Po święceniach kapłańskich pracował na Mazowszu, w 1923 r. został proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Kutnie. Prócz pracy duszpasterskiej podejmował liczne inicjatywy społeczne, założył też ośrodek salezjański. 16 maja 1942 r. poniósł męczeńską śmierć w Dachau.

.
Michał Woźniak urodził się 9 września 1875 r. w Suchym Lesie pod Warszawą. Kształcił się w Kolegium Salezjańskim w Lombriasco pod Turynem, a w 1902 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął we wrześniu 1906 r.

.
W czasie I wojny światowej uratował dzwony kościelne, które Niemcy chcieli przetopić na armaty, za co był więziony w twierdzy w Modlinie.
.
Z początkiem 1923 r. został proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Kutnie i dziekanem kutnowskim. Sprawował też urząd egzaminatora synodalnego. Podejmował liczne inicjatywy duszpasterskie i społeczne, m.in. w jednej ze wsi leżącej na terenie jego parafii założył ośrodek salezjański. Za swe zasługi w 1922 r. został odznaczony godnością szambelana papieskiego.
.
Po wybuchu II wojny światowej, w październiku 1941 r., został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie przejściowym w Lądzie, a następnie trafił do KL Dachau. Zmarł w wyniku wyczerpania i nieludzkiego traktowania 16 maja 1942 r.
.
W 1999 r. został beatyfikowany przez papieża św. Jana Pawła II w grupie 108 polskich męczenników.