EWANGELIA (Mt 20, 1-16) – Przypowieść o robotnikach w winnicy

(…) Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy.

————–

Dzisiejsza Ewangelia opowiada o nas. To my jesteśmy tymi robotnikami z przypowieści. I to nas Jezus najmuje do swojej winnicy. Jednych w czasie ich młodości, innych, gdy są u schyłku życia. Liczy się nie czas naszej pracy dla Pana, tylko otwartość na Jego Słowa, nasze zaangażowanie w szerzenie Królestwa Bożego, czynienie dobra, zawierzenie Jego miłosierdziu. A stawka jest jedna – życie wieczne. Bóg na każdego z nas czeka. I nigdy nie jest za późno, by zacząć dla Niego pracować.

Jezu, dziękuję za Twoją troskę o mnie i Twoją hojność. Pragnę pracować w Twojej winnicy.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 20, 1-16)

Przypowieść o robotnikach w winnicy

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”.
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni