zdjęcie: Album rodziny Nowak

Katarzyna Kowalczyk z domu Piwowarska wraz z córkami najstarszą Marią i młodszą Michaliną. Zdjęcie wykonane w 1940 roku dla męża Tomasza Kowalczyka przebywającego w obozie w Dachau.

Lista żołnierzy rozstrzelanych – zdjęcia  

U podnóża Kaplicy, a nad rzeką jest krzyż, palą się znicze, są wiązanki z kwiatami.  Dlaczego? 

To miejsce pochówku 11 zakładników rozstrzelanych dnia 14 listopada 1943 roku w niedzielę przez Niemców – jak czytamy w Kronice Parafialnej pisanej przez ks. Jana Gimińskiego ówczesnego proboszcza.

.

Była to piwnica „Młynkowska” na ziemniaki, warzywa, owoce, wówczas nie używana.  Ciała tych zakładników po rozstrzelaniu leżały przez całą niedzielę i noc okupacyjną. W poniedziałek podsołtys zwrócił się do Katarzyny Kowalczyk słowami: „Przecież to nasze chłopaki”  prosząc o pochowanie ich. Mężczyzn nie było, ponieważ z obawy o swoje życie uciekli do lasu.

.

Katarzyna Kowalczyk umieściła z pomocą dwóch innych mieszkańców Kasiny Wielkiej potajemnie przed Niemcami ciała tych rozstrzelanych partyzantów w tej piwnicy. Niemcy kazali ich wrzucić do fosy z kamieniami na rozszarpanie dla psów, ptaków (dla Niemców ci rozstrzelani byli bandytami). Za ten bohaterski czyn rodzina Katarzyny Kowalczyk mogła być rozstrzelana lub wywieziona do obozu jednak Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu nad wszystkim czuwała. Ciała tych partyzantów spoczywają dziś na cmentarzu w Mszanie Dolnej we wspólnej mogile Ofiar II Wojny Światowej.

Matko Boża! Tę modlitwę składam w Twoim Niepokalanym Sercu, ponieważ Ty wiesz najlepiej, gdzie i komu w danej chwili ona jest najbardziej potrzebna.

W dniu dzisiejszym łączę moje cierpienia i mój krzyż i cierpienia i krzyże ludzi, którzy nie ofiarują ich Bogu, z Twoim Krzyżem Panie Jezu przez Niepokalaną Mamę Twoją i proszę Cię:

Panie Jezu przez Bolesną Mękę Twoja i KREW, którą wylałeś za nas, za mnie na Krzyżu, przez Najświętszą Agonię Twoją przez Miłosierdzie Boże, daj łaskę zbawienia duszom dziś i w tej chwili umierającym, aby nie poszły na wieczne potępienie. Amen.

Objawienia świętych Kościoła Katolickiego o Duszach Czyśćcowych

JAK MOŻNA POMAGAĆ DUSZOM CZYŚĆCOWYM

PIEKŁO ISTNIEJE – z Dzienniczka św. Faustyny

MODLITWA DO ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Święty Michale Archaniele!

Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

Obrazek z modlitwą do św. Michała Archanioła można sobie zabrać z Kaplicy Na Brzegu

Ponad 1500 grobów, ponad 4 tyś. nazwisk, ponad 3,5 tyś. zdjęć grobów. To dwa cmentarze Parafialne w Kasinie Wielkiej – cmentarz na Pańskim i na Kaletowie.

Można nanosić zmiany danych oraz zdjęcia w każdym grobie. Wystarczy wysłać e-mail z podaną lokalizacją grobu. Po sprawdzeniu dane zostaną naniesione.

.

Cmentarz znajduje się w zakładce w Menu: Parafia Kasina Wielka, a także w panelu bocznym po prawej stronie oraz w Intencjach Mszalnych i Ogłoszeniach Parafialnych.

Wiemy, że nie każdy może być na grobie bliskiej osoby. Dlatego stworzyliśmy możliwość duchowego łączenia się w każdej chwili przez modlitwę z naszymi bliskimi, którzy spoczywają na naszych obu cmentarzach w Kasinie Wielkiej.

Miesiąc listopad to czas szczególnej modlitwy za zmarłymi. Zadbajmy o porządek na grobach bliskich nam zmarłych. Pamiętajmy, że jesteśmy wszyscy zobowiązani do modlitwy za zmarłymi, nie tylko w listopadzie, ale przez cały rok. Jak mówią Dusze czyśćcowe to nieoceniona pomoc i ulga w cierpieniu dla nich.

CMENTARZ PARAFIALNY w KASINIE WIELKIEJ

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą. (Łk 12, 48)

.

Zadane przez ks. Wiesława Maciaszka w niedzielę 15 października 2017 roku na kazaniu podczas Mszy św. o godz. 7:00 pytanie: Dlaczego jest coraz mniej wiernych z parafii Kasina Wielka na niedzielnych Mszach św. – jak sam powiedział ponad 400 osób mniej, nie wliczając chorych i tych, którzy nie mogą być – i co jest tego powodem? Sam też nie wiedział jak odpowiedzieć na zadane przez siebie pytanie!

.

Jeśli ks. Wiesław Maciaszek nie wie jak to się stało i jak to się dzieje, że coraz więcej parafian Kasina Wielka nie uczęszcza na niedzielną Msze św., to już najwyższy czas zrobić szczegółowy rachunek sumienia ze swojego postępowania jako kapłana i proboszcza w Kasinie Wielkiej.

.

Administracja strony Kaplicy Na Brzegu pomoże ks. Maciaszkowi w przypomnieniu tych najbardziej widocznych zaniedbań, lekceważeń, opieszałości, nadużycia, lekkomyślności, kłamstw, oszczerstw, oddania się marnościom tego świata, niegodnego odprawiania Mszy św., nieposłuszeństwa przełożonemu metropolicie, itp., a przede wszystkim zniewagi Najświętszego Sakramentu oraz znieważenie i wzgardzenie Matki Bożej w publicznych swoich wystąpieniach. 

Czwartek. Adoracja nocna. Kiedy przyszłam na adorację, zaraz mnie ogarnęło wewnętrzne skupienie i ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa, z szat obnażonego i zaraz nastąpiło biczowanie. Ujrzałam czterech mężczyzn, którzy na zmianę dyscyplinami siekli Pana. Serce mi ustawało patrząc na te boleści; wtem rzekł mi Pan te słowa: – cierpię jeszcze większą boleść od tej, którą widzisz. ? I dał mi Jezus poznać za jakie grzechy poddał się biczowaniu, są to grzechy nieczyste. O, jak strasznie Jezus cierpiał moralnie, kiedy się poddał biczowaniu. Wtem rzekł mi Jezus: – Patrz i zobacz rodzaj ludzki w obecnym stanie. ? I w jednej chwili ujrzałam rzeczy straszne: odstąpili kaci od Pana Jezusa, a przystąpili do biczowania inni ludzie, którzy chwycili za bicze i siekli bez miłosierdzia pana. Byli nimi KAPŁANI, ZAKONNICY i ZAKONNICE i NAJWYŻSI DOSTOJNICY KOŚCIOŁA, co mnie bardzo zdziwiło, byli ludzie świeccy różnego wieku i stanu; wszyscy wywierali swą złość na niewinnym Jezusie. Widząc to, serce moje popadło w rodzaj konania, i kiedy Go biczowali kaci, milczał i patrzył w dal, ale kiedy Go biczowały te dusze, o których wspomniałam wyżej, to Jezus zamknął oczy i cicho, ale strasznie bolesny wyrywał się jęk z Jego serca.

INTENCJA NA MIESIĄC LISTOPAD:

Aby Matka Boża Częstochowska w Kaplicy Na Brzegu  przemieniała serca wszystkich, nieprzyjaciół Tego Świętego Miejsca, a szczególnie kapłanów.

INTENCJA PARAFIALNA NA LISTOPAD:

O błogosławieństwo Boże, przemianę serca i życia dla ks. Wiesława Maciaszka oraz potrzebne łaski dla ks. Roberta Stanuszka.

INTENCJA PAPIESKA NA LISTOPAD:

Aby język serca i dialogu przeważał zawsze nad językiem oręża.

Intencje miesięczne jak zawsze są w Panelu Bocznym po prawej stronie.

Listopad jest szczególnym miesiącem do wpatrzenia się w nasze życie po śmierci, niezależnie od lat ile mamy. W tym szczególnym miesiącu najczęściej zaglądamy na groby naszych bliskich, którzy żyli i umarli w Chrystusie.

Dlatego jesteśmy wszyscy zobowiązani do modlitwy za zmarłymi, nie tylko w listopadzie, ale przez cały rok.

Chcemy przybliżyć objawienia oraz wizje, niektórych świętych, których Kościół Katolicki uznał za prawdziwe.

Benedykt (ur. 970) pochodził z Benewentu. Był benedyktynem. Potem pustelnikiem. Po pewnym czasie przyłączył się do św. Romualda. Jan (ur. 940) pochodził z rodziny patrycjuszów weneckich. Z dożą Piotrem I Orseolo potajemnie opuścił Wenecję, udając się do opactwa benedyktyńskiego w Cusan koło Perpignan. Była to jedna z sensacji średniowiecza. Tam pędzili życie pustelnicze. Po pewnym czasie opuścili opactwo. Jan udał się do św. Romualda, tam zaprzyjaźnił się z Benedyktem. Obaj przez pewien czas byli eremitami. Zapewne na prośbę Brunona z Kwerfurtu zdecydowali się na wyjazd do Polski. Po przybyciu na dwór Bolesława Chrobrego i założeniu pustelni na terenie, który im podarował (osiedlili się na terenie dzisiejszego Wojciechowa pod Międzyrzeczem), dołączyli do nich Polacy możnego rodu: rodzeni bracia Mateusz i Izaak – nowicjusze, oraz Krystyn – klasztorny sługa.

„Wtem ujrzałam pewną duszę, która się rozłączała od ciała w strasznych mękach. O Jezu, kiedy to mam pisać, drżę cała na widok okropności, które świadczą przeciw niemu… Widziałam, jak wychodziły z jakiejś otchłani błotnistej dusze małych dzieci i większych, jakie dziewięć lat; dusze te były wstrętne i obrzydliwe, podobne do najstraszniejszych potworów, do rozpadających się trupów, ale te trupy były żywe i głośno świadczyły przeciw duszy tej, którą widzę w skonaniu; a dusza, którą widzę w skonaniu, jest to dusza, która była pełna zaszczytów i oklasków światowych, a których końcem jest próżnia i grzech. Na koniec wyszła niewiasta, która trzymała jakby w fartuchu łzy i ta bardzo świadczyła przeciw niemu.

O godzino straszna, w której widzieć trzeba wszystkie czyny swoje w całej nagości i [nędzy]; nie ginie z nich ani jeden, wiernie towarzyszyć nam będą na sąd Boży. Nie mam wyrazów, ani porównań na wypowiedzenie rzeczy tak strasznych, a chociaż zdaje mi się, że dusza ta nie jest potępiona, to jednak męki jej nie różnią się niczym od mąk piekielnych, tylko jest ta różnica, [że] się kiedyś skończą.”

Urodził się w 1580 roku we Włodzimierzu Wołyńskim. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Wysłany do Wilna, aby przysposobił się do zawodu kupieckiego, zetknął się tam ze sprawą unii. W 1604 roku przyjął habit bazyliański oraz imię Jozafat. W pięć lat później po studiach teologicznych został kapłanem. W wieku 38 lat został arcybiskupem unickim w Połocku, gdzie podjął pracę bardziej misjonarza niż pasterza. Będąc biskupem nadal prowadził życie skromne i surowe. Swoje jednoizbowe mieszkanie dzielił z bezdomnym. Jego działalność budziła niezadowolenie przeciwników unii z Kościołem Rzymskim.

Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny,

Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej,

by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.

Wszechmogący wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy,
mogli służyć uczciwie.

Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,
rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Pomniki Pamięci Narodowej w Kasinie Wielkiej

Maria Konopnicka w jednym ze swych wierszy pytała:

„Kochasz ty dom, rodzinny dom (…)?” i dalej pisała:

„O, jeśli kochasz, jeśli chcesz

Żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż,

Sercem ojczystych progów strzeż,

Serce w ojczystych ścianach złóż.” 

Dzisiaj Święto Niepodległości ! 100. rocznica!

W takiej uroczystej chwili jak nie zapytać siebie samych, czy rzeczywiście kochamy ten wspólny, polski dom, naszą Ojczyznę. Psalmista wołał: „Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica! Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość” (Ps 137, 1 – 6). A Edmund de Amicis – autor książki pt.: „Serce”– pisał: Kocham Ojczyznę, bo moja matka się tutaj urodziła, bo w tej świętej ziemi spoczywają ci wszyscy, których opłakuje matka i czci ojciec, bo miasto moje rodzinne, mowa, książki uczące mnie, bo mój brat, moja siostra, koledzy moi, cały wielki naród, wśród którego żyję, przyroda, co mnie otacza i wszystko, co widzę, co kocham, co podziwiam – jest częścią Ojczyzny”.

EWANGELIA (Mk 12,38-44) – czytania

ZAWIERZYĆ SIĘ BOGU

ks. Mariusz Krawiec SSP

Marcin urodził się ok. 316 r. w Panonii, na terenie dzisiejszych Węgier, w rodzinie pogańskiej.Ojciec był trybunem wojskowym.  Mając 15 lat wstąpił do armii Konstancjusza II. Żebrakowi proszącemu o jałmużnę u bram miasta Amiens oddał połowę swej opończy. Następnej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w ten płaszcz. Pod wpływem tego wydarzenia przyjął chrzest i opuścił wojsko (356). Miał wtedy 18 lat. Odwiedził swoich rodziców których doprowadził do chrześcijaństwa. Następnie udał się do św. Hilarego, biskupa Poitiers, stając się jego uczniem. Po pewnym czasie osiadł jako pustelnik na wysepce Gallinaria w pobliżu Genui. W 361 roku założył pierwszy klasztor w Galii – w Ligugé. Dziesięć lat później, mimo jego sprzeciwu, lud wybrał go biskupem Torus.

… w tym dniu, zawsze choć na chwilę zaświeci słoneczko!

.

Na choroby naszego czasu – rozdarcia wewnętrzne, brak zdrowych zasad i przekonań, bezustanny pośpiech, wysiłek zagłuszania niedosytu wewnętrznego i niezadowolenia – 

– lekarstwem są ludzie, którzy stoją mocno przy Maryi, opierając się na fundamencie wieczności, i nie dają się zachwiać w swoich poglądach i działaniach przez zmienne i modne opinie, teorie i błędy. – św. Teresa Benedykta od Krzyża 

Urodził się około 400 roku w Tuscji. Papież Celestyn I mianował go archidiakonem. Kiedy przebywał jako legat w Galii, został obrany papieżem (440). Jego pontyfikat przypadł na czasy licznych sporów teologicznych i zamieszania pośród hierarchii kościelnej. Musiał zwalczać liczne herezje oraz tendencje odśrodkowe, podejmowane przez episkopaty Afryki Północnej, Galii. Poprzez swoich legatów brał udział na soborze w Chelcedonie (451). Przeprowadził uznanie prymatu stolicy Piotrowej zarówno przez cesarza zachodniego Walentyniana III, jak i przez Konstantynopol. Bronił Italię i Rzym przed najazdami barbarzyńców.

EWANGELIA (J 2,13-22) – czytania

JESTEŚMY ŚWIĄTYNIĄ BOGA

o. Jarosław Krawiec OP

Świątynia zbudowana z kamienia jest symbolem żywego Kościoła. Dlatego w święto Rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej w Rzymie, katedry papieża, przywołujemy słowa Jezusa mówiącego o świątyni swego ciała. Pamiętajmy przy tym, że każdy wierzący stanowi świątynię Ducha Świętego. Jesteśmy Bożą budowlą, której fundamentem jest Jezus Chrystus. Święty Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian zwraca uwagę na naszą odpowiedzialność za to, jak i z czego budujemy świątynię naszego życia: „A czy ktoś […] buduje ze złota, srebra, szlachetnych kamieni, drewna, siana lub słomy, to okaże się w dniu, w którym wyjdzie na jaw dzieło każdego” (1 Kor 3, 12-13).

Setnik włócznią przebił bok Chrystusa.
Było to w piątek, około godziny trzeciej
po południu. Wtedy jeszcze męczyli się
dwaj łotrzy, ukrzyżowani obok Jezusa.

Trzeba było przyspieszyć śmierć:
żołnierze połamali łotrom kości.

Panu Jezusowi nie łamali kości,
ale setnik dla pewności
włócznią przebił bok Chrystusa.

Wypłynęła krew i woda,
znak niewątpliwej śmierci.

Nie jest najważniejsze, jak się to stało.
Najważniejsze jest to, że setnik publicznie wyznał:
Istotnie, ten człowiek był Synem Bożym (Mk 15,39).

Dla nas są to już cuda Bożego Miłosierdzia, a godzina piętnasta
jest Godziną Miłosierdzia. Patrząc na obraz Chrystusa Miłosiernego
widzimy biały i czerwony promień. To Woda i Krew. Symbole sakramentów Kościoła: chrztu i Eucharystii.

DZIEWIĄTY DZIEŃ NOWENNY

„Za każdym razem, kiedy będziemy potrzebowali o coś prosić, zwracajmy się z ufnością do tych świętych dusz, pewni będąc, że za nami się wstawią do Boga. Jakież to szczęście dla nas, że w modlitwach, jakie za dusze czyśćcowe zanosimy, mamy tak wyborny środek na zapewnienie sobie nieba! Kiedy zechcemy prosić Boga o żal za grzechy, zwracajmy się do tych dusz, które tyle lat przebywały w płomieniach czyśćcowych! Kiedy zechcemy prosić o wytrwałość w dobrym, wzywajmy te dusze, które na skutek swej wytrwałości teraz oglądają Boga. W chorobie, w smutku, myślmy o czyśćcu i tych duszach, a nie zawiedziemy się” – św. Jan Maria Vianney.

Módlmy się za wszystkich zmarłych potrzebujących Bożego miłosierdzia, a szczególnie za członków Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich, Bractwa Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, dobrodziejów i współpracowników Zgromadzenia Księży Marianów. Panu Bogu polećmy też zmarłych, którzy są bliscy naszych sercom… (można wymienić ich imiona).

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

Modlitwa na zakończenie: