Apel Jasnogórski z Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze

… w tym dniu, zawsze choć na chwilę zaświeci słoneczko!

Maryja uczy …patrzeć w przyszłość z pełnym zawierzeniem Bogu(…) w osobistym doświadczeniu Maryi zawierzenie Bogu zyskuje wciąż nowe uzasadnienia… Maryja niezmiennie ufała.

.

Chciejmy zawierzyć Bogu swoje życie tak, jak Maryja; oddając Mu każdą chwilę, myśl, pragnienie.

Chciejmy pozwolić się Mu poprowadzić przez drogi najprostsze z możliwych, pełne łaski i prawdy, że On – Jezus jest z nami przez wszystkie dni aż do skończenia świata.

.

Maryjo, Matko mego  Zawierzenia, wspieraj nas  na tej drodze łaską ufności Bogu do końca.

Stat Crux Dum Volvitur Orbis
Papież Jan Paweł II

Dopiero po przejściu do wieczności zyskasz pełną świadomość tego, co zrobiłeś ze swoim czasem w ciągu całego życia, ze wszystkimi latami, dniami, godzinami., oraz co mogłeś z nimi zrobić.Tam tez zobaczysz stracone w ciągu całego życia okazje, aby wnieść dobro we wszystko, a już po przejściu do wieczności będzie za późno, by z tych okazji skorzystać.

Bóg daje Ci czas, abyś robił postępy duchowe. Człowiek przechodzi przez życie tylko raz, nie ma drugiego życia, jak to wielu dziś głosi. To nieprawda! To kłamstwo szatana! Bóg daje nam tylko jeden czas do przejścia tu na ziemi.

Matko Boża! Tę modlitwę składam w Twoim Niepokalanym Sercu, ponieważ Ty wiesz najlepiej, gdzie i komu w danej chwili ona jest najbardziej potrzebna.

W dniu dzisiejszym łączę moje cierpienia i mój krzyż i cierpienia i krzyże ludzi, którzy nie ofiarują ich Bogu, z Twoim Krzyżem Panie Jezu przez Niepokalaną Mamę Twoją i proszę Cię:

Panie Jezu przez Bolesną Mękę Twoja i KREW, którą wylałeś za nas, za mnie na Krzyżu, przez Najświętszą Agonię Twoją przez Miłosierdzie Boże, daj łaskę zbawienia duszom dziś i w tej chwili umierającym, aby nie poszły na wieczne potępienie. Amen.

Objawienia świętych Kościoła Katolickiego o Duszach Czyśćcowych

JAK MOŻNA POMAGAĆ DUSZOM CZYŚĆCOWYM

PIEKŁO ISTNIEJE – z Dzienniczka św. Faustyny

Córka Andrzeja II króla Węgier. Mając 14 lat poślubiła landgrafa Turyngii, Ludwika IV. Z małżeństwa urodziło się troje dzieci. Mąż zmarł podczas wyprawy krzyżowej. Elżbieta, zgodnie z frankońskim prawem spadkowym opuściwszy Wartburg, zamieszkała w Marburgu, gdzie ufundowała szpital.

W 1228 roku złożyła ślub wyrzeczenia się świata i przyjęła habit tercjarki św. Franciszka. Ostatnie lata spędziła w skrajnym ubóstwie, oddając się bez reszty chorym i biednym.
W 4 lata po śmierci kanonizował ją Grzegorz IX.
Jest patronką elżbietanek, III zakonu św. Franciszka, Niemiec, Węgier. 

Jej imię przyjęło jako swoją nazwę kilka zgromadzeń zakonnych i dzieł katolickich.

zdjęcie: Album rodziny Nowak

Katarzyna Kowalczyk z domu Piwowarska wraz z córkami najstarszą Marią i młodszą Michaliną. Zdjęcie wykonane w 1940 roku dla męża Tomasza Kowalczyka przebywającego w obozie w Dachau.

Lista żołnierzy rozstrzelanych – zdjęcia  

U podnóża Kaplicy, a nad rzeką jest krzyż, palą się znicze, są wiązanki z kwiatami.  Dlaczego? 

To miejsce pochówku 11 zakładników rozstrzelanych dnia 14 listopada 1943 roku w niedzielę przez Niemców – jak czytamy w Kronice Parafialnej pisanej przez ks. Jana Gimińskiego ówczesnego proboszcza.

.

Była to piwnica „Młynkowska” na ziemniaki, warzywa, owoce, wówczas nie używana.  Ciała tych zakładników po rozstrzelaniu leżały przez całą niedzielę i noc okupacyjną. W poniedziałek podsołtys zwrócił się do Katarzyny Kowalczyk słowami: „Przecież to nasze chłopaki”  prosząc o pochowanie ich. Mężczyzn nie było, ponieważ z obawy o swoje życie uciekli do lasu.

.

Katarzyna Kowalczyk umieściła z pomocą dwóch innych mieszkańców Kasiny Wielkiej potajemnie przed Niemcami ciała tych rozstrzelanych partyzantów w tej piwnicy. Niemcy kazali ich wrzucić do fosy z kamieniami na rozszarpanie dla psów, ptaków (dla Niemców ci rozstrzelani byli bandytami). Za ten bohaterski czyn rodzina Katarzyny Kowalczyk mogła być rozstrzelana lub wywieziona do obozu jednak Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu nad wszystkim czuwała. Ciała tych partyzantów spoczywają dziś na cmentarzu w Mszanie Dolnej we wspólnej mogile Ofiar II Wojny Światowej.

Ponad 1500 grobów, ponad 4 tyś. nazwisk, ponad 3,5 tyś. zdjęć grobów. To dwa cmentarze Parafialne w Kasinie Wielkiej – cmentarz na Pańskim i na Kaletowie.

Można nanosić zmiany danych oraz zdjęcia w każdym grobie. Wystarczy wysłać e-mail z podaną lokalizacją grobu. Po sprawdzeniu dane zostaną naniesione.

.

Cmentarz znajduje się w zakładce w Menu: Parafia Kasina Wielka, a także w panelu bocznym po prawej stronie oraz w Intencjach Mszalnych i Ogłoszeniach Parafialnych.

Wiemy, że nie każdy może być na grobie bliskiej osoby. Dlatego stworzyliśmy możliwość duchowego łączenia się w każdej chwili przez modlitwę z naszymi bliskimi, którzy spoczywają na naszych obu cmentarzach w Kasinie Wielkiej.

Miesiąc listopad to czas szczególnej modlitwy za zmarłymi. Zadbajmy o porządek na grobach bliskich nam zmarłych. Pamiętajmy, że jesteśmy wszyscy zobowiązani do modlitwy za zmarłymi, nie tylko w listopadzie, ale przez cały rok. Jak mówią Dusze czyśćcowe to nieoceniona pomoc i ulga w cierpieniu dla nich.

CMENTARZ PARAFIALNY w KASINIE WIELKIEJ

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą. (Łk 12, 48)

.

Zadane przez ks. Wiesława Maciaszka w niedzielę 15 października 2017 roku na kazaniu podczas Mszy św. o godz. 7:00 pytanie: Dlaczego jest coraz mniej wiernych z parafii Kasina Wielka na niedzielnych Mszach św. – jak sam powiedział ponad 400 osób mniej, nie wliczając chorych i tych, którzy nie mogą być – i co jest tego powodem? Sam też nie wiedział jak odpowiedzieć na zadane przez siebie pytanie!

.

Jeśli ks. Wiesław Maciaszek nie wie jak to się stało i jak to się dzieje, że coraz więcej parafian Kasina Wielka nie uczęszcza na niedzielną Msze św., to już najwyższy czas zrobić szczegółowy rachunek sumienia ze swojego postępowania jako kapłana i proboszcza w Kasinie Wielkiej.

.

Administracja strony Kaplicy Na Brzegu pomoże ks. Maciaszkowi w przypomnieniu tych najbardziej widocznych zaniedbań, lekceważeń, opieszałości, nadużycia, lekkomyślności, kłamstw, oszczerstw, oddania się marnościom tego świata, niegodnego odprawiania Mszy św., nieposłuszeństwa przełożonemu metropolicie, itp., a przede wszystkim zniewagi Najświętszego Sakramentu oraz znieważenie i wzgardzenie Matki Bożej w publicznych swoich wystąpieniach. 

Czwartek. Adoracja nocna. Kiedy przyszłam na adorację, zaraz mnie ogarnęło wewnętrzne skupienie i ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa, z szat obnażonego i zaraz nastąpiło biczowanie. Ujrzałam czterech mężczyzn, którzy na zmianę dyscyplinami siekli Pana. Serce mi ustawało patrząc na te boleści; wtem rzekł mi Pan te słowa: – cierpię jeszcze większą boleść od tej, którą widzisz. ? I dał mi Jezus poznać za jakie grzechy poddał się biczowaniu, są to grzechy nieczyste. O, jak strasznie Jezus cierpiał moralnie, kiedy się poddał biczowaniu. Wtem rzekł mi Jezus: – Patrz i zobacz rodzaj ludzki w obecnym stanie. ? I w jednej chwili ujrzałam rzeczy straszne: odstąpili kaci od Pana Jezusa, a przystąpili do biczowania inni ludzie, którzy chwycili za bicze i siekli bez miłosierdzia pana. Byli nimi KAPŁANI, ZAKONNICY i ZAKONNICE i NAJWYŻSI DOSTOJNICY KOŚCIOŁA, co mnie bardzo zdziwiło, byli ludzie świeccy różnego wieku i stanu; wszyscy wywierali swą złość na niewinnym Jezusie. Widząc to, serce moje popadło w rodzaj konania, i kiedy Go biczowali kaci, milczał i patrzył w dal, ale kiedy Go biczowały te dusze, o których wspomniałam wyżej, to Jezus zamknął oczy i cicho, ale strasznie bolesny wyrywał się jęk z Jego serca.

INTENCJA NA MIESIĄC LISTOPAD:

Aby Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu  przemieniała serca wszystkich, nieprzyjaciół Tego Świętego Miejsca, a szczególnie kapłanów.

INTENCJA PARAFIALNA NA LISTOPAD:

O błogosławieństwo Boże, przemianę serca i życia dla ks. Wiesława Maciaszka oraz potrzebne łaski dla ks. Roberta Stanuszka.

INTENCJA PAPIESKA NA LISTOPAD:

Aby język serca i dialogu przeważał zawsze nad językiem oręża.

Intencje miesięczne jak zawsze są w Panelu Bocznym po prawej stronie.

Podobnie jak od siedmiu wieków Matka Boża Częstochowska na Jasnej Górze, tak Pani Ostrobramska, Matka Wschodu i Zachodu, od ponad trzystu lat króluje z wysokości swojego nadbramnego wzniesienia całej ziemi litewskiej, białoruskiej i polskiej. „Świeci” blaskiem wspaniałych szat przez okna kaplicy nad Ostrą Bramą, widoczna z daleka.

Nie istnieją sprawdzone dane o pochodzeniu obrazu i jego autorze. Przypuszcza się, że to wybitne dzieło namalowano w pierwszych latach XVII wieku. Wtedy bowiem pośród murów otaczających Wilno, nad jedną z dziewięciu bram, zwaną Miednicką albo Ostrą, zawieszono od strony wewnętrznej wizerunek Matki Bożej, zaś od zewnątrz – obraz Chrystusa Salwatora (Zbawiciela) z kulą ziemską w ręku. Po zbudowaniu na bramie specjalnej kaplicy w 1672 r. procesjonalnie wprowadzono do niej obraz Najświętszej Panny, który od tego czasu stał się przedmiotem wielkiego kultu. Nabożeństwo spotęgowało się wyraźnie po pożarze Wilna w 1706r., kiedy wielu mieszkańców miasta doznało szczególnej pomocy Królowej Miłosierdzia.

Daj mi, Panie, serce wrażliwe,
aby mnie żadna próżna myśl nie oderwała od Ciebie.
Daj mi, Panie, serce szlachetne,
aby mnie żadna niegodna Ciebie namiętność nie usidliła.
Daj mi, Panie, serce proste i szczere,
aby się nie dało opanować przez żadną złą skłonność.
Pozwól mi, Panie, znosić Twoje kary w duchu pokuty,
a z Twoich dobrodziejstw korzystać rozumnie,
abym mógł kiedyś przeżywać wieczną radość w niebieskiej Ojczyźnie. 

O Jezu, jakże bym chciał, aby moje serce  żyło jedynie w posłuszeństwie

Twojemu czcigodnemu Sercu!

7 Ojcze nasz i 7 Zdrowaś Maryjo

Urodziła się w 1256 roku w Turyngii. Gdy miała 5 lat, powierzono ją ówczesnym zwyczajem na wychowanie benedyktynkom w Helfta. Spędziła tam cale życie. Najpierw jako uczennica, zdobywając solidne wykształcenie humanistyczne i teologiczne, później jako mniszka. Jest jedną z największych mistyczek chrześcijaństwa.

Jedną z najpiękniejszych praktyk wynagradzających Panu Jezusowi za nasze grzechy jest godzina święta. Chrystus wskazał to nocne czuwanie Małgorzacie Marii Alacoque podczas trzeciego objawienia w 1674r., kiedy powiedział:  

.

„A we wszystkie noce z czwartku na piątek dam ci uczestnictwo w tym śmiertelnym smutku, który odczułem w Ogrodzie Oliwnym. I żeby Mi towarzyszyć w tej pokornej modlitwie, którą zanosiłem wówczas do mego Ojca wśród wszystkich Moich udręczeń, będziesz wstawać między godziną jedenastą a północą, by w ciągu godziny klęczeć wraz ze Mną z twarzą pochyloną ku ziemi. A czynić to będziesz tak dla uśmierzenia gniewu Bożego, błagając o miłosierdzie tak dla grzeszników, jak dla złagodzenia w pewien sposób goryczy, którą czułem z powodu opuszczenia Apostołów, tak iż musiałem czynić im wyrzuty, że nie mogli czuwać ze Mną jednej godziny.”

Św. Faustyna starała się odprawiać godzinę świętą pomimo oschłości, zmęczenia i choroby. Wiele razy opisała to w Dzienniczku:

Wysławiamy Cię, umiłowany Jezu

.

Jezu, wielbimy Cię i kochamy w tym Sakramencie, który upamiętnia Twoją krzyżową mękę. Wiemy, że jesteś prawdziwie obecny na ołtarzu w Hostii świętej i kochasz nas z taką samą miłością, z jaką kochałeś, gdy umierałeś na krzyżu.

.

Dziękujmy Ci, o Panie, i wielbimy Cię wraz ze wszystkimi, którzy w tej chwili wielbią Ciebie i kochają Cię.

.

Jezu obecny w Najświętszej Eucharystii, wpatrujemy się w Ciebie oczami pełnymi wiary. Eucharystia zawiera Twoje Ciało, złożone w ofierze za nas i Twoją Krew, przelaną za nas wszystkich. Ty ofiarujesz nam Swoje Ciało i Krew, aby nas wesprzeć na drodze do życia wiecznego i chwalebnego zmartwychwstania. Tobie zawierzamy siebie i w Tobie pokładamy nadzieję.

Urodził się około 1200 roku w rodzie rycerskim w Szwabii. Podczas studiów w Padwie wstąpił do dominikanów. Po przyjęciu święceń kapłańskich (1223) nauczał w Kolonii, Hildesheimie, Fryburgu, Ratyzbonie, Strasburgu. Wykładał na uniwersytecie w Paryżu. Mistrz św. Tomasza z Akwinu. W 1254 roku został prowincjałem na terenie Niemiec. W roku 1260 mianowany biskupem Ratyzbony. Przyczynił się do odnowy tej zaniedbanej diecezji.

MODLITWA DO ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Święty Michale Archaniele!

Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

Obrazek z modlitwą do św. Michała Archanioła można sobie zabrać z Kaplicy Na Brzegu

Listopad jest szczególnym miesiącem do wpatrzenia się w nasze życie po śmierci, niezależnie od lat ile mamy. W tym szczególnym miesiącu najczęściej zaglądamy na groby naszych bliskich, którzy żyli i umarli w Chrystusie.

Dlatego jesteśmy wszyscy zobowiązani do modlitwy za zmarłymi, nie tylko w listopadzie, ale przez cały rok.

Chcemy przybliżyć objawienia oraz wizje, niektórych świętych, których Kościół Katolicki uznał za prawdziwe.

Benedykt (ur. 970) pochodził z Benewentu. Był benedyktynem. Potem pustelnikiem. Po pewnym czasie przyłączył się do św. Romualda. Jan (ur. 940) pochodził z rodziny patrycjuszów weneckich. Z dożą Piotrem I Orseolo potajemnie opuścił Wenecję, udając się do opactwa benedyktyńskiego w Cusan koło Perpignan. Była to jedna z sensacji średniowiecza. Tam pędzili życie pustelnicze. Po pewnym czasie opuścili opactwo. Jan udał się do św. Romualda, tam zaprzyjaźnił się z Benedyktem. Obaj przez pewien czas byli eremitami. Zapewne na prośbę Brunona z Kwerfurtu zdecydowali się na wyjazd do Polski. Po przybyciu na dwór Bolesława Chrobrego i założeniu pustelni na terenie, który im podarował (osiedlili się na terenie dzisiejszego Wojciechowa pod Międzyrzeczem), dołączyli do nich Polacy możnego rodu: rodzeni bracia Mateusz i Izaak – nowicjusze, oraz Krystyn – klasztorny sługa.

„Wtem ujrzałam pewną duszę, która się rozłączała od ciała w strasznych mękach. O Jezu, kiedy to mam pisać, drżę cała na widok okropności, które świadczą przeciw niemu… Widziałam, jak wychodziły z jakiejś otchłani błotnistej dusze małych dzieci i większych, jakie dziewięć lat; dusze te były wstrętne i obrzydliwe, podobne do najstraszniejszych potworów, do rozpadających się trupów, ale te trupy były żywe i głośno świadczyły przeciw duszy tej, którą widzę w skonaniu; a dusza, którą widzę w skonaniu, jest to dusza, która była pełna zaszczytów i oklasków światowych, a których końcem jest próżnia i grzech. Na koniec wyszła niewiasta, która trzymała jakby w fartuchu łzy i ta bardzo świadczyła przeciw niemu.

O godzino straszna, w której widzieć trzeba wszystkie czyny swoje w całej nagości i [nędzy]; nie ginie z nich ani jeden, wiernie towarzyszyć nam będą na sąd Boży. Nie mam wyrazów, ani porównań na wypowiedzenie rzeczy tak strasznych, a chociaż zdaje mi się, że dusza ta nie jest potępiona, to jednak męki jej nie różnią się niczym od mąk piekielnych, tylko jest ta różnica, [że] się kiedyś skończą.”

Urodził się w 1580 roku we Włodzimierzu Wołyńskim. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Wysłany do Wilna, aby przysposobił się do zawodu kupieckiego, zetknął się tam ze sprawą unii. W 1604 roku przyjął habit bazyliański oraz imię Jozafat. W pięć lat później po studiach teologicznych został kapłanem. W wieku 38 lat został arcybiskupem unickim w Połocku, gdzie podjął pracę bardziej misjonarza niż pasterza. Będąc biskupem nadal prowadził życie skromne i surowe. Swoje jednoizbowe mieszkanie dzielił z bezdomnym. Jego działalność budziła niezadowolenie przeciwników unii z Kościołem Rzymskim.