Duchowny tak mocno wczuł się w tę rolę, że jakiś czas temu, kiedy powszechnie krytykowano umowy śmieciowe, nie dające, szczególnie ludziom młodym, żadnego bezpieczeństwa emerytalnego, duchowny nie widział w tym nic złego. Ale, nie od dziś wiemy, że syty nie zawsze rozumie głodnego. Podobnie jest z ks. Stryczkiem, który wikt i opierunek ma zapewniony, za którego składki w dużej części są płacone przez podatników w ramach niesławnego Funduszu Kościelnego, więc nie musi zawracać sobie głowy tak banalnymi sprawami jak ubezpieczenie zdrowotne czy emerytura.

Dziś raz kolejny daje wyraz swoim niebagatelnym, by nie rzecz mało ewangelicznym przekonaniom. Trudno, że w 12-minutowym kazaniu ks. Stryczka nie pada ani razu słowo Bóg. Szkoda, że kazanie oderwane jest od niedzielnych czytań. Nie ma więc istoty: tłumaczenia wiernym, co mówi Pismo. Czy zatem karmi się ks. Stryczek, skoro nie Pismem? Otóż karmi się wiadomościami gazetowymi i portalowymi. Zaczyna swoje kazanie od sytuacji, która zaszokowała pobożnych: proboszcz z Kasiny Wielkiej kupił sobie auto za około 400 tys. zł. Po nagłośnieniu zakupu tego drobnego gadżetu, jaki sprawił sobie ksiądz, zareagowała nawet Kuria Krakowska. Poinformowała, że ksiądz Wiesław Maciaszek sprzedał rzeczonego Porsche Macana, a pieniądze miały zostać przekazane ubogim. Czy tak się stało, nie wiem.

„Trzeba odróżnić ubóstwo od dziadostwa”

Co w sprawie auta tak mocno przykuło uwagę księdza Stryczka, że poświęcił mu całe kazanie? Czy zbulwersował go koszt auta? Nie, bynajmniej. Duchownego zdumiewa to, że wierni śmią zaglądać proboszczowi do garażu. Że wypominają mu drogi samochód. Że mówią, iż kapłanowi, który ślubuje także ubóstwo, może jednak nie przystoi auto, które kojarzymy z ludźmi show biznesu czy szefami wielkich korporacji. „Będę zawszę się buntować, przekonywał w homilii ks. Stryczek kiedy ktoś będzie się czepiać tego, jaki ktoś inny ma samochód. To jest według mnie głupie”.

Księża mają niezwykłą zdolność, by usprawiedliwiać swoje zachcianki czy słabości. Szczególnie, gdy idzie o zakup samochodu, który jest przedmiotem dyskusji i marzeń przygniatającej części kleryków już w seminarium. A więc: „Jak już zostanę księdzem, to kupię sobie dobre auto”. Nie raz, i nie dwa słyszałem, jak klerycy argumentowali: „Skoro tak się poświęcam, skoro rezygnuję z rodziny, żyję w celibacie, to przynajmniej mogę mieć dobre auto”. To stąd, jak się zdaje, bierze się tak wielka fascynacja wielu księży drogimi samochodami. Księża, to drugi argument, często również mówią: „Trzeba odróżnić ubóstwo od dziadostwa”. Fakt, Porsche Macan nie ma nic wspólnego z dziadostwem. Ma za to w przypadku księdza wiele wspólnego z niezdrową fascynacją luksusem i bogactwem. Ale Jezus przestrzega: „prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne, niż bogaty wejdzie do Królestwa Niebieskiego”. Czy to znaczy, że bogaty nie będzie zbawiony? Bynajmniej. Kłopot polega na tym, gdy całe twoje życie kręci się wokół kasy. I to ona nie pozwala zobaczyć ci drugiego człowieka.

Ale w kazaniu księdza Stryczka jest jeszcze jeden zdumiewający wątek. Otóż, jak wiemy, zwolennikiem „Kościoła ubogiego i dla ubogich” jest papież Franciszek. Zdaniem polskiego duchownego, obecny biskup Rzymu ma poważny problem. Po pierwsze, jego zdaniem, Franciszek tak stanowczo domaga się solidarności z biednymi, bo sam pochodzi z Argentyny, kraju tzw. trzeciego świata, gdzie są duże nierówności społeczne. Serio? A w Ameryce nie ma nierówności? Czy to nie w USA powstał ruch Occupy Wall Street, bo przeciętni Amerykanie mieli dość, że płacę wyższe podatki niż korporacje typu ExxON i szefowie wielkich banków? A czy w Polsce nie ma nierówności? A nawet gdyby nie było, to to ma być usprawiedliwienie dla kupna drogich gadżetów – w tym przypadku samochodu? Po drugie, ks. Stryczek przekonuje, że Franciszek ma problem, bo lubi prostotę. I żyje skromnie. Ale, przekonuje krakowski kapłan, przecież nie każdy duchowny musi być jak Franciszek. Jasne, wzorem może być też były sekretarz stanu, kard. T. Bertone, który zapragnął zamieszkać na 700 metrach kwadratowych w centrum Rzymu.

Kapłan, jak wiemy, z ludu wzięty i do ludu posłany. Ks. Jacek Stryczek proponuje, że nic nie stoi na przeszkodzie, jeśli ksiądz ma być autentyczny, a nie pozorant, aby był od ludu oderwany. Duchowny, którego pragnienie sprowadza się do jazdy luksusowym autem, jest właśnie od ludu oderwany. I nie zmieni tego nawet pokrętne kazanie, będące owocem długich przemyśleń.

źródło: newsweek.pl

Czytaj cały artykuł:  Jacek Stryczek, czyli ksiądz od ludu oderwany