EWANGELIA (Mt 5,1-12a)

DROGOWSKAZY DO NIEBA

ks. Marcin Romanowski – paulista

Szczęśliwy kto zaufa Bogu

Paradoks ewangelicznych błogosławieństw mogą zrozumieć tylko ci, którzy na co dzień żyją słowami Jezusa – ci, którzy Mu uwierzyli i zawierzyli Jemu swoje życie. Aby zrozumieć, na czym polega błogosławieństwo w cierpieniu i niedostatku, trzeba spojrzeć na te doświadczenia z perspektywy wiary i z perspektywy wieczności. Trzeba uwierzyć, że Bóg naprawdę prowadzi człowieka przez meandry niełatwego życia, zsyłając nieraz doświadczenia trudne, a niejednokrotnie nawet, wydawałoby się, przekraczające ludzkie możliwości. Trzeba też pamiętać, że wszystko, co przydarza się człowiekowi w czasie jego ziemskiej wędrówki oraz to, w jaki sposób stawia on czoła życiowym problemom, zadecyduje o jego życiu wiecznym.

.
Wielka jest nagroda, jaką Bóg przygotował dla nas w niebie (por. Mt 5, 12). Jeżeli uwierzymy tym słowom Chrystusa, wówczas nawet w cierpieniu, we wszelkich niewygodach, krzywdach i w braku ludzkiego zrozumienia dostrzeżemy łaskę Bożą, ponieważ to wszystko jest naszą ofiarą łączoną z ofiarą Chrystusa, dzięki której została nam otworzona droga do nieba. Tylko z pozoru paradoksalna nauka ośmiu błogosławieństw powinna więc stać się regułą życia każdego chrześcijanina, nawet jeśli ewangeliczne błogosławieństwa nie są żadnym nakazem ani obowiązkiem, lecz zaproszeniem i dobrą radą, jak postępować, żeby w życiu się nie pogubić i zapracować na wieczną nagrodę.

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.
(Mt 5, 10)