KONTEMPLACJA BOGA OJCA
BÓG OJCIEC
EWANGELIA i CZYTANIA na Uroczystość Boga Ojca
SIÓDMY DZIEŃ MIESIĄCA ku czci Boga Ojca
Głębia Modlitwy Pańskiej: „OJCZE NASZ”
CODZIENNA SZCZEPIONKA NA COVID-19
Duch Święty: Pisz, Moja córko. Przychodzę, aby obudzić w tobie te dary. Poznając Mnie, poznajesz Moją miłość. Z miłości wchodzę w najgłębsze relacje z duszami i obdarzam je wszystkim, czego potrzebują na drodze zjednoczenia z Bogiem. Spójrz na swoje wnętrze, aby odnaleźć żywe źródło wiary i pobożności.
Pobożność to nic innego, jak przemienianie wiary w czyn. Kiedy człowiek uwierzy w Boga i kiedy uwierzy Bogu, zaufa Mu i dostrzeże w Nim swojego Ojca, ma Mu bardzo wiele do powiedzenia. Ta rozmowa jest modlitwą. Poszukiwanie i tęsknota za pierwotną przyjaźnią człowieka z Bogiem pobudza duszę do modlitwy. To bardzo prosta relacja i nie należy jej zbytnio komplikować. Bóg jest prosty i ma naturę ojca. Nie należy poszukiwać w modlitwie szczególnych doznań czy oświeceń, ale traktować je jak rozmowę z osoba najbliższą.
Relacja miłości rozwija się tam, gdzie jest zaufanie. Jest wiele osób uważnych za pobożne z powodu zewnętrznych praktyk, jakie się u nich obserwuje, udziału w nabożeństwach, pielgrzymkach, czy zaangażowaniu w działalność kościelną. Tymczasem zdarza się, że ci ludzie nie mają w sobie ani odrobiny pobożności, to znaczy nie nawiązują w ogóle osobistej relacji z Bogiem i to przez całe lata swojej różnorakiej działalności. Ich aktywność jest spowodowana różnymi względami, ale nie są to względy miłości, jakie są prawdziwym źródłem pobożności. Jest to rodzaj przywiązania do pewnych pobożnościowych praktyk bez ich właściwego rozumienia. To tak, jakby samo przebywanie w domu rodzinnym mogło zastąpić rozmowę z ojcem i dziecięcy uścisk na powitanie. Dziecko, które tylko przychodzi na posiłki, ale nie rozmawia z rodzicami, ani nawet nie zwraca na nich uwagi, uważane jest za chore. Podobnie chora jest relacja tych osób z Bogiem, choć one nie zdają sobie z tego sprawy. Zbadaj więc dokładnie twoje serce, aby poznać, dlaczego się modlisz i czy w ogóle się modlisz, a potem proś, abym dał ci poznanie, czym jest modlitwa i rozpalił w tobie żar pobożności, który przemieni twoją modlitwę i twoje życie.
Dar pobożności sprawia, że modlitwa przestaje być martwa. Jest naturalną skłonnością duszy, która kocha i pragnie coraz bardziej poznawać Miłość. Wszystkie pobożne praktyki stają się wówczas oczywistą konsekwencją związanej szczerej relacji. Modlitwa przestaje być obowiązkiem. Jest jak nieustannie trwający krzak tęsknoty, który dusza skierowuje do Nieba, słysząc w sobie wzywający ją z tęsknota głos Boga. Pobożność w duszy powstaje i rozwija się do tego mistycznego dialogu.
Duchu Święty, przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba!
Niech w nauce postąpimy, objawionej nam z nieba.
Niech ją pojmiem z łatwością, utrzymamy z stałością;
A jej światłem ożywieni, w dobrem będziem utwierdzeni.