EWANGELIA (Mt 8, 23-27) – Uciszenie burzy na jeziorze

(…) Panie, ratuj, giniemy!

————–

Tyle razy w historii ludzkości zdarzyły się już rewolucje, przewroty, wojny, momenty tak dramatyczne i straszliwe, że serca ludzkie drżały z obezwładniającego lęku. Tyle już razy ludzie krzyczeli do Boga: Panie, ratuj! Giniemy! Trzeba jednak pamiętać, że w ten sposób wołają tylko ludzie mądrzy, ludzie świadomi własnej małości, rozumiejący, że są okruszkami w łupinie orzecha na środku wzburzonego oceanu, jakim jest nasze życie. Trzeba mądrości, by wołać do Boga w chwili największego lęku.

Jezu, wyraźnie widzę siebie w łodzi rozkołysanej falami podczas wielkiej burzy. Proszę Cię, pozostań ze mną w tej łodzi, a będę całkowicie bezpieczny w Twojej obecności.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 8, 23-27)

Uciszenie burzy na jeziorze

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie.
A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»
A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza.
A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni