Ewangelia wg św. Łukasza 21, 29-33

.

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść:
„Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.

.

Komentarz do Ewangelii:

.

Tyle słów wokół nas…

.

Tyle słów wokół nas, miliony, tysiące, wypowiadane przez nas czy zasłyszane. Słowa często miłe i serdeczne, a czasem niechciane – odpychające. Słowa w radiu, telewizji, w gazetach czy Internecie. Słowa, przynoszące ważne informacje, a inne niosące fałsz, plotkę, oskarżenia, krytykę. Jak mówić jak słuchać, odróżnić i poznać to, co dobre, by nie wywołać szumu, jak się nie pogubić?

.

Trzeba nam zacząć od słowa, które było pierwsze: „ Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (J 1,1). Zacząć trzeba od Boga, od tego, co On mówi do Człowieka. Panie Jezu – Słowo Odwieczne spraw, aby mój język był dobry, by nie krzywdził, nie ranił, ale chwalił, modlił się, był życzliwy, opanowany. Świat byłby inny, gdybyśmy posłuchali tego, co sam Bóg do nas mówi z takim zainteresowaniem i wnikliwością, jak słuchamy informacji w mediach.

.

ks. Maciej Rutkowicz SCJ