EWANGELIA (Mt 4, 12-17. 23-25) – Bliskie jest królestwo niebieskie

(…) Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie.

————–

Jako chrześcijanie – katolicy chcący naśladować Jezusa – mamy ułatwione zadanie. Czynienie cudów, jak Jezus, wymaga wyjątkowej łaski. Zawsze możemy się usprawiedliwić, że jej nie mamy, ale nauczać może każdy. Naszą „Galileą pogan” może być rodzina, ktoś z krewnych, miejsce pracy, przyjaciele, sąsiedzi, tak jak rodzinną ziemią Jezusa była Galilea.

Jezu, mój Królu, Ty uczysz mnie spełniania drobnych rzeczy z miłością i oddaniem, a ja tak często skupiam się, by robić dużo i spektakularnie. Pokaż mi nadprzyrodzoną wartość tych małych, lecz czynionych ze szczerości serca gestów.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 4, 12-17. 23-25)

Bliskie jest królestwo niebieskie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni