MODLITWA DO MATKI BOŻEJ OD WYKUPU NIEWOLNIKÓW

Od ponad czterech stuleci wierni, jęczący pod wszelkim jarzmem, znajdują ukojenie i wolność za przyczyną Matki Bożej od Wykupu Niewolników, której cudowny obraz znajduje się w krakowskim kościele pod wezwaniem świętych Janów – Chrzciciela i Ewangelisty, należącym do sióstr prezentek.

Pochodzący z początku XVI wieku obraz przedstawia Maryję, trzymającą na lewej ręce Dzieciątko Jezus. W dwóch palcach prawej dłoni Najświętsza Dziewica trzyma kwiat koniczyny. Maryję okrywa maforion w kolorze ciemnogranatowym, Dzieciątko odziane jest w szarą sukienkę. Złote tło obrazu pokrywają wytłaczane ornamenty. Maryja z troską i wielką miłością spogląda na swych wiernych czcicieli, będących w szczególnej potrzebie.

Matko Boża! Tę modlitwę składam w Twoim Niepokalanym Sercu, ponieważ Ty wiesz najlepiej, gdzie i komu w danej chwili ona jest najbardziej potrzebna.

W dniu dzisiejszym łączę moje cierpienia i mój krzyż i cierpienia i krzyże ludzi, którzy nie ofiarują ich Bogu, z Twoim Krzyżem Panie Jezu przez Niepokalaną Mamę Twoją i proszę Cię:

Panie Jezu przez Bolesną Mękę Twoja i KREW, którą wylałeś za nas, za mnie na Krzyżu, przez Najświętszą Agonię Twoją przez Miłosierdzie Boże, daj łaskę zbawienia duszom dziś i w tej chwili umierającym, aby nie poszły na wieczne potępienie. Amen.

Objawienia świętych Kościoła Katolickiego o Duszach Czyśćcowych

JAK MOŻNA POMAGAĆ DUSZOM CZYŚĆCOWYM

Od ponad 750 lat ciało św. Klary z Asyżu spoczywa w nienaruszonym stanie. Dlaczego zakon franciszkański obchodzi wspomnienie liturgiczne – znalezienia ciała św. Klary.  Jej ciało wszak nigdzie nie zginęło. Całe życie ta święta związała z Asyżem, tutaj w 1193 r. urodziła się i tutaj 60 lat później zmarła w klasztorze św. Damiana 11 sierpnia 1253 r. Dzień później odbył się jej pogrzeb, któremu przewodniczył papież Innocenty IV. Papież Aleksander IV w 1255 roku ogłosił ją świętą.

W Kaplicy Na Brzegu są relikwie św. o. Pio

PATRON MIESIĄCA

„Kochajcie Maryję i czyńcie wszystko, co możecie, aby Ją ludzie kochali. Odmawiajcie ku Jej czci różaniec. Czyńcie to zawsze.”

o. Pio

Wybrane objawienia:  – św. Ojciec Pio

List do Ojca Augustyna, 7 kwietnia 1913 r:
Moj drogi Ojcze, w piątek rano, kiedy jeszcze leżałem w łóżku, ukazał mi się Pan Jezus. Był zdruzgotany i załamany. Ukazał mi ogromny tłum księży, pośród których było wielu dygnitarzy z różnych kościołów.
Jedni odprawiali Msze św. bez należnego nabożeństwa, inni ubierali lub zdejmowali szaty liturgiczne bez żadnego szacunku. Widok Pana Jezusa w tak opłakanym stanie wywołał we mnie ogromny ból. Zapytałem dlaczego tak cierpi. Nie odpowiedział, tylko pokazał mi ukaranie tych księży. Za chwile jednak, patrząc na nich z wielkim smutkiem zapłakał i zobaczyłem jak dwie duże łzy spłynęły po Jego twarzy. Odwrócił się i odszedł stamtąd wypowiadając gorzko pod ich adresem MORDERCY!

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą. (Łk 12, 48)

.

Zadane przez ks. Wiesława Maciaszka w niedzielę 15 października 2017 roku na kazaniu podczas Mszy św. o godz. 7:00 pytanie: Dlaczego jest coraz mniej wiernych z parafii Kasina Wielka na niedzielnych Mszach św. – jak sam powiedział ponad 400 osób mniej, nie wliczając chorych i tych, którzy nie mogą być – i co jest tego powodem? Sam też nie wiedział jak odpowiedzieć na zadane przez siebie pytanie!

.

Jeśli ks. Wiesław Maciaszek nie wie jak to się stało i jak to się dzieje, że coraz więcej parafian Kasina Wielka nie uczęszcza na niedzielną Msze św., to już najwyższy czas zrobić szczegółowy rachunek sumienia ze swojego postępowania jako kapłana i proboszcza w Kasinie Wielkiej.

.

Administracja strony Kaplicy Na Brzegu pomoże ks. Maciaszkowi w przypomnieniu tych najbardziej widocznych zaniedbań, lekceważeń, opieszałości, nadużycia, lekkomyślności, kłamstw, oszczerstw, oddania się marnościom tego świata, niegodnego odprawiania Mszy św., nieposłuszeństwa przełożonemu metropolicie, itp., a przede wszystkim zniewagi Najświętszego Sakramentu oraz znieważenie i wzgardzenie Matki Bożej w publicznych swoich wystąpieniach. 

Czwartek. Adoracja nocna. Kiedy przyszłam na adorację, zaraz mnie ogarnęło wewnętrzne skupienie i ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa, z szat obnażonego i zaraz nastąpiło biczowanie. Ujrzałam czterech mężczyzn, którzy na zmianę dyscyplinami siekli Pana. Serce mi ustawało patrząc na te boleści; wtem rzekł mi Pan te słowa: – cierpię jeszcze większą boleść od tej, którą widzisz. ? I dał mi Jezus poznać za jakie grzechy poddał się biczowaniu, są to grzechy nieczyste. O, jak strasznie Jezus cierpiał moralnie, kiedy się poddał biczowaniu. Wtem rzekł mi Jezus: – Patrz i zobacz rodzaj ludzki w obecnym stanie. ? I w jednej chwili ujrzałam rzeczy straszne: odstąpili kaci od Pana Jezusa, a przystąpili do biczowania inni ludzie, którzy chwycili za bicze i siekli bez miłosierdzia pana. Byli nimi KAPŁANI, ZAKONNICY i ZAKONNICE i NAJWYŻSI DOSTOJNICY KOŚCIOŁA, co mnie bardzo zdziwiło, byli ludzie świeccy różnego wieku i stanu; wszyscy wywierali swą złość na niewinnym Jezusie. Widząc to, serce moje popadło w rodzaj konania, i kiedy Go biczowali kaci, milczał i patrzył w dal, ale kiedy Go biczowały te dusze, o których wspomniałam wyżej, to Jezus zamknął oczy i cicho, ale strasznie bolesny wyrywał się jęk z Jego serca.

Intencja na miesiąc Wrzesień:

Aby Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu  przemieniała serca wszystkich, nieprzyjaciół Tego Świętego Miejsca, a szczególnie kapłanów.

Intencja papieska na Wrzesień:

Aby młodzież na kontynencie afrykańskim miała dostęp do edukacji i pracy we własnej ojczyźnie.

Intencje miesięczne jak zawsze są w Panelu Bocznym po prawej stronie.

EWANGELIA (Mk 9,30-37) – czytania

KIEDY CZŁOWIEK JEST WIELKI?

ks. Stanisław Zarzycki – pallotyn

Gdy apostołowie posprzeczali się w drodze o to, kto z nich jest największy, Jezus postawił przed nimi dziecko i zachęcał do przyjęcia go w Jego imię (Mk 9,33-37). Chciał przez to powiedzieć, że sprawdzianem prawdziwej wielkości człowieka jest to, czy potrafi się on zniżyć do kogoś, kto jest mały, potrzebuje pomocy. Chrystus jako Syn Boży po raz pierwszy zniżył się ku nam w tajemnicy Wcielenia i ukrywając swoje bóstwo, stał się jednym z nas.

… w tym dniu, zawsze choć na chwilę zaświeci słoneczko!

 „Matka miłosierdzia tak gorąco pragnie ocalić grzeszników, iż sama szuka ich, by im nieść pomoc”. św. Alfons  „Tak jak Rut znalazła łaskę w oczach Boga, tak Maryja znalazła łaskę u Boga, by ocalić grzeszników, którzy są kłosami opuszczonymi przez żniwiarzy”. św. Bonawentury   „Nie ma tak zepsutego i uwikłanego w występkach grzesznika, którym by Maryja wzgardziła i odtrąciła go od siebie”. bł. Blozjusz „Jak szatan krąży, szukając, kogo by pożarł, tak Maryja chodzi i szuka, komu by pospieszyć z pomocą”. św. Bernardyn Sieneński

Przejmij się tym głęboko i wyciągnij praktyczne wnioski. Stój przy Ucieczce grzesznych, ilekroć będzie cię przygniatać do ziemi brzemię własnych grzechów. I stój przy Ucieczce grzesznych, jeżeli będzie chodzić o kogoś z twojej rodziny, błąkającego się po manowcach. Stój przy Ucieczce grzesznych, ilekroć modlisz się o nawrócenie grzeszników. Raz po raz niech szeptają wargi twoje z serca płynące słowa ufności: „Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej!”.

Maria Bernardyna Jabłońska – duchowa córka św. brata Alberta Chmielowskiego, współpracownica i kontynuatorka jego dzieła miłosierdzia – żyjąc w ubóstwie dla Chrystusa poświęciła się służbie najuboższym.

Kościół stawia nam dzisiaj za wzór tę świątobliwą zakonnicę, której dewizą życia były słowa: „dawać, wiecznie dawać”. Zapatrzona w Chrystusa, szła wiernie za Nim, naśladując Go w miłości. 

Chciała zadośćuczynić każdej prośbie ludzkiej, otrzeć każdą łzę, pocieszyć choćby słowem każdą cierpiącą duszę. Chciała być dobrą zawsze dla wszystkich, a najlepszą dla najbardziej pokrzywdzonych. „Ból bliźnich moich jest bólem moim” – mawiała. Wraz ze św. Bratem Albertem zakładała przytuliska dla chorych i tułaczy wojennych.

EWANGELIA (Mt 9,9-13) – czytania

PO PROSTU WSTAĆ

ks. Mariusz Krawiec SSP

Powołanie celnika Mateusza było dla mieszkańców Kafarnaum nie lada wydarzeniem. Człowiek ten, który miał określoną pozycję społeczną ze względu na zajmowane stanowisko i pieniądze, nagle porzucił swoją pracę i poszedł bez wahania za Jezusem. Pociągnęło to za sobą serię nawróceń, bo jeszcze wielu celników i grzeszników zasiadło z Jezusem do stołu. Może warto, abym postawił sobie pytanie: Czy byłbym w stanie, tak jak Mateusz, na słowa Jezusa po prostu wstać i raz na zawsze odrzucić od siebie grzech, który mnie dręczy i zniewala?

Należał do grona dwunastu Apostołów. W Ewangelii św. Marka jest nazwany: Lewi, syn Alfeusza z Kafarnaum. Jezus powołał go na swego ucznia, kiedy pełnił urząd celnika. Mateusz przed pójściem z Mistrzem wydał ucztę, na którą zaprosił celników i grzeszników. Najstarsza tradycja przypisuje Mateuszowi autorstwo pierwszej Ewangelii, napisanej dla Żydów w języku aramejskim, argumentującej, że Jezus jest oczekiwanym przez nich Mesjaszem. W Nim spełniły się wszystkie proroctwa. Jak świadczy Klemens Aleksandryjski Mateusz do 42 roku przebywał i nauczał w Jerozolimie,

Panie Jezu Chryste!

Ty przez swoje Boskie Serce,

bogate w miłosierdzie,

wylałeś na cały świat miłość swego Ojca

jako uświęcający żar Ducha Przenajświętszego.

Racz przyjąć nasze modlitwy,

prace,

radości,

cierpienia

i złącz je dzisiaj ze swą Ofiarą Krzyża,

obecną w tajemnicy Eucharystii dla zbawienia świata.

Jedną z najpiękniejszych praktyk wynagradzających Panu Jezusowi za nasze grzechy jest godzina święta. Chrystus wskazał to nocne czuwanie Małgorzacie Marii Alacoque podczas trzeciego objawienia w 1674r., kiedy powiedział:  

.

„A we wszystkie noce z czwartku na piątek dam ci uczestnictwo w tym śmiertelnym smutku, który odczułem w Ogrodzie Oliwnym. I żeby Mi towarzyszyć w tej pokornej modlitwie, którą zanosiłem wówczas do mego Ojca wśród wszystkich Moich udręczeń, będziesz wstawać między godziną jedenastą a północą, by w ciągu godziny klęczeć wraz ze Mną z twarzą pochyloną ku ziemi. A czynić to będziesz tak dla uśmierzenia gniewu Bożego, błagając o miłosierdzie tak dla grzeszników, jak dla złagodzenia w pewien sposób goryczy, którą czułem z powodu opuszczenia Apostołów, tak iż musiałem czynić im wyrzuty, że nie mogli czuwać ze Mną jednej godziny.”

Św. Faustyna starała się odprawiać godzinę świętą pomimo oschłości, zmęczenia i choroby. Wiele razy opisała to w Dzienniczku:

Podziękowanie za Wieczernik

.

Wspominamy dziś  wieczernikowy dar i chcemy Ci podziękować.
Zostałeś, Panie, na ziemi, by zapraszać na ucztą, by karmić nas swoim Ciałem. Słowa konsekracji, to jedyne słowa aktualnie wypowiadane przez Ciebie przy ołtarzach całego świata. Wieczernik jest wciąż otwarty i wciąż pełny.

.
Ty zaś, Panie, wciąż znajdujesz się przy stole i podajesz swoje Ciało jako pokarm, a swoją Krew jako napój.

.
Boski Zbawicielu, w Najświętszym Sakramencie pragnąłeś zostawić nam więcej aniżeli tylko swoją obecność. Jesteś tu jako Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.

Św. Andrzej Kim Tae-gon, kapłan (+1839) i św. Paweł Chong Ha-sang (+1867) – męczennicy. Z początkiem XVII wieku świeccy chrześcijanie zanieśli wiarę do Korei. Misjonarze francuscy przybyli tam dopiero w 1836 roku. Wkrótce potem wybuchły krwawe prześladowania, podczas których zginęli między innymi: pierwszy kapłan koreański Andrzej Kim Tae-gon i wybitny apostoł świecki Paweł Chong Ha-sang. W XIX wieku około 10 000 wiernych oddało życie za Chrystusa.

Matka Boża ukazała się jeden jedyny raz dnia 19 września 1846 roku dwojgu pastuszkom: 15-letniej Melanii Calvat i 11-letniemu Maksyminowi Giraud na górze w La Salette, w Alpach wysokich we Francji.
Dzieci zobaczyły Ją siedzącą wewnątrz niezwykle jasnej kuli. Zakryła dłońmi twarz, łokcie oparła na kolanach i płakała. Na jej piersiach widniał krzyż z Jezusem Chrystusem z zawieszonymi na nim narzędziami męki: młotkiem i obcęgami. Z tego krzyża promieniowała niezwykła jasność otaczająca Maryję.
.
Objawienie Maryi, którą dzieci nazwały „Piękną Panią”, ma nas obudzić, zburzyć naszą obojętność, naszą pewność siebie i doprowadzić do oparcia naszego życia na Jezusie Chrystusie. Słowa Orędzia obnażają nasze nieposłuszeństwo wobec Boga, lekceważenie Kościoła i sakramentów świętych. Słowa Orędzia zapraszają, abyśmy odnowili modlitwę i nasze świadectwo wobec całego Jej ludu. Nasza Matka przekonuje nas, że nawet troskliwie złożona na ręku dziecka kromka chleba budzi Jej współczucie i wstawiennictwo. Uczy, że żadna nasza ziemska troska nie pozostaje poza zasięgiem Jej czułego spojrzenia. Ona przychodzi zatroskana, abyśmy dostrzegali i dobrze rozumieli to, co dzieje się w naszym życiu.

EWANGELIA  (Łk 2,41-52) – czytania

KONTEMPLACJA SŁOWA

ks. Mariusz Krawiec SSP

Naturalnym odruchem Maryi i Józefa było poszukiwanie zagubionego w świątyni jerozolimskiej dwunastoletniego Jezusa. I choć oboje byli świadomi tego, że Jezus jest Synem Bożym, nie bardzo wiedzieli, jak się mają wobec Niego zachowywać. Stąd pojawił się ten zgrzyt i słowa Jezusa: „Czy nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co jest mego Ojca?”. Człowiek potrzebuje czasu na oswojenie się z obecnością Boga w jego życiu.

Urodził się 28 grudnia 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu. Był synem kasztelana zakroczymskiego. W wieku 14 lat razem z bratem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Stanisław połączył naukę z życiem religijnym. W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Nagłe uzdrowienie przypisał Matce Bożej, do której miał wielkie nabożeństwo.

Urodził się 1 listopada 1822 roku w Wojutynie w diecezji łuckiej na Wołyniu. W jedenastym roku życia stracił ojca, a pięć lat później jego matka z racji swej działalności patriotycznej została deportowana na Syberię. Po ukończeniu gimnazjum Zygmunt studiował matematykę w Moskwie i nauki humanistyczne na Sorbonie i w College de France.

W 1851 roku powrócił do kraju i wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu, skąd po roku został wysłany do Akademii Duchownej w Petersburgu. Tam przyjął święcenia kapłańskie 8 września 1855 roku, po których pracował duszpastersko i objął katedrę filozofii. 6 stycznia 1862 roku bł. Pius IX mianował go arcybiskupem metropolitą warszawskim.

W roku 1224 św. Franciszek z Asyżu otrzymał dar stygmatów. W jego życiu od dawna szczególne miejsce zajmowała kontemplacja wcielenia Chrystusa. Najprawdopodobniej 14 września 1224 roku, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, kiedy na górze La Verna Franciszek modlił się i kontemplował mękę Chrystusa, doświadczył nadprzyrodzonego spotkania z Chrystusem, który ukazał mu się jako serafin, okryty sześcioma skrzydłami i przybity do krzyża. Z jego ciała wychodziły promienie, które przeszyły stopy, dłonie i bok św. Franciszka.

Opis tego wydarzenia przekazał nam Tomasz z Celano, franciszkanin żyjący w XIII wieku, historyk i pierwszy biograf Franciszka. Zatopiony w kontemplacji, Franciszek „…ujrzał w widzeniu rozciągniętego nad sobą Serafina, wiszącego na krzyżu, mającego sześć skrzydeł, za ręce i nogi przybitego do krzyża.