Aktualności
EWANGELIA (Mk 3, 22-30) – Chrystus przeciw Szatanowi
(…) Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy.
————–
Czym kierowali się nauczyciele Pisma oskarżający Jezusa o współpracę z Belzebubem? Co było źródłem tak wielkiego grzechu – grzechu wiecznego? Był nim z pozoru niewinny grzech – zazdrość. Wydaje się nam, że uczucie to dotyczy urody, rzeczy materialnych, pieniędzy. Można jednak zazdrościć dóbr duchowych, a więc bliskiej, a nawet bardzo intymnej więzi z Bogiem, która zawsze jest łaską oraz współpracą duszy z łaską.
Jezu, mój Królu, wyrwij mnie z błędnego przekonania, że moje grzechy nie są takie straszne, a przecież one mogą wywołać lawinę grzechów, która sieje zniszczenie.
Cała Ewangelia ⇩
EWANGELIA (Mk 3, 22-30)
Chrystus przeciw Szatanowi
Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy».
Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi.
Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».
Oto słowo Pańskie.