cię stworzył, odkupił i pragnie twojego Zbawienia. Chciałabym, aby człowiek zachował wieczną pamięć o tym, że jest stworzeniem, które nic nie posiada i wszystko zawdzięcza swojemu Stwórcy, a dzięki temu człowiek będzie mógł trwać w postawie wdzięczności przed Bogiem za wszystko, czego dokonał Bóg. Modlitwa powinna płynąć z głębi serca jako dziękczynienie i jako pragnienie poznania Boga, który jest tak dobry. Człowiek istnieje w środku tajemnicy, której bez pomocy Ducha Świętego nie może zgłębić i rozjaśnić. Podstawą modlitwy jest więc pokora i postawa dziękczynienia, przez którą zapraszany jest Duch Święty, aby w człowieku i poprzez niego uwielbiał Boga w sposób Boga godny. Przez najbliższe dni postaraj się kształtować w sobie te dwie postawy, o których wspomniałam, pokorę i wdzięczność, a wówczas Duch Święty sam będzie otwierał twoje serce i przemawiał z jego wnętrza, uwielbiając Boga.
Chcę odwrócić twoją uwagę od ciebie, a skupić ją na Bogu, bo modlitwa nie jest poszukiwaniem siebie i tłumaczeniem siebie, ale poszukiwaniem Boga i próbą wniknięcia w Jego tajemnicę. Mówiąc, skupiasz uwagę na słowach. Używając wielu słów, zagłuszasz szept Ducha Świętego. Bóg, który cię stworzył, zna twoje serce, twoje myśli i twoje ograniczenia. Nie ma potrzeby ich wypowiadać. Ty masz zdawać sobie z nich sprawę, ale kiedy już je dostrzegasz, osiągniesz poziom, z którego możesz kontemplować Boga. Poszukiwanie siebie na modlitwie jest najczęstszym błędem popełnianym przez wierzących i najtrudniejszym etapem przejścia od modlitwy podstawowej do modlitwy kontemplacyjnej. W tej pierwszej człowiek prowadzi prym za pomocą swej woli i rozumu. W tej drugiej Duch Święty, prowadzi wolę i rozum człowieka. Modlitwa podstawowa jest dobra i ważna, ale Ja pragnę, abyście weszli wraz ze Mną wyżej i poznali, że możecie dać Bogu więcej.
Pierwsza modlitwa jest poszukiwaniem pomocy dla siebie i wyrażeniem pragnień poprzez siebie z punktu widzenia własnych przemyśleń. W modlitwie, na którą pragnę was otworzyć, pragnienia wyraża Duch Święty w imieniu całego Kościoła. To wielka tajemnica, ale i wielka wolność dla tych, którzy potrafią zaufać. To nie jest trudne. Chodzi tylko o skupienie podczas modlitwy na tajemnicach Bożych, tajemnicy stworzenia i Odkupienia człowieka. Każdy człowieka ma łatwość mówienia o swoich potrzebach i skłonnościach do rozważania tajemnic własnego wnętrza. Ja chcę uświadomić wam, że taka modlitwa, choć jest otwieraniem serca na Boga, wcześniej czy później natrafia na przeszkodę i musi zmierzyć się z pustką, ponieważ człowiek odnajdzie spełnienie tylko w Bogu i tylko patrząc w Jego tajemnice osiągnie szczęście.
Dowodem na to, że wielu z was dochodzi do tego momentu, jest odczuwanie braku chęci do modlitwy, ponieważ człowiek nie realizuje się poprzez poszukiwanie siebie samego, ale poprzez poszukiwanie Boga. Brak satysfakcji i pociech podczas modlitwy świadczy o tym, że Duch Święty pragnie od tej chwili sam wyrażać pragnienia człowieka i modlić się w nim. Zamiast zamartwiać się i zniechęcać, człowiek powinien dziękować Bogu za to, że pragnie podnieść jego modlitwę i wprowadzić go głębiej w swoje tajemnice. Modlitwa ma uwielbiać Boga i Jemu przynosić pociechę. Kiedy człowiek przestaje poszukiwać na modlitwie siebie, przestaje również poszukiwać w niej pocieszenia, a wtedy osiąga wolność, która jest przestrzenią życia i działania Ducha Świętego. Amen.
Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.