KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
10 przykazań w kilku zdaniach
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Św. Jan Apostoł: Zapisz więc, co pragnę ci powiedzieć o Duchu Świętym. Czytałaś dzisiaj o obietnicy, którą dał nam Chrystus, że da nam Pocieszyciela, który nam wszystko przypomni i który wszystkiego nas nauczy. Po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Mistrza pozostaliśmy rzeczywiście jako osieroceni i gdyby nie Matka Najświętsza nie wiedzielibyśmy, jak czekać na obiecanego Pocieszyciela. To Ona nauczyła nas swoją radą i przykładem. Z Jej mądrości czerpaliśmy do naszych opróżnionych serc. Obiecany Pocieszyciel i Nauczyciel dopiero otworzył w nas swoje ogrody, w których od tej pory przebywał i które pielęgnował.
Duch Święty nie tylko nauczył nas wszystkiego tego, czego nie potrafiliśmy, ale dał nam moc darów dla głoszenia Królestwa Bożego. Jednym z tych darów był dar proroctwa, dzięki któremu Duch Święty mógł przemawiać do nas i przez nas, a my byliśmy zdolni Go słuchać. Dar proroctwa został udzielony Kościołowi, aby poznawał Boga i jeszcze głębiej rozumiał Jego naukę. Duch Święty udziela się Kościołowi, również dzisiaj. Zesłanie Ducha Świętego nie było działaniem jednorazowym. Jezus powiedział, że daje Go nam na zawsze. Nam, czyli przyszłemu Kościołowi i każdemu z jego członków. Na zawsze – oznacza, że Duch Święty nie opuści swojego Kościoła, a więc wciąż na nowo będzie zstępował i nauczał, przypominał i pocieszał Kościół. Proroctwa, które otrzymujecie dzisiaj, są wypełnieniem obietnicy danej nam, czyli przyszłemu Kościołowi, jeszcze w Wieczerniku. Mistrz pociesza nas, mówiąc o Duchu Świętym, bo sam musiał odejść jako Nauczyciel. Jego czas dobiegł końca. Pozostawił jednak nam swoje wieczne świadectwo i swoje Słowo. Chrystus obecny pośród ludzi w tajemnicy Najświętszego Sakramentu karmi, ożywia i zbawia dusze. Nie naucza jednak inaczej jak poprzez swego Ducha, którego Ojciec dał Mu dla wszystkich, którzy będą Go szukać.
W Duchu Świętym otwiera się całe nauczanie Jezusa, które zostawił Kościołowi i które zostało zapisane dla wszystkich przyszłych pokoleń. Jednak gdyby wszystko było już wówczas jasne, Chrystus nie obiecałby kościołowi Ducha Pocieszyciela, który pouczu go o wszystkim, co zostało już powiedziane. Na przestrzeni dziejów Duch Święty zstępował na Kościół poprzez łaski udzielone duszom pozostającym w Wieczerniku, a więc oczekującym Go. Wszystkie pouczenia, jakie otrzymał Kościół za sprawą Ducha Świętego, są darem dla Chrystusa od Jego Ojca. Duch Święty zstępując na wybrane dusze, poucza Kościół o Woli Bożej i przypomina mu o tym, czego pragnął Zbawiciel. Człowiek ułomny ze swej natury, zapomina i przeinacza rzeczywistość, kierując się zawsze ułomną skłonnością do egoizmu. Duch Święty czuwa nad czystością wiary i nad właściwym pojmowaniem Woli Bożej na przestrzeni dziejów ludzkości.
Duch Święty nie przestanie nauczać swojego Kościoła, aż wyleje w niego tę łaskę, którą Zbawiciel obiecał przed swoją Męką. dzisiejsze słowa i pouczenia są wypełnieniem obietnicy. To Duch Święty sprawia, że słyszysz i zapisujesz słowa Boże dla świata. Raduj się, bo Duch, którego udzielił ci Ojciec poprzez swego Syna, pozostanie z tobą na zawsze, aby prowadzić Kościół w czasach ciemności do światła. „Nie pozostawię was sierotami”, obiecał Chrystus, a Jego słowa są dzisiaj wypowiadane do was, uczniów Jezusa, zgromadzonych na modlitwie. Duch Święty nie opuści Kościoła i tych, którzy Go wzywają. Proście, a będziecie pouczeni, bo Duch Święty jest obietnicą daną nam przez Chrystusa na mocy Jego zasług. Ta obietnica jest wieczną, jak wiecznym jest Słowo Boga zjednoczone z miłością Ojca Stworzyciela. Amen.
Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.