Ewangelia wg. św. Marka   7, 31-37

.

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. /Jezus/ przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę.

.

Komentarz do Ewangelii:

Uzdrowienie słuchu i języka

Zapewne tylko ten, komu został przywrócony słuch i zdolność mówienia, jest w stanie docenić wielkość tych darów. Ci, którzy nie doświadczyli tych braków, mówią i słuchają, często także grzesząc. Ile razy wypowiadamy naszym językiem kłamstwa albo znieważamy naszych bliźnich. Ile razy słuchamy oszczerstw i obmów i nie sprzeciwiamy się temu, a wręcz odczuwamy w tym satysfakcję. Uzdrowienie głuchoniemego dokonuje się nie tylko w wymiarze zdrowia fizycznego. Ci, którzy mówią i słyszą, mogą także potrzebować uzdrowienia. Chrystus może uzdrowić także ciebie, z twojego niewłaściwego i grzesznego sposobu mówienia i słuchania. Obyś tego jedynie chciał.
.
Jezu, który jesteś naszym uzdrowicielem, proszę Cię, abyś dotknął moich uszu i mojego języka. Uzdrów mój słuch i mowę, aby służyły one jedynie temu, co godne i sprawiedliwe.
.